14073 resultaten.
Ik vertel
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 205 Papa
Ik wil zo graag met je praten
Maar je bent er niet
Over de kleine dingen des levens
Leuke anekdotes
Over jouw kleindochter,
Jouw lieve deugniet
Over hoezeer we je missen
Hoe je in alles bij ons bent
Over ons verdriet
Over de schone dingen
Je zou al glimlachend knikken
En zwijgend genieten
Ik weet dat je ons op de een of andere…
Als het verdriet te diep is
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 207 Als het verdriet te diep is
Als de tranen niet meer komen
Dan denk ik in mezelf,
De tijd heeft de pijn doen intomen
Maar niets is minder waar
Ik lig te woelen,
En kan geen slaap vatten
Net daarin sluipt het gevaar
Als de eerste vogels ontwaken
En de onmacht is aan het kolken
Als de ochtendzon schijnt over de daken
Dan zoek ik jou in…
Locked
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 138 De dagen worden lichter
maar ik word zwart
het is hier donker
koud en bar
Ik werd
gekatapulteerd
naar het verleden
het is terug dof
hier in het heden
Ik wil er uit
maar zit zo vast
het zit op slot
het is een last
Ik wil wel huilen
maar het komt er niet uit
alles is locked
het zit onder mijn huid
Het zijn emoties
die het daglicht…
GROOT CADEAU
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 278 Tis weer vaderdag
Wat zal ik geven
Wat moet het zijn
Dit jaar geen truttig ding
Iel en klein
Hij krijgt een opvallend
Groot cadeau
Dat duidelijk maakt
En goed laat zien
Hoeveel ik van hem hou
Op begraafplaats Crooswijk
Sectie tien…
Aan de zielen van weleer
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 399 Ik schrijf de rust toe
aan de zielen
aan de zielen van weleer
Zij waren levensmoe
want hun stemmen
want hun stemmen klinken niet meer
Ik dicht ze vogels
daar bladeren ritselen
daar bladeren ritselen van verdriet
Zij gingen ons voor
doch wachten wij louter
doch wachten wij, want onze tijd is 't nog niet…
Mors
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 813 De begraafplaats
stilt mijn rouw,
het leven een enkele reis.
Een vagevuur verlicht
de bedorven zonde,
jouw hel een paradijs.
Het meest triest?
jouw vertrek doet me niets.
Jouw goddelijk kadaver
verwens ik,
en ik sla de doodskist dicht.…
virtueel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 227 vertrouwd, teder, zachtaardig
beantwoordt hij mijn vragen
zonder verbazing; terughoudend
voorzichtig met zijn poëzie
kleedt hij mij in zijden georgette
wikkelt mijn verlangen in een jas
van zacht soepele kasjmier
hier is alleen het mooiste goed
geen moeite om mij mee te
delen dat het goed is wat ik doe
ik ben zijn open boek
hij prijst…
Je raakt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 220 Jouw ogen vingeren huidvluchtig
door de stille ruimte.
Je raakt
ontroert
vervoert
haar als een gevleugelde engel
in een snuifje Jasmijn
van winter
tot lente in Mei.
Een stiekem vleugje Parfum
vlindert zinnenprikkelend doelvrij.
Als in een droom
vervaag je stervend
op haar huid.
Te luchtig in hunkering
het moment voorbij...!…
Herinnering
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 108 De herinnering is de ultieme duiding
dat iets niet meer terugkomt,
het in het verleden huist
hoe ik ook tuur, wat ik ook schrijf
men is overleden
gebeurtenissen van het verleden
zijn nog slechts beelden
in mijn verdrietige hoofd…
Je staat nog op mute
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 23 Je staat nog op mute,
ik zie in beeld dat jij mij ziet.
Die vele pixels die contact willen,
ik zie de onzekerheid en verdriet.
Maar ik kan niets voor je doen,
je staat nog op mute.…
Dalida
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 470 een blikvanger in de
achtiende divisie
van begraafplaats Montmartre
als een vorm
van ontkenning
staat zij daar
'herrezen'
uit een zee van bloemen
die tot jaren
na haar dood
nog dagelijks
door bewonderaars
worden bijgezet…
ZO DOODS, ZO DOOD!
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 57 toegevoegd
De vierde, de laatste; vol
Ik keek in dat keldergraf
Ik keek te diep in de diepte
Het roerde de diepste dood in mij
De bloemstukken vierde het leven
In al haar pracht en uitbundigheid
Maar ik ervoer ze als uitgebloeid, dor
De Kasteelruïne vertelt verhalen
Van eeuwen en eeuwen terug
Bij mij aan dovenmansoren gericht
De begraafplaats…
Anatomie op de herinneringen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 73 Zoveel beelden
In mijn geheugen
Bewaard
Die mij tot
Op vandaag het
Voortgaan nog
Bemoeilijken
Beelden vol
Boosheid, pijn,
Verdriet die de
Vrije stroom van
Gedachten in mij
Blokkeren -
Wellicht is het
Verstandig al deze
Slechte herinneringen
Nader te ontleden
Om te zien wat
Ze echt waard zijn -
Of ze het waard…
Verdrongen
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 121 De pijn slijt niet
Ondanks de tijd
Wat mis ik je...
Ik wil roepen en tieren
Maar niemand hoort me
Warme waterdruppels
Staan te dringen
Maar ze vloeien niet
De pijn voelt des te scherper nu
Verdrongen
Maar constant aanwezig.…
Wind
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 546 Ook op een
begraafplaats
zweeft de dood
over een akker
vol levend wezen.
Lopend
door het
leven
is God
om mij
heen.
In de
bergen
of op de
dodenakker
Hij is er
altijd en eeuwig.
Een
zekerheid
die de
onzekerheid
van het aardse
leven doet verdwijnen.…
Schouwen creëert afstand
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 84 Eeuwig verdriet probeer
Ik onder ogen te zien,
Niet weg te duwen,
Maar een plaats te geven
Waar ik bij moet kunnen
Als ik het niet langer
Harden kan - zo wil ik
Jouw verlies, kind, beschouwen -
Aanschouw ik het beeld dat ik
Zo hartverscheurend lief had -
Ik merk dat het schouwen
Alleen al een afstand schept
Tot mijn diepste verdriet…
Te leven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 145 Voel het zwart
aan zekerheden zagen
als de onmacht weer gedijt
voel de pijn
aan witte randen knagen
tot de tijd de scherpte slijt
want het leven
laat zich niet voorspellen
elke uitkomst is onzekerheid
maar te leven
is altijd wel een keuze
elke keuze een mogelijkheid…
Onzekere toenadering
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 158 Het voelt
dat het lijkt
of het kan
maar vraag niet hoe
ten koste van wat
op welke termijn
wil je er over denken
ooit over praten
hoe het voelt
als we elkaar
zouden verwarmen
in de kou…
Versmelting
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 203 Zacht is de wind die lippen streelt
van geliefden steeds dichter bij elkaar
op zo’n lentedag waarbij de wens
de tijd vertraagt tot eeuwigheid
Toch blijven woorden loze letters
zolang ze niet in beeld verschijnen
is het smachten niet te horen
als het niet hardop wordt geboren
Leg een zachte hand op een warme plek
waardoor beiden in elkaar…
jouw tederheid
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 138 wat mezelf het meest eigen is
geef ik uit handen
wanneer jouw tederheid
de boventoon voert
een aanzetting tot ontbolstering…
Huis bij de rivier
gedicht
2.0 met 26 stemmen 8.939 Kinderen mogen van hem spelen
op de begraafplaats naast zijn huis
of mogen daar stil zijn
en bloemen neerleggen op de graven
en mogen de volgende dag op school zeggen: 'Luister,
gisteren legde ik bloemen neer op het graf van je oma.'
Huis bij de rivier.
Vissen in de rivier.
---------------------------
uit: 'Alvast', 1998.…
Begraafplaats Wierum
gedicht
3.0 met 5 stemmen 2.033 Vogel schreeuwt
tegen de lucht.
Zo brons kan dood zijn.
De schelpen zijn een weg
naar Santiago de Compostela
hier in Wierum.
Onwennig liggen zij op
dit eiland zonder branding,
zonder zon. De gloedgele bol
is een roestrood hek, tralies
om het leven.
Mijn liefste!
Mijn medepelgrim van de Weg.
Bewonder mijn vleugels.
Zwever.
------…
Jij hebt jouw lichaam
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 388 Jij hebt jouw lichaam
ik heb het woord
dat vlindert door duizend gedachten
gemoduleerd
met jouw beeld
met mijn verlangen
ingespeeld
op ieders verdriet
daarbij heb jij nog altijd jouw lichaam
en ik heb dat niet!…
Herinnering
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 1.469 De cadans
van de woorden
vergeet-mij-niet
zijn vergezeld
van tranen van
verdriet.
Beelden
worden scherp
en klaar
Zo veel mooie herinneringen
't is echt waar
Ik zal je nog
vaak ontmoeten
Voor jou
zijn al mijn
lieve groeten.…
paniek suite nummer één
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 583 mijn vervallen mond
op de joodse begraafplaats
geen beest te zien -
moeilijke tijden
op de neusplantage -
schimmel en virus
de straat schoongeveegd
de bedwinger van de zaak
des doods begraven
de vorst in de grond
een goede gelovige
doet de zonnegroet
elkaar omarmen
bij de gloeiende kachel
muziek en poëzie…
Wat ik je wil zeggen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 600 zee zo oneindig
de kuststrook lijkt verdwenen
als opgegaan in een nevel
het twistend bootje
in een eenzame cirkel
vaart zo ver van een thuis
meeuwen schreeuwen
vechten zich een plaats
in het bestaan
jij roept naar een haven
het vuurtorenlicht
je zoekt een baken, een zicht
waar zijn toch de liedjes
de golvende woorden
van je…
Wordt het minder?
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 210 Zeg me,
wanneer het minder wordt,
het gemis,
zeg me
wanneer het minder gevoelig wordt,
geen pijn meer doet.
Zeg me
hoelang ik je zal blijven missen,
zeg me!
'k ben de wanhoop gepasseerd,
niemand heeft me ooit geleerd,
hoe om te gaan
met dit moordende verlies,
zeg me,
wanneer het niet zo schrijnend meer is,
dat ik je…
Druppels regen, of tranen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 260 Ben 'k even zielig
niemand die het ziet,
mijn stil en weggestopt
voel- en tastbaar verdriet.
Lopend in de regen,
hou ik mijn tranen
niet meer tegen,
dat doet de regen ook niet!…
We lopen met een masker
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 267 Soms is een traan een uitweg,
een uitlaadklep,
een emotie van liefde, vreugde
of verdriet, het is maar net,
hoe je die traan op DAT moment ziet.
Soms, of vaak of: helemaal niet,
is het datgene wat je juist NIET ziet,
maar waarvan je ook niet wilt laten zien,
dat.....verdriet, emotie en blijdschap
kort bijeen liggen…
Ontelbare tranen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 207 Niet te tellen
de tranen
niet te herstellen
het verdriet.
Niet te stelpen
de tranenstroom
dus doet ze gewoon
niks, laat de stroom
Lopen.
Want verdriet
stop je niet!…