283 resultaten.
beschouwing nummer zoveel
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 722 A4 door twee
dat is hij, alleen
een fragmentarisch man
soms hilarisch, maar meestal
betreurenswaardig
met zijn pen, zijn blik
oneindig, ja, onnoemelijk
ernaast gericht
hij heeft geen weet
van het leven, hij schrijft
inkten stokje in de hand
en droomt zich weg
naar papier dat scheurt
mocht hij stinken,
hij zou ruiken naar de dood…
ontmoetingen bis
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 641 het uur tikt tak
hij zit daar maar
hij luistert geboeid
de seconden weg
stilte prevelt iets
hij luistert niet
hij is geluid
waarom ook niet
zijn canon ongehoord
een gebroken gerucht
in een meer van stilte
deze wereld herkent hem niet
hij grijnst - en doe het goed
want morgen ben ik daar
ik mijn grijns, jij jouw hoed
wij samen, de…
Nippen op zijn Frans
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 1.056 laat ons nog even samen
de nacht scheiden van de dag
bij een beker galmende koffie
palaveren over het weer
dat er weer niet was
in de stilte van de avond
mijmeren over morgen
waarom die nog niet is
en nooit vandaag zal zijn
jij en ik en weten
dat het zo slecht niet is…
decembers voetbal
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 925 als ik voetballer zou zijn
waren er geen netten zo wit
dat de bal er in zou gaan
en het gejuich voor mijn ploeg
nooit mijn verdienste
ook verdedigend liep ik dan
met mijn traptechniek geheid
tegen de kaarten van KVM aan
voor overspel op enkels en
andere handzame wapenfeiten
of op de bank te zitten
heel het spel zou ik doen keren
tegen…
La vie est belle, oui?
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 309 het leven is geen feest
zonder een echte deejay
dans je ook geen uren
tot je voeten pijnlijk
smeken om de bedstee
of tenminste een stoel
de vloer ook ok
het leven is geen pretje
zonder gevoel voor humor
lacht niemand met je mee
als je weer eens viel
na een nachtje lachen
met de fratsen van je vriend
en dan huilen om diezelfde
in de armen…
een poes in de winter
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 343 met gebogen hoge rug
haar staart rondom geplooid
bestudeert zij het verkeer
daar beneden in de straat
waar zij geen woord voor heeft
haar interesse al dat beweegt
blijft zich uren verder slepen
slechts verstoord door de klank
van een zieke op weg naar huis
in een fluo geel scheurend busje
of door het gedaver bij de buren
die weer gaten…
apodiumbeet
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 1.144 hij vervult zijn uren
hem eens vrijgevig geschonken
met het delen van zijn gedachten
talenten penseelstreken gebracht
in de luwte voor de nacht
het is de eenzaamheid
die hem steeds verder drijft
maar ook de reflectie
aanbidding of begrip
in de ogen op hem gericht
terwijl hij zijn kunstjes brengt
ongepubliceerde artiest
in hemdsmouwen…
Eenvoud
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 996 Het mag dan zo wezen
dat rust vanbinnen moet zijn,
een bergtop in de Provence,
de ondergaande zon daarop
en twee glazen rode wijn
maken het wel eenvoudiger
niet meer te zijn dan zijn.
Bram Vermeulen…
nieuwe leer
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 334 onbeschreven bekijk jij
gevoelloos stuk geruit papier
de aanslag van mijn pen
of ik nog iets schrijven wil
de aarzeling is korter dan
de pijnscheut door mijn hart
bij het denken aan even terug
de woorden bleven stromen
het krast niet meer zo diep
het verhalen van het wedervaren
de sterkte is wat minder vandaag
zoals met dat lijf van…
vergankelijkheid
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 389 Het is in de grond, het raakt er
het wortelt er aan de beginselen
de kus van de dood, de Maan
die geboorte gaf aan een levenloze woestenij
de Aarde, kringloop van pril geweld en liefde
op een stormen en een blussen
tot het over gaat, in een versleten seizoen
iets houdt er de adem in
op de zijlijn van een woestijn
het wervelt er in een navelstaren…
LEZEN
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 182 Over de bijbel gebogen
zijn de zinnen harde gestalten
uitdagend of werend
langzaam aan vervagen ze dan
tot traag zwevende schimmen
die door elkaar heen dringen
allerlei gedachten oproepen
lust om steeds verder te zoeken
al peinzend nieuwe beelden te vinden
van zichzelf een vraagteken maken
het boek dicht willen klappen
mogen deze vele…
SNEEUWWITJES STIEFMOEDER ALS MEISJE
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 525 Op wegen en in herbergen
zien allerlei mensen mij
kijken verrast of afgunstig
slaan soms hun ogen neer
getroffen door een felle zon
waarbij bloemknoppen blinkend splijten
dauwdruppels van de wijde velden
duizenden vrije spiegeltjes
vatten elk mijn weergaloos aanzicht
steeds anders - maar even wonderbaar
doet een toverkol die bekoring…
NIETIG HUIS
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 35 Met het busje aan je hand
waarin gerinkel luidt
soms ook wat zwak geritsel
door straten langs gevers gaan
bij een oud krot
gaat de gammele deur
piepend en knarsend open
een verrassend aanzien
enige schemerlampen
brengen zacht gouden licht
in de kleine huiskamer
waar gelukkige ouders
tevreden kijken
naar hun vier kinders…
DE REE IN HET VOORJAARSBOS
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 397 Op mijn voettocht in de ochtend
door het bos in het voorjaar,
bewonder ik hoe al zonder zorgen
is aan het ontluiken. Elk jaar
is dit weer het grootste genot,
te aanschouwen het bos,
ontwakend na de winter.
Al zint ook mij de winter!
Bij het naderen van een veldje
verschijnt plots de reebok
en blijft staan op een plekje
onder katjes, neerhangend…
VERDWIJNEND EN VERSCHIJNEND BELEVEN
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 76 Speculaasgebak,
de lekkernij zonder tijd,
prijkt op kunstwerken
der Goudeneeuwse schilders,
belooft steeds weer iets _ voor straks!
Een reis gaan maken,
's morgens vroeg vertrekken;
op gras en daken
glanzen zonnestrepen,
wekken vrolijke vragen.
De hoge oever
is vol luchtig fluitenkruid:
tere zuiverheid
van fijn versnipperd wit
geeft…
TWIST IN GROL
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 254 Geloof en godsdiensten
stromen door elkaar heen
zoeken zowel strijd als verzoening
streven steeds naar beter weten
zijn dikwijls
een belediging voor God
die in Zijn ruime genade
echter lachend schertst
bij de woelige kleinzieligheid
van het mensenras.…
VOELEND ZIEN
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 195 De grootse blijdschap van het heden
wordt veelal geleid door
sterke stroom in kabels en draden
die
geliefde speeltoestellen
wilde beelden en sterke klanken
een wijde blik over de wereld
tot leven brengt
maar
daarbij heerst nog het geluk
dat verfijnde vreugde
bij
buigend hoog grasland vol wind
speurende vlinders en kevers
kleine vlammen…
BEIDEN
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 199 Het denkerswerk vol zoeklust
der bewonderde wijsgeren schrijvers
en hen die met getallen hun kunst tonen
geniet dikwijls meer achting
dan het nuchtere spreken en handelen
dat men ziet bij arbeidende mensen
of zwoegers die de grond bewerken
God verspreidt zijn zegenbrengende geest
over veel verschillende bezigheden
geboren uit noeste handen…
Gelaten.
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 198 Overpeinzend, beschouwend, doch
niet wetend wat komen gaat...
Telkens dat ene moment dat telt
en steeds die rust, niets dat
wordt verondersteld.
Geen verwachtingen, noch het pogen
naar wat dan ook.
Dat is geheel uitgeblust,
als ware het opgegaan in rook.…
Omtrent huizen
gedicht
3.0 met 2 stemmen 1.512 Huizen hebben ramen (vensters) en
minstens één deur.
Huizen zijn om in te wonen (liefst knus).
Soms is een huis ondergebracht in een flat (wat mensen
leuk, eng of duf vinden,
bijvoorbeeld).
Huizen gaan lang mee (opmerkelijk lang voor het vele
dat ze moeten doorstaan; binnenin leven mensen
liefst graag).
Huizen hebben daken (waarop vogels…
De tijd maakt een schets
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 66 Ontkomen we niet aan de dagen, de weken
laat staan de maanden en straks de jaren.
Tikken ze als roodborstjes tegen de ruiten
ontsnappen ze als songteksten uit een mond.
Prenten ze patronen, laten ze roffels van
ook die harten klinken als ze hinkend
lopend of als motor met zijspan zich weer
voortbewegen. De tijd maakt een schets.
Toch is er…
OMRANDING
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 79 Lange tijd naar een schoon schilderij kijken
kan verwende ogen speurzin geven:
steeds meer ontdekken, wellicht zelf beleven
wat op dat kleurrijke doek mag prijken.
Over het kunstwerk wil een lichtstraal strijken,
blijft er soms vele uren aan kleven
om naar nieuw verrassend aanzien te streven.
Wat zal eveneens de pracht verrijken?
Ommanteling…
DICHTERS OORD
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 51 Zij, die de daagse woorden van onze taal
laten vervagen tot zwevende mist,
welke dan een burcht is, hecht en beslist,
vorsen de spraak als een strenge generaal.
Deze zoekers leven in een wonderzaal,
waarin de wereld van alles mist,
zich toch herstelt door eigenwijze list,
smullen rondom een overwinningsmaal.
Bij al hun bezonnen waarnemingen…
Soms weet ik niet
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 82 Hoe toch gevoelens ons misleiden
want plots ben je heel blij om niets.
Een andere keer is alles zwart
en weet je niet wanneer de zon weer schijnt.
Je ziet de mensen om je heen:
de zwaar-beproefden in hun nood;
de mensen die dansend leven
en juichen in het morgenrood.
De velen die er plots ook niet meer zijn;
de pasgeborenen die veel blijdschap…
tweespalt
netgedicht
5.0 met 6 stemmen 321 als dit een recensie zou zijn
dan was ie vernietigend
als dit een column zou zijn
had ie de toeschouwersschare opgeblazen
als dit een beschouwing zou zijn
dan was u uitgelachen
maar helaas
dit is een vermeend gedicht
heel net
komt men hier
nooit meer tot z'n positieven.…
Deel II
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 77 (Zie voor deel I, mijn beschouwing 'Echt reizen is een kunst' van 20 december 2014)
Echt reizen is een kunst
die je moet beheersen
maar wat in Gods naam
zeg je tegen de tijd
die na crash heeft besloten
dat niemand naar huis keert?
terwijl op ieder iemand wacht
die niets meer mag hopen...…
"Ze staan in het krijt"
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 231 Het is soms beter
de stilte te beschouwen
tussen teksten door.
Wereldmuziek raakt
gevoelssnaren, vibreert niet
in elke toonsoort.…
VOORBIJ
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 966 De alom geliefde kerst
glanst warm en verdwijnt dan ras
gelijk oranje avondgloed
omringd door blauwgrijze lucht
moge dit feest ieder jaar
in elke mensengeest
een kleine spijker laten
die zich somtijds laat voelen
als aangename pijn
van beschouwend voelen.…
Over billen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 438 Zei de ene bil tegen de ander:
'Zullen wij nu maar eens gaan trouwen,
men zal ons wel als 'n stel beschouwen
na zoveel jaren naast elkander'.
Neen, zei toen de andere bil,
ik denk er nog niet aan, zwijg stil.
Wij gaan nu al vaak zomaar
voor de minste scheet uit elkaar.…
Schouwen creëert afstand
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 84 Eeuwig verdriet probeer
Ik onder ogen te zien,
Niet weg te duwen,
Maar een plaats te geven
Waar ik bij moet kunnen
Als ik het niet langer
Harden kan - zo wil ik
Jouw verlies, kind, beschouwen -
Aanschouw ik het beeld dat ik
Zo hartverscheurend lief had -
Ik merk dat het schouwen
Alleen al een afstand schept
Tot mijn diepste verdriet…