Hartenkreten

hartenkreet (nr. 57.674):

ZO DOODS, ZO DOOD!

Ik waande mij in het dodenrijk
En naar ik er langer was
Werd mijn waan meer werkelijkheid

Er stond een familiegraf open
Er zou een kist aan worden toegevoegd
De vierde, de laatste; vol

Ik keek in dat keldergraf
Ik keek te diep in de diepte
Het roerde de diepste dood in mij

De bloemstukken vierde het leven
In al haar pracht en uitbundigheid
Maar ik ervoer ze als uitgebloeid, dor

De Kasteelruïne vertelt verhalen
Van eeuwen en eeuwen terug
Bij mij aan dovenmansoren gericht

De begraafplaats in Hillegersberg
Rondom de eeuwenoude Hillegondakerk
bijzonder mooi, maar ook zo doods, zo dood!