Kunstberg
Ik dwaal zo graag aan oude bouwterreinen
waar oude wijken worden omgewoeld,
waar voze stegen onder puin verdwijnen
dat op vrachtwagens wordt weggevoerd.
Daar wordt geboord, gebeukt en diep gegraven.
In putten hol als de ogen van de dood
gapen riolen, lang vergeten graven;
oeroude gronden komen maagdlijk bloot.
Ik wandel liever hier dan in de stad
waar 'k loop als iemand die zijn naam vergat:
hier voel ik vaag een schoner wereld worden.
Zuilen en muren streven lijn naast lijn
omhoog, en elke steen is koel en rein
en leeft in een onttogen orde.
---------------------------
uit: 'De stad in', 1964.
Inzender: bf, 20 november 2020
Geplaatst in de categorie: woonoord