Alle inzendingen over Begrijpen

soms is licht verder dan de dag van morgen en lijkt hoop begraven in het rulle zand het rad van avontuur draait alleen op een angstige verwachting weet van geen stoppen is durend heet van vuur opnieuw bevallen in het leven laat eeuwigheid voelen ook al sta je dan niet alleen vaak is niets moeilijker te begrijpen dan wat…

Van het verdriet dat haar verteert begrijp ik natuurlijk maar weinig. Maar als ze met vakantie gaat, zal ik beloven haar Russische planten water te geven. En stiekem op zoek gaan naar haar geheime schrift, waar ze avond aan avond uit citeert.…

Hoe de draagkracht in het donker schrijft uit het diep in de aarde zich tot schollen verheft het zwarte gat gapend het begrijpen en de angst op fragiele vleugels met kunstig geduld verworven uit de mens hoe soms heel de wereld aan je trekt met voeten wortelend in het drijfzand van schouders die naar beneden hangen de zucht het eeuwige…

Iedereen kan de fraaie tekeningen, de toekomst en angstsymbolen van kinderen op een bepaald moment begrijpen.…

afdrukken van haar voeten in het zand en in terugwijkend water, de zee leek moe, eb viel droog in mijn mond, vingers schreven vier woorden in de lucht, ik voel en ruik je huid, je haar, je lichaam tegen het decor van de getijden, golven murmelen tevreden met zichzelf en ons en je weegt die stem in zinnen die je draagt, die ik begrijp…

Mijn diepste stille ik dat zou je wel willen zien begrijp ik uit jouw stilte terwijl je mij mijn woorden ontneemt alsof we samen vleugellam zijn niet meer alleen, zonder elkaar in de spiegel kunnen kijken het antwoord blijft verzwegen achter vreemde ogen schuilt de wind zwaar op de hand geef ik mijn zwijgen terug aan jouw verstand…

Omdat ik voelde dat niemand mijn strijden zou begrijpen of zou zien wat er binnen in mij woonden. Altijd weg gestopt maar kan het nu niet meer verdringen, laat de emotie komen gevoelens ga ik verwoorden. Ik weet het wordt niet altijd begrepen soms doet het ongewild pijn, maar mijn hart gaat weer zachtjes zingen.…

heb tijd gesprokkeld uit verloren uren en vergeten dagen de mand gevuld met rozen van haast gestoken in stilteoase een veelzeggend cadeau om aan jou te geven voor een keerpunt in eigen leven rust om jezelf te bekijken in de spiegel van vandaag het beeld met vroeger te vergelijken dan begrijp je waarom ik je vraag deze gave te…

de pakken zijn wit gezichten zonder lach op handen wordt gewacht zelden geeft een stem nog antwoord op een zacht gefluisterd goedemorgen verzorgen is een klus die ook met minder geld geklaard zal moeten worden het werk gaat voor maar dat men hem vergeet kan hij maar niet begrijpen hij mist de ogen die verstaan een zachte hand die…

Er viel niets te begrijpen en niets was wat het leek.…

In het begin kwam je nogal koud over moest er wel aan wennen maar langzamerhand werd je wat lieflijker natuurlijk ben jij de laatste tijd het onderwerp van gesprek omdat bijna niemand je zo kent begrijp heus wel dat iedereen kan veranderen niet dat jij nou expliciet de oorzaak bent van je eigen wispelturigheid maar neem wel aan dat…

Bij het pompstation bleken acht van de negen pompen super te leveren en maar één normaal Op m'n vraag of het geen tijd werd de bordjes te ver- hangen keek de pompbediende mij niet begrijpend aan Toen ik later in een etalage op een bord las dat men bij aanschaf van vijf batterijen één staaflantaarn cadeau gaf begreep ik dat ik in…

De dingen gaan zoals ze gaan Het gebeurt allemaal om een reden Maar om te weten welke dat is Lukt vaak niet in het heden Vaak duurt het vele jaren Voordat we begrijpen hoe het gaat Waarom het zo gebeurd is Welke weg je waarom inslaat Opeens gaat er een licht op Zie je de ware reden Die je naar je toekomst brengt De reden van…

U die ik niet begrijpen mocht Vergleden dagen Gij droeg de schoonheid die ik zocht... En ik bleef klagen!...…

vanaf vandaag zal ik mezelf gaan observeren zonder oordeel maar alles willen begrijpen zoals het is ga dingen doen die ik nog nooit heb gedaan misschien geniet ik dan veel meer door steeds maar krampachtig te streven zoals ik het wil vanaf vandaag zal de Sjamaan in mij ontwaken alles loslaten in mijn leven…

ze kan het moeilijk begrijpen ze wil alles bekijken en het één met andere vergelijken maar de wonden spreken boekdelen haar stem is weg ze probeert te praten met een uitweg langzaam aan te herstellen maar haar boze dromen die kwellen door de zanderige, heuvelige wegen en de modder onder haar voeten zal zij meer weten dan ons hoe het is om…

ik zag je hand de glazen rand je vingers glijdend je wilde transparant de zaak belichten het bleek een spiegelwand jouw woorden kaatsten eigen echo's terug konden mij niet meer bereiken je ogen maakten alles stuk van wat wij ooit konden begrijpen je krulde om de waarheid heen jouw glazen wand had minder grip dan steen…

soms hoop ik dat God niet bestaat zodat ik ongestoord mijn gang kan gaan geen straf krijg voor mijn kattekwaad en eigen baas ben over mijn bestaan maar al snel blijkt dat dit waanzin is een vernauwing van mijn trotse geest ik begrijp dan dat ik Hem echt mis en hoe eigenwijs ik ben geweest ik ben maar klein en zo beperkt en lig begraven…

het is tijd dat ik mezelf ga bekijken begrijpen wat er over is problemen zijn geschikt verstrikt in knopen tijd rij na rij de kluwen te ontknopen de hete brei er niet voor weg te lopen leven met losse draden zet sporen in de tijd liefde pijn mijn ervaring geef ik als herinneringen in bewaring nu is het tijd om einden aan…

Dit is een vraag, waarvan ik het antwoord steeds maar niet begrijpen wil. Enkel vage redereringen, vaak hebzuchtig, koud en kil. Veel meer redenen, om die narigheid achter ons te laten, En op zoek te gaan naar respect, een inhoudelijk woord, iets om over te praten.…

Goed leren omgaan met mensen die je niet kunnen begrijpen. Dat kun je leren in een goed verlichte school. Je hebt geluk wanneer je anders mag zijn.…

waar zielen vertoeven na de dood of misschien ook ver van hun lichaam kan dat alleen maar de poëzie zijn de ontmoetingsplaats van levende zielen met oude zielen wier pijn niet meer hier en nu bestaat maar als evenbeeldig lot als begrijpende…

Wij komen van ver, om weinig te begrijpen, blijven we op zicht?…

In elkaar willen begrijpen. Zelfs in het samen roken, van een sigaar.…

bespeurden we het wit van dood ze lachte zacht de stilte weg wenkte om een glas er haperde muziek omdat de achtergrond van schrik aan het verbleken was handen maanden tot haar fluisteren het woord gegeven werd ze was gekomen met een droom voor ieder die nog iets te leven had ze nam geen afscheid gaf een hand en ogen vol begrijpen…

Herinneren voelt als reizen. Reizen naar ons verleden. Herinneren voelt als afdalen. Afdalen in onze ziel. Herinneren voelt als loslaten. Loslaten van wat gebeurd is. Reizigers zijn getuigen. Getuigen van leeftijden. Salvador Dali wil ons bevrijden. Door uiteenvallen van herinnering.…

Het is over, de tijd is rijp Ik moet verder, ik ga op zoek en niet naar jou Ik weet nu één ding, jij bent niet de vrouw Jij bent iets dat ik nooit zal begrijpen Iets ongrijpbaars, eigenlijk jou ook niet te verwijten…

Wat dikwijls belangrijk voor ons is, begrijp jij met naieve blik vandaag. Wij vechten er niet meer voor, omhelsen wat werkelijk belangrijk is. Elk begrijpend bloeden van ons hart aardse eeuwigheid in mooiste bloei, stralend als een huppelnd kinderhart. Wij geven niet om jammerlijke groei, de ruzie die ons innerlijk verteert.…

"Ach soms een beetje maar waar het over gaat: Begrijp je mij?" "Jeetje" Ik zocht al denkend "Beetje soms, jeetje weet ik veel" Precies waar het om draait! Je weet zo veel, kan zo zoveel Zoveel de wereld biedt, maar al knielend, biddend Sluit je de ogen voor de wereld.…

Quasimodo wordt hem nageroepen, iets wat ik nooit zal begrijpen. Zijn bedoelingen zijn goedsmoeds en men moet daarom haar gedachtengoed herroepen.…