Alle inzendingen over Anonimiteit

Na tal van, nee, na àlle partygangers Aan tand gevoeld en recht in oog gekeken Of BoJo afstand hield, hen had ontweken Dan wel gekust, bleef Boris J. niets wrangers Dan terug in Londen's anonimiteit Te zinnen op revanche, doch zonder spijt…

verloren blik verzonken in spiegeldelen tussen geest en haar frêle gestalte in een wit geklede wattendeken verpakt in de kwaal van het geleefde leven de mond gesloten geen zinnen zonder eenzaamheid, toen ik de ontmoeting verbrak, begreep ik de diepgang van alle woorden die zij niet sprak in haar levensloop, herkenning in anonimiteit…

blijven voor hen waarom jij gaf het boek was geschreven in lichaamstaal hoofdstukken kleurden naar de maanden hun verslag van het jaar en werd afgesloten met de volkstelling in bethlehem de stad waar jij het kindje kreeg een boek als reisverslag wat liefde ervoor over had om toch gehoorzaam in het leven te staan in alle anonimiteit…

ik in de bladen willen staan, over een rode loper willen gaan, zou ik beroemd, berucht in ons kleine landje willen zijn, zodat men weet wat ik des avonds eet, wanneer ik zover gekomen ben, zorg ik ervoor dat ik niemand meer ken, want altijd in het voetlicht te moeten staan, neen, daar lijkt me werkelijk niets aan, dus laat mij in mijn anonimiteit…

kiest Amalia voor de Argentijnse nationaliteit niet voor de Majesteit maar voor de anonimiteit!…

Ik dwaal zo graag aan oude bouwterreinen waar oude wijken worden omgewoeld, waar voze stegen onder puin verdwijnen dat op vrachtwagens wordt weggevoerd. Daar wordt geboord, gebeukt en diep gegraven. In putten hol als de ogen van de dood gapen riolen, lang vergeten graven; oeroude gronden komen maagdlijk bloot. Ik wandel liever hier dan in…

kommer en kwel de wereld regeren gespuis de huizen kraakt glinstert aangeboden liefde onverhuld en smoezelig omdat de kleur opraakt dure schijnintimiteit die door goedkope woorden geen diepte krijgt maar platvloers opgaat in te snel bereikte climaxen van patsers in vergetelheid kijk maar niet om de zelfkant heeft geen gezicht voor anonimiteit…

Het is helaas de weerschijn van de realiteit, waar hete as gloeit in de moederhart der dichters, waarin de taal jongleert in de blinde anonimiteit, zich niet bewust zijn in de wetenschap waarin zij denken heer en meester te mogen zijn en waar alleen zij de ruggen rechten.…

omstandigheden te hebben bekeken in parlementaire enquête zich wellicht zal keren tot de onschuldigen terplekke aldaar, om zelfgenoegzaam hun gelijk te halen bij gebrek aan overeenstemming der verhalen in oogverslagen of andere getuigenschaar men kan dan immer tot de onschuld wenden als later tijdstip ander feit belicht, verbergen in de anonimiteit…

lijdzaamheid het oude inzicht te laten helen verloren in beetje eenkennigheid verkend op veel te vlakke wegen, opgeteld in elke stap, hopend op het verbeelde stipje weer aan de grenzen van de horizon verschijnt, uit de nevel zichtbaar in het brein tot weer in een volgend niemandsland, waarin iedereen naar hartenlust kan dwalen en in de anonimiteit…

Ergo, het is de weerschijn van de realiteit, waar as gloeit in de moedertaal der dichters, waarin de knechtschap verteert van geblindeerde anonimiteit, in bewustzijn van de wetenschap, waar zij heer en meester zijn, waarop zij hun ruggen rechten.…

Dus laat mij in anonimiteit, m'n eigen gang maar gaan, dat uitvinden is toch niks voor mij, je zal maar op zo'n pódium staan?!…

Banjerend langs de straten Op een bankje met een fles Diepdoordachte ogen Bedrogen in de steek gelaten Of gewoon alleen gebleven Je moet overleven Overeind blijven in je verdriet Je anonimiteit Is je realiteit Je lach is schimmig Je leven ijzig De winden waaien Vanuit alle kanten Diep kijk je bij mij naar binnen Net of je weet van het…

in het stoffige voetspoor van stu denten om voor het eerst herkend te worden her opnieuw vereist een vorig bestaan in semantisch systeem van individu [ ] niet gelijk aan dat wil zeggen anders dan vroeger liep men op straat bananenschil rond [zijn knie en kamde zijn borstkas met behulp van speeksel stond voor aap lijk heden op de trap [ ] anonimiteit…

de uren zijn feest weggedoken in de anonimiteit vierde hij bevrijdingsdagen geen verantwoording en vragen als hij weer opdook met hoe het was of elders is geweest hij wist zich jager op groot wild in donkere wouden van herinnering selecteerde prooi op mooi kende het uitdagend bewegen de vragende blikken het schikken en ontsnappen…

Het geschreven medium beloont mij anonimiteit . Mijn naam zal verdwijnen maar toch kreeg ik nog faam, de voorpagina gehaald wat een prestatie op maat. Mijn wezen bezweek bijna onder zijn geilheid. Maar nooit en nimmer meer zal ik me zo voelen. Ik kan slechts streven het genot weer te verbreken.…

ijlheid schiet door gaten ozon zonlicht laag vertraagd de lange bergen kruiend ijs spanning kraakt als stilte decibellen vreet anonimiteit zijn naam vergeet in desolaat strekt tijd in eenzaamheid de rekbaarheid het onderkoelde traag beginnen van het leven dna dat zich weer splijt met dood ten spijt…

Hij heeft de zwaksten van hun zorg beroofd, wie arm was nóg eens acht procent ontstolen, hij graaide in de smalle beurs van scholen terwijl hij Christenwaarden had beloofd. Zijn boeventronie in de krant ? Ach nee, ik hoef beslist geen foto van J.P.…

langzaam weg als ijskappen je moet ze los laten of laten zij jou los ter bezinning laten ze je alleen staan om je ruimte te geven jezelf ongemerkt voorzichtig los te weken ter voorbereiding op je eigen gaan zoals jij straks ook losgelaten wordt en hen alleen laat staan zo teder en hopelijk zo zacht schuifelen we na afloop van onze film de anonimiteit…

meester Uckhard werkt zich op naar gerenommeerde dichter hij denkt dat het zo mot met een koor heel vlot dat werkt als applausmachine in de songwereld werkt dit perfect om je wel te voelen moet je met drugs en alcohol je vullen je in anonimiteit hullen tot het moment van de geboorte van je ster schiet je slechts incidenteel op concurrenten…

Op deze avond is zijn wereld ingestort, de Koning die zich zomaar overgeeft, geen koninkrijk dat hier gevestigd wordt, geen troon waar hij toch minstens recht op heeft, hij vlucht en warmt zich schichtig bij het vuur en hult zich in de anonimiteit, ik ken Hem niet: dé leugen in dit uur, hij is de weg kwijt waar zijn Meester lijdt, dan kraait…

Je bent nu ver in de vijftig, verdwenen in volstrekte anonimiteit, wieweet wat je uitvreet, ik niet. Toch zul je voor mij altijd die droomvrouw blijven, die muze van Jotie, zo immens schoon, betoverend. Ik snapte Jotie wel, hoe kun je in leven blijven bij zoveel vrouwelijke elegantie? Niet daarom, lieve schat, maar bij wijze van spreken.…

Als dat wil zeggen indien in Keulen en Aken opeens naamloze generaties in de anonimiteit verdwenen gelederen binnen hun muren zouden rijzen uit hun moeras Als en indien evenzeer onverhoopt de weg tussen Keulen en Parijs dat wil zeggen het zanderige pad naar Kom post Stella plots in het niets oplost Als dat wil zeggen als ware de pelgrims…

Hij is een doctorandus in de rechten en ook een Lionsclublid in mooi Hoevelaken Maar veel bekender wil hij toch niet raken Zijn schrijfsels liggen zelfs niet bij De Slegte Het valt niet mee, wel zwaar voor Norbert Klein De nummer twee achter Henk Krol te zijn…

Het domein door duizend geuren verleid, dringt door zwarte oogleden een verholen blik, en krijg ik het benauwd, het lijkt wel of ik stik in het gestolde speeksel van mijn mond waarin de gedroomde dauw schijnt op te lossen en met ongeduld te wachten op de eerste druppel van de zonnestond, In het licht van de anonimiteit, die uit te…

Daar is wat het aan slecht Je anonimiteit is onthuld Gevoel spreekt ook niet als je het niet bezit Dat je het ooit zult vinden Iedereen kent nu je ware gezicht…

Voorts vindt men nougatkramen, Bij voorkeur niet te ver verwijderd van een urinoir; Een baan, zo doods en leeg, Alsof hij enkel zondags wordt begaan Door het boetvaardig regiment der hoge hoeden; Want wàt men ook in 't nadeel zeggen kan Van dit verpaapte china, Die woestenij der anonimiteit met zijn intieme oasen, Niet dat de godsdienst…

De anonimiteit van de oude binnenstad waar al eeuwen niets veranderd, trek ik aan als een behaaglijke warme jas. Woorden van stervende dichters stijgen op in de blauwe lucht, zien elkaar weer in ‘n volgend leven als ze meeuw zijn spreken af hoog boven de blauwe zee.…

. __________________________________ FOONLOOS TENNIS Een stille wat timide topatleet Beidt 's avonds in de anonimiteit Van een hotel met dichten graag zijn tijd Guillermo Vilas, tennisser-poëet Ontsnappend aan de glitter en vernis Van interviews, publiek en camera De mallemolen van de media Wou hij het liefste zijn zoals hij is…