Alle inzendingen over Bedoeling

zich in een rij atomen afgesneden van de baan terug elk op weg naar een vruchtbaar land geen leegte geen lijden van een handvol gegijzelde cellen in het zog van een doelloos zwalpen het was slechts een spiegel voor ons verborgen voorbij de einder waar wij als mens nooit naakt moeten gaan er was ooit het schild van schuilgaande bedoelingen…

opgewacht geschopt en verkracht haar vrouw-zijn ontmaagd haar dromen verjaagd haar veiligheid belaagd haar liefde vervaagd die nacht zou langer duren dan de dagen van een jaar veel nachtmerries te verduren iedere man beangstigde haar welke dader kan nog leven met dit duistere schuldgevoel wie kan zoiets vergeven als men begrijpt wat ik bedoel…

Kenners weten wat ik bedoel. De zee zit barstensvol met jou, maar echt goed smaak je op een eitje. Gebiologeerd kan ik naar je kijken, het giftige witte landschap dat je vormt, voor iedereen bereikbaar. Soms gooi ik je over mijn schouders om te zien waar je terecht zult komen. Jij bent de Falstaff onder de snaken.…

Als het gemis te groot wordt schrijf ik je een brief, lang of kort met de bedoeling die eens te sturen te laten merken dat ook aan mij de tijd niet ongemerkt voorbijging maar voor de zekerheid leg ik hem op de stapel van één, twee, zeven Gelukkig bestaan er van ons twee geen foto's, voorzover ik weet wel de beelden in mijn hoofd de koude…

Zoals je soms een kamer ingaat, niet weet waarvoor, en dan terug moet langs het spoor van je bedoeling, zoals je zonder tasten snel iets uit de kast pakt en pas als je het hebt, weet wat het was, zoals je soms een pakje ergens heen brengt en, bij het weggaan, steeds weer denkt, schrikt, dat je te licht bent, zoals je je, wachtend, minutenlang…

ik blaas grijs voor me uit en schep een vaag bestaan als door een beslagen ruit zie ik enkel mist en voel vandaag niets ik lijk niet opgestaan het is een pas op de plaats op een stoel kan zelfs onder een deken of pratend met loze woorden die daardoor toch veel zeggen ofschoon ik zelf niet weet wat ik bedoel het is tasten in de vergankelijkheid…

Bijna futuristisch haast niet te geloven, als ze zeggen, alle goede dingen komen van boven, bedoelen ze dan ook geluk?…

Ik weet dat ik het toch niet winnen kan, En vraag me af, wat is de bedoeling hier dan van? Elke dag een strijd voor het bestaan? Nee laat me dan maar liever gaan! Lion Queen, 25 April 2006…

doorboren de liefde neemt tijd met een melodie die niemand zal storen de klank van ons samen nog net niet...nog heel even als heel die puzzel nou eens af was wij eindelijk delen leven weer zin krijgt een jaar één minuut duurt je hóórt de melodie van leven wil je eeuwig houden blijf je altijd voelen moeten ons verschuilen tot we elkaar bedoelen…

Dat bedoelen we. Wil je van me houden zoals ik van jou houd? Houd je van mij zoals ik van jou hou? Wil je duurzaam van me houden? Kunnen we dat? Kan dat? Dat? Zoals onze voorvaderen en onze voormoederen in elkaar opgingen zonder al die apparaten? Gewoonweg echt lichamelijk zonder poespas? Klik me niet zomaar weg!…

Bij het opvoeden van kinderen, leren we altijd, dat geweld niks oplost, nou is het natuurlijk niet de bedoeling, dat een ander kind, het jouwe afrost, maar praten is altijd beter dan vechten, echter: wanneer je in een debat in Seoel volgt, moet je bedenken, dat ze voor de idioterie die ze daar uithalen, ook nog betaald krijgen!…

Zo’n Anton Kers gevoel, als je begrijpt wat ik bedoel Gebiologeerd, geobsedeerd door rijtjes, ruitjes, rondjes, blokjes, stipjes, streepjes, lijntjes, hokjes door een gaatjesplafond met structuren door een kleedje met vreemde figuren of door de bouw van een boterham Is er iets simpelers of stommers dan?…

haar lichaam Te zien, ze loopt richting mij Draait vlak voor mij haar hoofd om Ze blijft staan, bevroren, ontdooit niet van mijn stem Koorts zonder hoge temperatuur Is wat het met mij doet Ik begrijp het niet Ze is als water dat niet vloeibaar is Als ijs dat niet smelten kan, Vaag als de mist Ze staat en zegt niets, Kijkt met eindeloze bedoelingen…

In woord en gedachte blijf ik me desalniettemin verbonden om jou, met jou voelen ... ergens goed voor je bedoelen. In woord en gedachte houd ik van je. In woord en gedachte verlang ik naar jou smacht ik om je te kennen. In gedachte blijf ik je trouw, ondanks vele stinkende, smerige woorden.…

De fakkel voerde haar doel, haar bedoeling veel verder dan enkel haar baarmoeder: zij bleek een al gehele, grote zorgende, verzorgende moeder! Mijn toorts verwekte geen enkel aards kind; neen, het bood, gaf en geeft veiligheid en geborgenheid voor ieder.…

Ik weet niet wat ik voel, Ik weet niet wat ik bedoel. Het gaat goed met me, echt waar, Waarom voelt het dan soms nog zo raar. Alleen is maar alleen, en soms mis ik een maatje, Voor een grapje, een knuffel en een praatje.…

Je kunt er iemand kwetsen, je slaat eens flink op tilt Op dit tabblad Hartenkreet, schrijf je over gevoel En een goede lezer weet precies wat ik bedoel Er zullen altijd mensen zijn, die beter knapper en geleerder zijn als ik Maar zolang ik schrijven mag, bepaal ik en alleen ik, de tekst van mijn kreet Het is maar dat je het weet!…

De heilzame adem zoekt ieder oord, waar vrome blijdschap heerst of duivelse macht, soms aangekondigd, dan gans onverwacht., ondanks goede bedoeling dikwijls gestoord. De vrije lucht houdt men graag gevangen in glazen dozen om te bewaren en betasten, naar eigen verlangen.…

Ik mag geen stijl hebben, jij geen gevoel en elke ouder weet dan wel wat ik bedoel. Het kind werd gepakt en wakker god zij dank, maar deze stijlloze dame kreeg het gelijk aan haar kant. Je speelt niet met levens, is wat ik haar zei, daar kon ze 't mee doen en ik liep voorbij... Stijlloos…

Het is als kotsen ja ik bedoel overgeven kruipend naar de wc pot niet spetteren aub oer-geluiden voortbrengend en een brei aan braaksel dat in je lichaam was opgehoopt zo is de Corona-crisis ook voor mij met mijn vrijzinnige gedachten de aardkloot kotst de aarde kotst ons uit heeft even of langer genoeg van ons de maag van de aarde is…

"Zullen we vrienden worden" vroeg de dood me "Neen" sprak ik, voor de duvel niet bang, "van m'n leven niet" "Neen" sprak de dood; "ik bedoel na je overlijden" Ik antwoordde "Neen dood dan ook niet, tussen haakjes, ik heb al een vriend en zijn naam luidt: 'Christus van Bethlehem tot Golgotha', Hij, Jezus, was als de dood voor jou…

het is een vreemd onrustig gevoel 't openbaart zich bij mij soms zomaar overdag vooral als ik de zon weer opnieuw niet aanschouwen mag misschien begrijpt u een beetje wat ik bedoel komt voort uit de troosteloosheid van het Nederlandse weder dat reflecteert bij mij niet aan 't voortschrijden der dagen noch verandert het iets aan het vullen…

zaligheid woedt tegelijk langdurige strijd tussen engelen en demonen wat zich op de planken afspeelt roept verbazing op of vragen die steeds met elkaar twisten slechts deze ruimte in 't voetlicht is voor ons denken en voelen bestemd de bewegende schermen verbergen levende machten zij staan in 't geheim aards gebeuren bij hun onvatbare bedoelingen…

Wij zijn toevallige toevalligheden, die bedoelingen zijn geworden. Wij zijn...zijn wij dat?…

Je lachte om mijn verwondering, ik moest wachten tot die ene dans van lelies tot die opengingen en de tijd ui te stellen tot die zou vergaan, je bleef om daaraan een naam te dopen een herinnering die je niet mist een huivering toen ik je bedoeling las.…

onzin en van wat men over ze zegt ben ik grotendeels Oost-Indisch doof in allemaal heb ik in principe evenveel vertrouwen en geloof voor mij is ieder mens in principe gelijk en ik vind ze allemaal even fijn ik beoordeel ze op en met mijn gevoel het voordeel van blind voor al te onderscheidende kleuren te zijn als u begrijpt wat ik bedoel…

Hoe toeval bedoeling is. Toeval liefde wordt. Achter herkenbare verlangens, wacht de liefde trouw op ons. Op pijngeworden mensen. Op verstild verdriet, dat trauma heet. Vertrouw onze waakvlam, die ons vuur ontsteekt. Vuur dat liefde heet.…

tijd zal het ons achteraf leren maar het echte probleem ligt bij de mensen die door complottheorieën en malle geloven zijn verdoofd en nooit in een spuitje hebben geloofd het ergste zijn zij die dat belijden zij helpen juist het virus zich snel verspreiden velen van hen negeren het gebod tot naastenliefde van de Here zullen zijn ware bedoelingen…

Zacht is de liefde die wij voelen Harder is echter de realiteit Wij alleen weten wat we bedoelen En zijn zelfs tot alles bereid Een liefde die geen doorgang mag vinden Ze is zo veraf en ook zo dichtbij Toch zijn er zoveel dingen die ons binden Het maakt ons verdrietig en toch ook blij Liefde is iets dat kun je niet kopen Het wordt je gegeven…

Begrijp je wat ik bedoel...? Ik ben nu wel gelukkig en blij, maar de grote vraag knaagt diep in mij... blijft hij wel voorgoed bij mij ?…