Alle inzendingen over BERUSTING

Het lage zelfbeeld van Rimbaud berust op zijn onderdrukte jeugd...…

de kleurrijke herinneringen aan mijn familie berusten op fictie de werkelijkheid zal en wil ik niet beschrijven daarvoor is het altijd te vroeg…

Vader ben je en blijf je met sprekende ogen en stralende berusting in gebluste liefde...…

Traag glijdend omringd door duister Berust ik zuchtend in het feit Dat de tijd zijn sporen nalaat Is dit dan vertraagzaamheid…

op mijn zolder huist een kwast en die schildert al dat grauwe en dat nooit vergeten ouwe tot een kleurrijk mengpaneel ’k hou hem daar nog even vast en ik laat hem rustig bouwen aan mijn nu nog onbehouwen aquarel van ’t luchtkasteel aanstonds vormt zich alle last tot een machtig schilderij -hier sta ik- en -daar sta jij- alles keurig in…

ze zwelgt zijn zinnen zonder zuchten zomaar zondag zal ze zondaar zijn zijn zwaard zal ziedend zaaien zij zal zich zielloos zingen zomaar zonder zelfzucht…

Wanneer zij, gebroken door de vragen, Ten einde raad, de derde man de hare noemt Begint haar te dagen, dat er dingen zijn die ze niet weet. Het eerste raam was steeds het hare Ze ving het zonlicht en de mijlen tot de zee Als hij haar ontmoet, en ze glimlacht ter bezwering van alles dat zij niet eerder kende En ze zich sluit als een stenen…

en ik ben bij je om de ziekte had je niet gevraagd maar spontaan gekregen wel nam je in je handen hoe je het einde kon beleven en ik ben bij je je blik gevestigd op elders om haar eindelijk weer te zien je lichaam nog zo fragiel je blik hoopvol omhoog en ik keek heel even in je ziel ik ben bij je je ogen breken een zachte berustende…

gewoelde letters van de zinnen, ketters van regels en van lichtsporen in het woord, in gestreden voren wordt nooit onderhandeld, gewoekerd, welgeschapen, wat meer is dan enkelvoud, de dood is koud, as heeft geen geheugen, bewaart zich in de ziel van poëzie, in verstrooide poriën van een gedicht, in een taal die ik versta, in berusting…

me argeloos de mond te snoeren met onbekende woorden, om de sterfelijkheid met zijn handlangers te bedwingen, zwervend voor de poorten van de onmacht, blijven boeken zonder lezers, tot stof vergaan, teruggebracht tot schimmel, worden niet verbrand tot louter inhoud van de dromen om die beter te ontwarren dan de beste therapeut, berusting…

Wij willen graag erin berusten, maar eerlijk waar... het doet wel erg veel pijn.…

de nacht valt in het leven trekt zich langzaam terug en vlucht in opgetrokken muren geen klank, geen toon verliest zich in de straten het woord valt stil wat zeggen wil er valt niets meer te praten een lamp gaat aan zo'n schamper licht het heeft geen kleur geen geur het zal natuurlijk nooit echt duren de nacht valt…

Er is berusting die wil doden, nadat ze mijn gezicht heeft weggenomen. Alles verdwijnt. Zelfs de duisternis trekt op. ------------------------ uit: 'De gang', 1979.…

Als we beiden de verste sterren gadeslaan gepriemd op het zwarte canvas van de kosmos wordt de afstand driedimensionaal overbrugd en kom je zwijgend uit het niets vandaan, in elke hand de contouren van ons verhaal,een aubade aan de tijd waarin ik berust en ademhaal.…

spel van rozen, kaarten en hartjes van aandacht verstoken verlangens wachtend op een dag met ballonnen het carnaval van liefdes gedichten geheime fluisteringen en teleurstellingen weer te laat om jouw kaart te versturen opnieuw een gemiste kans op geluk ik voel mijn rode hart kloppen mijn liefde voor jou gaat nooit stuk…

Aan pijn berust, zie ik geen licht, noch zon of regenboog. Bleke dagen dalen in mijn ziel. Een mooie droom die me bedroog. Nu, wil ik van 't leven scheiden, vertrekken uit dit droevig oord. Geen liefde, vriendschap kan me nog verleiden. 'k Heb teveel geleden, en geloofd.…

Erato, Euterpe, Kalliope, Klio, Melpomene, Ourania, Polyhymnia, Terpsichore, Thalia hoeveel Muzen wil ik hebben zoveel kunsten kan ik doen inspiratie wil ik putten iedere dag in elk seizoen veel gedichten zal ik schrijven zo nu en dan zelfs een haiku maar of die verzen ooit beklijven ach wat doet het er ook toe…

berusting ebt langzaam in mij sijpelt het verdriet nog na de vloed aan emoties pijn nog slechts zichtbaar voor wie bekend is met dit tij…

verhaal de verborgen levensverhalen, emotionele verpulvering bij aanraking van het lichaam verhaalt zich handwerken stilzwijgend berusten op perkament…

Wanhoop, verbeelding, berusting, overleving. Een kwart negatief van je spiegelbeeld ben je niet zelf.…

de winnaar is Spanningsvelden geleidelijk worden uitgewist De contouren in het water van drijvende wolken Perioden die je hebben uitgemolken Leef op in de rijkdom van berustende beelden De vrede die gemoedsrust teelde Berusting kent z’n vredige elementen Nieuwe tijden scheppen andere precedenten…

je ziel, voorgoed een plek van vrede de leegte, verzoend in stil berusten je naam, een zachte melodie (okt. 2003-2005)…

Zinnelijk berust Op het opwekken van seksuele lust. Zwoel Is, wat ik bedoel, Een uiting van wellust. Zindelijk ben je daarentegen, Als je ‘het’ onder controle hebt gekregen.…

Decennia van groeizame grond drooggelegd in de ouderdom van verlepte lagen, liggen daar seniel in stille berusting braak en bochtig hun schrale resten…

Liefdevol gekust Liefdevol berust in het onmogelijke Hartstochtelijk omarmd hartstochtelijk verwarmd voor even Liefdevol gevoeld Liefdevol bedoeld Toen ging je...…

De spijker in de muur hoopt berustend dat vergankelijkheid hem vergeten zal en tijd blijft hameren hem de kleuren geeft niet veroordeelt tot roest om oud ijzer…

wat doet het wanneer je berust in de nacht wat geeft het als je verdwijnt in het duister wat rest er nog net niet terug bij af wat een energie gedimd licht op eigen kracht…

Emoties liggen naast elkaar, haat en liefde maar: gevaarlijk en ook raar: van haat en liefde naar: berusting, geen interesse meer, is er ook geen haat en liefde meer! Dus van oplaaien is geen sprake meer!…

Als de doden niet meer zwijgend berusten Beëindigt de strijd.…

Als ik dood ben zal er niets veranderd zijn de lege straat het warme asfalt je naakte schouder de jeugd van mijn zoon zal eeuwig zijn en hoe ik aan mijn zachte wang je tranen weet er zal niet veel veranderd zijn berust in mij.…