Alle inzendingen over Avond OR Schemering OR Overpeinzing

de avond de avond valt mijn wereld gaat op in zwart zwart het duister sluit om mijn hart zwart ik ik val de avond de avond valt schemer zwart…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

allerlei lichtjes dansend in de schemering sfeervolle avond…

In de schemer van de avond Staan we samen Heel dicht bij elkaar Gek van verlangend genot Om samen te smelten In een oase van liefde In het schemer van de avond Laat jij jezelf aan mij los Ik mag je minnares zijn Hunkerend geef je jouw lichaam Aan mij in een zinderende Zalige sensuele lange nacht...…

Gouden schemering: een mooie laatste avond – maar liefst niet vandaag.…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

De laatste resten van de zon vormen contouren aan d'horizon land en zee nog vaag in zicht vervoeringsbasis voor gedicht de dag is op, voelt zich moe is aan de schemering toe d'avond voelt nog wel d'r pit zodat er nog geen nacht in zit…

Als de zon ondergaat, is het ongetwijfeld het mooiste visuele spektakel dat in het leven plaatsvindt Subtiel kleurenspel van zachte toetsen: van rood in blauwe lucht, onderweg oranje strepen met gele accenten tegengekomen. Romantische sfeer in open hemel maakt het plaatje compleet maar het zijn ook de wolken die als ware parade van goed uitgebalanceerde…

Het wordt avond. De zon zakt achter de huizen aan de overkant. Nog even, en de schemer verdeelt zich over bos en veld De merel zingt nog zijn jubelend lied. zwart tekent hij zich af in het schaarser wordend licht. De mens, tot rust gekomen luistert stil. overdenkt nog eens de dag. Wachtend op de nacht en wat de morgen brengen mag.…

Zo rijk de avond is aan schemer zo rijk het avondbrood was het maar dat dat ons het leven bood het ware al heel veel bij al die mateloze nood…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

hij lijkt los te raken van de wereld als hij in de schemerige pasteltinten van de avond door de stilte zingt het hart warmt zich aan de kleurige taal van zijn zang de frèle schemering rilt als de nacht zacht over haar pasteltinten penseelt dichter bij huis komt men niet…

de avond valt ik groet de schemering en haal de nacht door naar de morgenstond ik glinster goud in de mond want ik lach naar een nieuwe dag…

luwte,warmte met dagen, avonden stonden, soms ook verzadigd van vocht en kilte.…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

vaag komen beelden langs ja uit la douce france met mijn modische baret of was het weer de eeuwenoude alpinopet in de schemerige sfeer van middagzon en te veel wijn gaat het schilderen mij zwierig en wat gladjes af het ochtendlicht verraadt in een gedegen overpeinzing dat vorm kleur en opzet hebben gefaald de toets der kritiek niet…

woorden als de nacht van ons weerklinken tot de avond de schemer verliest de nacht het donker verlaat de morgen het licht ontwaakt tot de tijd woorden als de nacht van ons vergeet…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

En als dan straks In het uur tussen hond en wolf De stad Haar aangezicht verbergt Weer dat je ne sais quoi gevoel Dat me verder drijft Doorheen het labyrint van tijd Tastend n het ongewisse Verlangend naar het licht Dat na de nacht Verzacht Als een pleister Op een slepende wonde.…

de zee woelt kust de branding zo verzandt de schemer die nacht doet stranden de avond graaft kuilen in sterren tot diep in de ochtend om morgen te scheppen…

tussen lommerrijke bomen liggen bruinwitte vlekken roerloos bijeen verstillen zelfs hun lome staarten lijdzaam wachtend op de koele avond schemering…

Hier verberg ik mijn overpeinzingen duistere gedachten en herinneringen die zich kleden met schemer geheime bewaarplaats van verregende strelingen Ik woon er tussen onleesbare bundels vol hoekige en hermetische woorden testamenten van dode dichters die spelen met wanhoop en liefde en drentelen achter schuifdeuren In deze verborgen camera…

jij weet niet hoe het is niet hoe het echt is van iemand te houden zoals ik van jou jij bent mijn licht het speciale soort dat nooit eerder mij zo bescheen jij weet niet hoe het is niet hoe het echt is van iemand te houden zoals ik van jou in mijn hoofd en hart steeds zie ik jou die mijn gemoedsrust naar jou hunkeren doet jij…

tik tik tik is het geluid dat in me opkomt als frustratie mij teistert over de vele herinneringen die ik mij niet kan heugen de kleine dingen in mijn leven die vreugde brachten en pret moeten mij vaak worden verteld terwijl mijn geest blijft tikken natuurlijk herinner ik mij verjaardagen en grootse feesten of een tragisch overlijden…

dat ik een bijzonder moment krijg een klein deel slechts van mijn verleden dat ik voor altijd dichtbij houden kan ik zou met als woonplaats mijn hart het moment in een kluis leggen die ik openen kan wanneer ik dat wil zo kan ik de tijd van terughalen kiezen van momenten van geluk en plezier bij alles wat wij hebben gedaan daarover mijmerend…

als ik tegen wolken praat is het omdat zonder jou de warme chocolade in de koude gure winter mij niet smaken wil natuurlijk is het goed zo met de mensen om mij heen die aardig zijn en vriendelijk toch blijft het moeilijk dapper alleen te zijn na het dutje bij de koffie smaken koekjes anders nu al smullen zingend en lachend de kinderen…