2031 resultaten.
Dromenmaker?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 130 Waan ik mij in de groeve van mijmeringen,
uiteindelijk op glad ijs en in een labyrint van
goede bedoelingen – die hieraan voorafgingen
om alle moed te plaveien, verstild het zwijgen
in een wereld van gezapigheid, ben ik het doel
en beloofde paradijs alweer voorbijgeschoten.
Illustratie:
Marion Ferno…
De dood zij met ons
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 161 paradijs
Niet langer gebukt onder angst en beven
Alleen als de woorden worden begrepen, ben je wijs
Leer liefhebben, want het leven duurt maar even
Wat het einde ook brengt, maak de weg ernaar toe een waardige reis…
Zonder omzien
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 96 ik heb jou
een enkele reis
paradijs gegeven
omdat ik weet
dat jij mij
daar vergeet
ben alleen
hier gebleven
op weg
naar de hemel
die ik mezelf
heb beloofd
in het bestaan
krijg je nooit
iets voor niets
ik moet gaan
zonder omzien
de rest laten staan…
De wortel van gespletenheid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 73 van het paradijs
spreekt vele talen en weet
nog steeds de toekomst in te halen…
Ik had het mezelf toch beloofd
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 456 Onderbewustzijn prikkelt gedachten
hersenfunctie verstoord
onzinnige bedenksels
pijnigen mijn verwarde hoofd
Ik had het mezelf toch beloofd
Maar realiteit en dromen
botsen eens te meer
probleem oplossend denken
hoe kom je aan zo'n antwoord
Ik had het mezelf toch beloofd
Gevoel en verstand
het is nooit eens gelijkstand
dus blijf…
het was beloofd
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 364 Lief, mijn lief
wil ik de daggesloten jaren verdrijven
tot ver achter de wind of tot daar waar het hart
zeker is van het aardse licht
het onbekende, temidden van het ruisen
en elk gesprek
dat werd beweend;
het groeien van de leegte
onder het goed-rode zand.
Vandaag wordt je gezicht
in een gedicht opgenomen, gelijk
de gedachte aan…
Beloofd is beloofd
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 57 Zondag zal ik zoals beloofd de maan aanschouwen
je dag, eindigheid omarmen, vertrouwend berusten.…
Bovenmatig
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 647 Je pakte de appel
die de slang jou bood
beloofde je vrijheid
buiten het Paradijs Eva
werd jij vogelvrij
net als je dochters
ze dragen jouw kostuum
zoals ze zich kleden
niet schromend naakt te zijn
ze wanen zich
een symbool van ’t vrije zijn
met in hun hand restanten appel
verwekken het dier in mij
verwachten afstand…
In vloeibaar bewegen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 99 je straalde
zachte muziek
in vloeibaar bewegen
beloofde al hemel
zonder dat jij
je ziel had gegeven
streelde mij
lieflijk met je
wat donkere stem
vol zinnen die
ik nog uit het
ooit paradijselijke ken
ogen namen mij mee
weerloos verliefd liepen
wij langzaam naar zee
waar we in zand
onze eerste liefde
hebben beschreven…
Beloofd.
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 154 liet je onze ringen koud worden:
het maakte mij alleen maar sterker
Als ik weer een boosheid van je
te boven was gekomen
hielp ik je doodleuk
een verleden te herbeleven
Is je woede nu op mij gericht:
alle beloftes zijn weggewaaid
in een mistige wind
Ik stond er bij en heb het geloofd
ik keek er naar
maar heb het mezelf
te vroeg beloofd…
Beloofd!
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 1.058 Beloofd?…
Beloofd
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 3.296 Dan volg je mij later
of ik volg jou, wie zal het zeggen;
maar eens beloofd, mijn schat, blijft beloofd.…
De jacht
poëzie
2.0 met 3 stemmen 1.604 Ik heb haar lief, die grazige eenzaamheid,
Waar ik de zachte hartslag van de tijd
Nog kalmer dan het eigen bloed voel kloppen,
En, schaduw werpend langs de heuveltoppen,
Gods zegen in een wolk mij tegenglijdt.
Maar soms, wanneer ik bij mijn kudde wacht
Op hem, die straks mij aflost, op de nacht,
Komt eensklaps een geschal de stilte storen.…
Paradijselijke bogen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 85 gewichtloos
tussen waken
en slapen
wist jouw lach
nog net even
de hemel te raken
krulden
je lippen in
paradijselijke
bogen die
sensueel iets
fijntjes beloofden
oogwimpers
trilden op de
slag van je hart
konen kleurden
jouw jeugdige teint
lichtroze zacht
ik kende de
vele dimensies
die wij moesten
gaan maar jij had
dat…
Ontwikkelingsland van de vrijheid
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 90 De Verenigde Staten
land van sofisten
land van 'vrijheid en vooruitgang'
land van ultieme ironie
Waar de wapenlobby
het land in een houdgreep houdt
en waar hun groots bejubelde vrijheid
steeds meer onschuldige levens vraagt
Ontwikkelingsland van de vrijheid
Met een falend rechtssysteem
waarin met handjeklap wordt onderhandeld
wat je straf…
Het Beloofde Land
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 2.716 Hij boekte een trip voor oktober
naar het beloofde land, de waterbellen.
De gasten dwalen door het dorp.
Hun bloed kriebelt, ze werpen een kei
naar een vadsige duif in de rozentuin.
Was dit het wat ons met het beest verbond?
Een mikpunt zoeken
om de verveling te verjagen naar de zolder
waar boerse maagden vallen voor hun schildknaap.…
terrorisme ( thema-gedicht)
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 2.101 Toch zal er ooit vrede komen
dat heeft God ons zelf beloofd
wanneer dat zal zijn weet niemand
want hoeveel mensen worden er eerst nog
door zinloos moorden van hun leven beroofd?…
het beloofde landschap
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 466 ik zou op sokken kunnen glijden
om binnen te komen
of buiten
voetstappen horen uit
het landschap van kinderen
hen luidkeels het licht noemen
doorheen muren
van de ochtend, naast het park
en de lindebomen
ik zou mijn buik
op houten planken kunnen leggen
en het zachtjes laten waaien
in de eik en in mijn armen
wanneer het snel donker…
Dood maakt eigen testamenten
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 326 beloofd
vrijheid in een hoofdprijs zonder nieten
van die illusie heeft hij ze nu ook beroofd…
dood maakt eigen testamenten
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 377 beloofd
vrijheid in een hoofdprijs zonder nieten
van die illusie heeft hij ze nu ook beroofd…
DE BOUWMEESTER
poëzie
3.0 met 12 stemmen 1.954 Zomerse bloei van fier gekruind planten,
Zozeeer heb ik uw gratie liefgehad,
Dat ik met U, het aan uw vorm verwante,
De straat en 't plein versierd heb van mijn stad.
In 't fries der tempels zocht ik u te benaadren
Wat van Uw volheid woekerde in mijn droom,
Het kapiteel kroonden acanthusblaadren…
Het middagmaal
poëzie
3.0 met 21 stemmen 3.649 Wanneer ik 's middags op 't kantoor
Mijn dagtaak heb volbracht,
Dan weet ik, als ik huiswaarts keer,
Welk schouwspel mij daar wacht:
Mijn vrouwtje vliegt mij te gemoet,
De kind'ren jub'len aan mijn voet.
Dan zetten wij ons aan de dis
Met schotels volgelaân,
En wachtten rustig tot de meid
De soep heeft opgedaan,
En bidden…
Atheisten
poëzie
3.0 met 11 stemmen 2.168 Wat wil het reuk'loos vloekgespan
Dat U ontkent, o Heer?
O, komt de nood eens aan de man...
Zij buigen voor u neer.
Uw macht en Goedertierenheid -
Driest schenden zij haar aan,
En 't sterkste voor Uw goedheid pleit,
Dat Gij hen liet bestaan.
Hoe groot is Uw genade niet,
Dat gij dat galgenrot
Uw hoge Naam beschimpen liet,
In…
Voorspel
poëzie
4.0 met 6 stemmen 238 Verse Lauwerblaadjes
om de hoofden van Neêrlands dichterhelden
-
Is men met ontroerde schreden
In der muzen hof getreden,
Vol van wijding, zoals ik -
In dat heilig ogenblik,
Dan is zeker de eerste plicht,
Die ons vol gemoed verlicht,
Hen, die daar in glorie tronen,
Lang erkende muzenzonen,
Uitgelezen dichterschaar,
Zeet'lend om het…
O tempora!
poëzie
3.0 met 8 stemmen 2.419 O Piëteit!
Van vroeger tijd,
Hoever zijt gij te zoeken!
Der vaad'ren deugd ging naar de maan,
Der vaad'ren dichtkunst van de baan
Voor vreemde zwadder-boeken!
Ach! Helmers dood!
En Poot niet groot!
Is 't niet om bij te huilen?
Dit jong geslacht zou, als het kon,
De blanken, marm'ren pantalon
Van Tollens zelf…
De avond
poëzie
3.0 met 2 stemmen 676 Ik heb mijn kleedren uitgetogen
Bij 't dwarlen van de lampeschijn ;
Nu balsemt duisternis mij de ogen,
Ik voel dat wij gescheiden zijn,
Ik en de dag, dat kind, die jongen,
Die vogel met gebroken wiek,
Dat hijgend hert der watersprongen,
Die speelman en zijn fluitmuziek.
Hoe heeft hij mij gelokt, belogen,
Hoe achter wolken week zijn grens…
Uren
poëzie
3.0 met 5 stemmen 484 Dit is Uw aard, o uren van 't verleden,
Steeds als gij wordt gewenkt, bereid te staan,
Om uit Uw rijk van schemering te treden
In zonglans of het glinstren van de maan.
Een glimlach is genoeg, een diep verzuchten,
En ijlings snelt gij, uit de slaap gewekt,
Elk met een korfje aan, vol geurge vruchten,
Door vochtig mos of een bruin blad bedekt…
ZONNESTRALEN
poëzie
3.0 met 2 stemmen 512 Ach, gaarden, akkerland en weiden,
Gij, voor een milder kus bereiden,
Hoe lekt de felle augustusgloed
De vochten van Uw wekkend bloed,
En geeft de hemel U te lijden !
Dit is de tijd voor 't vorstlijk koren;
Wat toevertrouwd werd aan de voren,
De wolk van uitgeworpen zaad,
De zomer heeft tot nieuwe…
Bij muziek
poëzie
2.0 met 7 stemmen 1.057 Maar werden dan voorheen mijn jaren
Alleen geteld
Naar saamgebonden korenaren,
De schoven op het veld,
Naar blozend ooft,
Dat door een mild seizoen verguld,
En daaglijks overvloediger beloofd,
De korven had gevuld?…
De herdersstaf
poëzie
3.0 met 6 stemmen 833 Ik was nog blond en jong van jaren
Toen ik een sterke, rechte tak
Zag wuiven met zijn vlag van blaren,
En tot hem opklom en hem brak.
Ik boog mij zingend tot hem over,
Dien kloeke telg van de oude es,
En ras verloor hij schors en lover
Onder het knarsen van mijn mes.
Dan heb ik half in droom gesproken:
"Ook míj, Heer, bid ik, breek mij…