Alle inzendingen over Avond OR Schemering OR Overpeinzing

onze tijd samen koesterend kan en zal ik jou niet vergeten van je houden blijf ik altijd elke dag voel ik jouw warmte die ons ook weer samenbrengt waar het tijdelijke eeuwig wordt zal onze liefde zich hernieuwen tot dat moment pluk ik de dagen terugkijkend bij het vooruitzien als het compost voor het leven zoals de knoppen van de lente…

in het stille rijk van papier en pen laat ik mijn gedachten dansen vrij van het wanneer en het hoe als ik ze in de inkt laat stromen de woorden worden als ankers waarmee de chaos verdwijnt als de golven in ochtendmist het hoofd leeg het hart ontspannen vind ik zo de rust en ruimte in de stilte van eigen woorden…

in de nacht fluisteren mijn dromen als therapeut van een schromende ziel die in beelden en symbolen vertaalt wat mijn brein wakker tot zich neemt als sterren hun verhalen fluisteren omarm ik de raadsels die het leven weeft ontvouwen zich mijn diepste gedachten die mij de draden in kennis ontwarren in het donkere diep reist zo de geest langs…

Wanneer de avond voorbij is als een heel leven, de schemering geeft nog te zien wat net nog was, zonovergoten terras, een half glas wijn nog op tafel. Ze zijn naar huis en het licht gaat aan.…

Ik dacht dat ze ginds in de struiken sliep En 's avonds héél zwakke mensen riep En zaaide in de ziel, waar onkruid gedijt De zaden van twijfel en zelfverwijt Tòch had ik haar lief en vóór elke nacht Heb ik haar trouw aan m'n venster gewacht Tot ik in het heilige der avonden las Dat schemering niet uit den boze was.…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

-het zal nooit meer hetzelfde zijn- ik probeerde de stem te ontvreemden, dichter bij mijn hart maar alles was al gezegd voor mijn raam dekten schemer en rook de avond toe alsof het een simpel gebeuren was van één, alleen…

Stad bij avond en voor de schemering de dag verdringt wat late zon over straten en pleinen alsof het licht slechts mondjesmaat wil wijken... totdat alles nog maar zo 'even' is. Stad bij avond moet nog wennen aan gemis van shoppers, studenten en toeristen. Alleen nog het gedreun van treinen en het geraas over Ring en Boulevards.…

Ze wandelen avond in de schemer van 'n bladzij bijna omgeslagen licht schuw rond dit uur Nog brandt het dagelijks vuur dooft sissend in zee, als samengebald ze slenteren avond in alleen, met twee met drieën gegroeid tot silhouet Herhalen met verve hun schimmenspel tot nacht -onhoorbaar- in het slot valt.…

Ik luister, de dag stiller schemer dimt licht spaarzaam, windstil De merel bestijgt de kroon langs de toonladder waar, zuiver klinkt De klankschaal vangt de avond bevalt haar in rust…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

Wanneer in de avond een zon begint te welken achter het groen glooiende landschap waar het aantrekkelijk mooi lichaam zich zal verschuilen in de lucht terwijl het puur licht tijd vrijmaakt om zich van haar creatieve en inspirerende kant te laten zien.…

Avondzon verlicht de toppen van boom en struik als wind takken zwaait.…

Glooiend landschap beweegt en kleurt mee met deze harmonie waarbij zacht tevoorschijn komt en zoet streelt zodat ze onderweg naar mijn breekbare en kwetsbare Ik kijk nog even naar de schemer die met haar laatste stralen geleidelijk uitdooft.…

gelijk de avond over aarde dwaalt met grijze vingers rust’loos graait naar alles wat zijn schemer kan verstoren sluipt de nacht in mij maar zoals het maanlicht zwijgend duister ademt en tot hellen daagt wacht ik stil op morgen…

Ochtendnevel Dauwdruppels op het gras Dromerige gedachten Worden werkelijkheid Middagzon Stralend aan de hemel Zonnige gedachten Worden realiteit Avondrood Terugkijken naar verleden Rustige gedachten Vertalen in tevredenheid Duisternis Donker en onverwacht Sombere gedachten Verdwijnen in de nacht...…

Ik laat je los Ontknoop dat touw Je bent niet meer gebonden Ik laat nu vrij Waar ik van hou Verlies wat wij ooit samen vonden Ik mag je niet zomaar bezitten En je houden Gewoon omdat Zonder liefde te aanschouwen Kleurt het leven vrij snel mat Maar kom je terug Mag ik erbij Levenslang vier ik dan feest Zoniet Ben jij niet meer van mij…

Logisch: zoals je daar nu zit en vrolijk naar me lacht met de liefde in je ogen die ik van jou verwacht Logisch dat ik van je houd Gek: zoals je daar toen stond met grote, kwade ogen een streng verbeten mond die mij wou overtuigen hoe onredelijk je me vond Gek, dat ik toen meer van je hield…

Zeeland, waterland, weiland met duinrand Ganzen dansen in het akkerland Lieflijke dorpen en oude stadjes Het leven is er soepel en gladjes Monumentale gevels, bruggen en grachten Een rijke historie herleeft in gedachten Kanalen, dijken, plassen en weelen Stille plekjes en vogels die kwelen Rietkragen, inlagen, schorren en slikken…

Wat is een mens z'n leven zo mooi, maar o zo kwetsbaar een prachtige dag wordt afgewisseld door dingen zo naar Wat is een mens z'n leven zo speciaal, zo zuiver mooie belevenissen en ziektes met huiver Wat is een mens z'n leven zo zwak door ziekte overmand zoveel pijn, zoveel smart je staat aan de kant Wat is een mens z'n leven…

daar sta ik dan met mijn hertenharten gebroken regenlicht tegendraadse avonden en gesprekken zonder welgemoed, hamerstukken in de marge; totdat niemand ingreep draaiend in cirkels voorafgaand aan toekomst het is nooit gewoontjes dat dan weer wel…

Herinnering roept Vele levens op een rij Verleden voorbij Blauw, geel, purperrood Zwart en tinten witter grijs Een hemelpaleis Liefde komt, bloeit, gaat Ze geeft en neemt als de zee Mijn hart beweegt mee Lucht ademt voor mij Totdat de klok niet meer slaat Leven mij verlaat De eeuwige reis Als een rups incognita De…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Zal ik nog één keer schrijven over de dag die bijna voorbij is? Zal ik schrijven over de wind en de meeuwen? Over het blauw van de lucht en de wolken? Zal ik nog één keer schrijven hoe onze stemmen weerklonken? Hoe wij onze namen schreven vlak bij de zee toen de zon ging dalen?…

De avond was nog niet compleet daar duister draalde bij het roze omzoomde doodskleed van de dag ik zag een zwaluw scherend afscheid nemen en de maancontouren als ivoren schemer plooien in het meer daar bij de oever lag ik kalm te wachten tot het donker daalde…

En stiekem op zoek gaan naar haar geheime schrift, waar ze avond aan avond uit citeert.…

Als plotseling een door het slichte Gelijke hout breekt, en de ruimte zoekt, dwars door de christelijke gebeden vloekt, Maar in de avond is te vinden op de knieën Van stilte en schemering, en 't zoet Dat hij verwierf, afgeeft, en boet.…