Alle inzendingen over Ander

had het anders geweest wanneer ik: mijn verstand beter belegd, meer in je ogen gekeken, stil naast je gelegen? echt mijn weg had gevolgd in het zand en het zout? niet versteend maar geopend meer geleefd en minder overleefd? schrijver: Simon K.…

Hij was anders dan anderen Op school werd hij vaak gepest Ook al deed hij nog zo z’n best Hij kon zichzelf niet veranderen. Ze vonden hem te stil en te dik Hij had ook weinig te vertellen Had met niemand wat te stellen En had in spelletjes geen schik.…

Ik kom graag bij mijn 'eige' bij mijn 'eige', eigen ik ik kan het heel goed vinden met mijn 'eige', eigen ik Maar 't allerliefst ben ik me 'eige' bij jou, ook een 'eige', eigen ik jij leeft altijd in mijn eigen met een lach en met een snik Dus ieder eigen en ook samen het ultieme wat liefde biedt door steeds ruimte te geven…

Waarachtig er is ander nieuws, tijgers zijn ontsnapt ik ben er bijna blij om, even iets anders dan vluchtelingen, of een gek- met een BOM. Tijgers ontsnapt in Friesland, maar ze kunnen geen kwaad toch houdt men voor de " veiligheid" een verdovingsgeweer en het politieapparaat paraat.…

Verliefd, voorbij, gelukkig bedankt om dat alles te kunnen overwinnen moet ik aan 'n ander leven beginnen.…

Je steeds aangevoeld en alles met je kunnen delen Nu volstrekt weg waarlijk brute pech en nu het helen? Bloedbanden heersen en dirigeren Normaal gezien iets om erg trots over te wezen. Je ligt nu wel met je mond wijd open in de koeltoog Uitvaartpersoneel pakt dik vet poen, toch een dikke zoen! Koeltuigen, zerken, kisten of fake-mensen.…

Er is niet iets wat jij niet weet van mij Ik mag mens zijn met alle gebreken in mij Ik hoef niet bang te zijn dat jij verraadt wat ís door mij…

Waarheen liefde van mijn hart zal ik iets breien met draden van helder licht, zien wat leeft vraag mijn zonnebron overvloed in voorraad rechts averechts gouden spinsel maak een kilometerslange trui de hele wereld kan erin gigantisch groot en rekbaar zo koud overal buiten ik knuffel iedereen warm kom er gezellig bij voel je met liefde…

Een ander in de waarde, denk niet dat je erboven staat! De val naar beneden is lang en hard!…

Tijd voor genieten Even genoeg van het leed dat ons omringt mijn hersenen worden stiekem gespoeld Wat wel en niet gezegd mag worden Dus ik neem het weer over van mijn brein er is nog meer te beleven, de mooie kant van het leven Ik roep ze allemaal bij elkaar de vriendelijkheid, het plezier, sociaal mag blijven zitten die is nooit weggeweest…

Hoe lang de week, de maand het tijdloze verdagen kan, ik heb geen weet. Geen weet of zelfs de lupine bloei doornen van rozen wellicht gehaald worden. Nu schort er even niets, niets meer of minder er is een serene rust zonder rare hinder. De jaren en maanden hebben al vele schaduwen talrijke vogelvluchten en blauwe luchten in ons en onze…

Mag ik je schouder om even op uit te huilen, wees maar stil nu gaan de woorden toch verloren, ik wil eigenlijk alleen maar even voor verdriet schuilen nu kan ook ik woorden van troost even niet horen. Blijf gerust even zitten woordeloos mij warm omringen soms zijn er gewoon draden onbeschrijfelijke pijn ooit zal ook ik de vogels weer gewoon…

Liefde kan niet sterven de stilte zal het je doen ervaren, ervaren wat te koesteren wat bewaren is en mag zijn, al zal het onmeetbare leed ook altijd voelbaar zijn. Maar weet liefde, liefde kan niet sterven, zelfs als ook het zout van tranen de herinneringen als wijn zoals je zelf ook gaat ervaren uiteindelijk nooit op zullen zijn…

Als niets er meer toe doet als niets meer uitmaakt of zin heeft, als alles pijn doet van het alleen zijn dan kun je altijd nog teder zijn; dat zorgt voor een nieuwe, positieve vloed.…

Hoe makkelijk is het te oordelen over een ander. Hoe makkelijk is het te veroordelen als het gaat om een ander. Hoe veel makkelijker is het de hand te reiken de helpende greep doet meer en meest van al: het minste zeer. We staan met onze vooroordelen klaar als het ons uitkomt maar niemand is perfect dus zijn vooroordelen ONGEGROND.…

Ik kan niet anders dan mijzelf belijden, Wanneer ik spreek, spreek ik mijzelve uit, Dan zoek ik soms, zo heimlijk mijn verblijden En smart te zingen, dat de oningewijden Niets horen dan een lieflijk geluid... Ik kan niet anders dan mijzelf belijden, Ik spreek mijzelf in al mijn liederen uit.…

Ik speel een ander Met andere gevoelens Andere gedachten Dan ik Ik speel een ander Maar door die ander, Leer ik mezelf kennen Mijn echte ik Ik speel een ander Een ander die me helpt Mezelf te vinden Mezelf zoals ik ben.…

Je bent "anders", ze begrijpen het niet Maar, je kunt het niet blijven uitstellen Je wacht, op het juiste moment, en denkt, Dat ze zich jouw " anders zijn," geheel niet voor kunnen stellen... Ondanks al die openheid al jaren, blijft het nog een groot taboe Maar nog groter wordt de "ramp" van zwijgen...…

riep niets zo één als wij konden zijn, nooit meer liefdeloze dagen, als je liep, alsof elke stap daar hoorde te zijn schreven je voetafdrukken in het zand me een brief met een eindeloze zin over onze schoonheid en pijn zodat ik nóg nietiger werd, me tot je onderdaan verhief en dat ik dan nu in de schaduw van je liefde verdwijn het is niet anders…

Je vlinder vloog te hoog, Te hoog om vast te houden Te hoog om te vangen, En te bewaren, Dicht bij me Je handen pasten niet in de mijne, Andere lijnen, Andere vorm, Kon niet thuisbrengen waarom, Maar dat telde Je ogen zien er anders uit, Je ogen zijn niet bij mij, Door te kijken in je ogen, Word ik niet automatisch blij Ik kan je…

er was eens een frank en vrij woord dat samen met het blad voor de mond demonstratief de wacht hield voor de poort van het fraaie vredeshuis de hoofdingang was afgesloten met een balk in het oog de streep door de rekening voor het wachtende duo met het spandoek hoog: ‘Alles anders!’…

vandaag moest je weer ontgelden, dat je anders bent dan zij. elke dag laten ze je weten: jij hoort er echt niet bij! en hoe je het ook probeert, je bent anders dan zij. je hebt sproeten of je stottert, bent homo, moslim of jood. je bent anders dus dan zij zijn, dus zwijgen zij je dood. ze zwijgen, of ze slaan je.…

De nieuwe dag een woord dat ik zal spreken en volgen zoals de tijd dat vraagt met zijn aanwezige vloek zonder de woorden die weer beginnen waar ik voorbij ga als de schim die zijn verhaal zoekt en alleen nog maar oude woorden ontmoet…

Vaak lopen dingen anders als dat je had gehoopt maar niets gebeurd bij toeval ook als de emmer overloopt...…

Hoe kan alles zo hetzelfde zijn maar toch zo anders Al onze spullen op hun plek Ons huis nog hetzelfde Het leven draait door maar staat toch stil Jouw bedje op zijn plaats maar zonder jou Jij maakte het compleet Nu is alles stuk…

Is het tijd voor vergeven; wordt de aarde bewoond door anderen...…

ik kan niet anders dan mijn armen om je heen slaan je wangen kussen je aankijken strelen over je lijf fluisterend woorden spreken ik kan niet anders dan er voor je zijn ik kan niet anders wanneer je even huilt…

Maar iemand gaf mij goede raad, die ik nooit vergeten zal; Iedereen is anders, dus klim altijd uit het dal...…

landen steeds vroeger worden bossen blauw de laatste takken breek je minder graag en minder gauw dat wat de handen doen smaakt bitterzoet in de verleden tijd vervoegen zich de dromen de laatste bloesem heeft de kleur van tederheid en in je lijf stolt het verlangen tot vruchtbegin van eenzaamheid de laatste jaren ruikt de lente anders…

Je wilt niet meer bij me zijn Een ander heeft je hart veroverd en je hele gevoel betoverd Lief het doet zo'n pijn Ik wil je nieuwe vlam niet haten maar zonder haar.. zonder haar waren wij nog een paar Ik kan er niet met je over praten Lief, het ligt niet aan haar Ik hoor het je nog zeggen maar zonder haar hadden we het kunnen bijleggen…