inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 80.763):

Soms weet ik niet

Hoe toch gevoelens ons misleiden
want plots ben je heel blij om niets.
Een andere keer is alles zwart
en weet je niet wanneer de zon weer schijnt.

Je ziet de mensen om je heen:
de zwaar-beproefden in hun nood;
de mensen die dansend leven
en juichen in het morgenrood.

De velen die er plots ook niet meer zijn;
de pasgeborenen die veel blijdschap brengen
wanneer ze werden verwacht met liefde.
De mensen met veel diepe pijn.

Wie ben je zelf? Kom je pas kijken
of heb al een leven meegemaakt
dat nooit meer weerkeert en vergaan zal.
Wat is er dan dat echt nog blijft?

Schrijver: Adeleyd, 11 augustus 2023


Geplaatst in de categorie: filosofie

2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 82

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
Ralameimaar
Datum:
12 augustus 2023
Adeleyd, ik heb bovenstaande opmerking geplaatst, ik weet niet hoe en waarom de redactie jouw naam noteerde
Naam:
Adeleyd
Datum:
12 augustus 2023
Email:
rosa.olaertsskynet.be
Wie stuurde dit in met naam Adeleyd?
Hartelijk dank voor het nauwkeurig lezen. De aangehaalde dingen heb ik al gewijzigd nu.
Naam:
Adeleyd
Datum:
11 augustus 2023
Herkenbaar die vragen. (Vragend) antwoord op je laatste vraag: je ziel?
Bedoel je in het laatste couplet: kom je pas kijken? Ipv kon. En laatste zin: Wat is er dan...ipv was ??

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)