Alle inzendingen over Blauwdruk van het le

In die blauwdruk begint en beëindig ik het leven, het lijkt op zelfmoord waar geen vat op is, het zal eens gebeuren want wonderen zijn uit de mode maar als ze komen toon ik de ware aard, een geheim wat ik tot het laatst bewaarde.…

de seconden op de magnetron tikken weg seconden waarin verliefden hun eerste kus beleven elkaar hun jawoord geven baby’tjes worden omarmd mijn eten is opgewarmd…

mijn levenspaneel is uiterst grondig in de verf gezet de penseelvoering verandert voortdurend tijdens de schildering er wijkt veel af van de blauwdruk die bij mij hoort als de dood komt rusten de kwasten mijn "werk" is voltooid…

Zie in het dossier Mijn blauwdruk staan Opgesteld en goedgekeurd Door gewichtige personen Hoor van hen wie ik ben En heb het gevoel dat wie Zij tekenen niet de persoon is Die doorgaans door mijzelf Ik genoemd wordt Als ik naar huis rijd En overweeg wat ze over mij Hebben gezegd, concludeer ik Dat ze toch meer over mij Hebben…

waar de wereld alleen zichzelf omvat vallen laatste vlokken in kleuren grijs niet gekend in blauwdruk maar tinten door de pracht van hitte driften sissende wolken waar zij koude raakt broeit zij in haar voegen en laat een eerste legsel te water waar de dood haar niet deert kent zij het later niet er ontbeert haar niets; zij is…

Le rat Est dans le sac Et Le matelot Est très malade Le rat Die blijft mooi in de zak Ook al smeekt ’ie om genade Le matelot Wordt weer matroos En natuurlijk Snel weer beter Dat wil hij ook Maar hoe dat gaat Interesseert hem Voor geen meter…

waar kleuren langzaam nestelen in grijs van grauwe maanden slaapt wit in pas gevallen sneeuw zijn winters maagdelijk rusten toch zal er iets gaan broeien in leven dat door snoeien kort gehouden wordt het zijn geen stemmetjes die soms winden kleuren wel de klank van samenspraak die over het mysterie van de blauwdruk gaat…

het wordt geen goud maar jij laat wel weer alles blinken zoals vanouds jij kunt in het magisch raken ernstige slijtage een stuk beter maken zonder pijn alles wat hapert en niet goed functioneert heeft de interesse uit jouw vakgebied in de blauwdruk van het menselijk zijn lees jij pijn en andere mankementen uit het dagelijks…

Mijn tranen zijn vergiftigd Je hebt mijn hart vervalst Blauwdruk van de waarheid Over de liefde heen gewalst Mijn gedachten een chaos Door leugens gehersenspoeld Hoop en vertrouwen kapot Leven door elkaar gewoeld Mijn glimlach is versteend Gebroken door jou zwijgen Gruis dwalend in mijn ziel Je wist me kapot te krijgen Mijn adem…

Het ligt tussen al wat ver weg leeft, zich onvindbaar heeft gemaakt. Rustend onder doorwinterde wortels en zware aarde of op grote hoogte in de sneeuwrimpels van een wolkeneter misschien slechts om te rijpen. De aarde drinkt niet meer maar ik vang de druppels voor haar en mij.…

blauwdruk van vroeger verstild slapen de dieren gevangen in steen…

[Haiku] wolken verwaaien – de blauwdruk van de hemel wordt langzaam onthuld…

train qu'avant le tien mais on prend tous le train qu'on peut" ( jacques brel, le moribond)…

naar lucht happen, wissen zo wijs als een herinnering het minder kan maken; zalig wordt het in je hoofd blijft vaag een blauwdruk na niet uit te gommen.…

Arpaillarques 28-05-'08 (le pain les cerises et le palmier) een stilleven maar wel één met een vleugje van hier zoals je het eigenlijk verwacht in het zuiden Lejo van Kuijeren…

OL-le-ke BOL-le-ke ’t Lijkt zo eenvoudig dat Simpele ritme maar Heus ’t is geen pret ’k Zweet me te pletter ’t is Ontegenzeggelijk Moeilijker dan mijn Geliefd snelsonnet…

Loopt doelloos Door de straten Van de stad Op weg naar Nergens met Onderweg een Kop koffie in De pastorie Waar hij zijn Vrienden van de Straat twee maal Daags ontmoet Om daarna verder Te gaan naar Nergens, verder Op zoek naar Zichzelf die hij Onderweg is kwijtgeraakt Hij weet immers zelf Niet meer wie hij is…

dat geen enkel ongekloond levend wezen der humanoïde primatensoort homo sapiens tussen dampkring en datumgrens tot in lengte der dagen en de jongste dag in deze wondere wereld der duizelingwekkend multidimensionale alzijdig audiovisueel panopticaleidoscopisch irisspectraalchromatisch temporische pangaialiteit de embryonale blauwdruk…

soleil brille les morsures du vent vers le Nord dans le visage découvrent le blanc jusqu'au coucher du soleil à la table ronde le rendre à nouveau le cycle de nouveau un an douze mois et cinquante-deux semaines de son temps s'écoulent à la lumière de fin d'hiver…

Valavond aan meer – met een lantaarntje naast mij, lees ik mijn libel(le)…

1) Ik heb dit vers geschreven voor de lezer die niet bang is een breed gedicht te lezen dat niet uitermate lang is. 2) Ik heb dit vers ge- schre- ven voor de le- zers die niet vre- zen een ui- ter- ma- te lang- ge- rekt, doch smal ge- dicht te le- zen.…

Ma chère Flavie, le vide n'est rare- ment gris! Il-y-a l'éclat des fleurs du printemps qui fleurissent: les petits narcisses faisant le tour d'un arbre ancien caressent les crocus jeunes et violets pendant que les tulipes blanches le long de l'allée vont en bouton. Anémone! Quelle perspective! Sincèrement, Antoine…

jour est venu Le jour est venu où mes jambes me font défaut Parce que le chemin de la vie est plus long que mon allant Ne laisse pas cette séparation te retenir De continuer ta route vers l’horizon Le jour est venu où mes poumons sont vides Parce que le chemin de la vie demande un souffle plus long Ne laisse pas la perte de t’empêcher Parce…

Dit distichon is een vrije samenvatting van het gedicht 'Le Martinet' door René Char. Daarvan hieronder de Franse tekst plus de vertaling in het Nederlands: Le Martinet Martinet aux ailes trop larges, qui vire et crie sa joie autour de la maison. Tel est le cœur. Il dessèche le tonnerre. Il sème dans le ciel serein.…

Zijn gasten mogen af en toe iets zeggen De prins is hij, nee meer, il est le roi en denkt bescheiden: ‘Oui, le tour c’est moi!’…

op papier Blauwdruk die zijn precieze vorm Ontleent aan allen die dagelijks Rond je wieg hebben gestaan, En je later in je bedje hebben gelegd; Zij hebben, in liefde, bepaald Dat jij een waardevol mens kunt zijn Die vertrouwen mag Op al het goede In je medemens…

Als ik er niet meer ben, kind, Laat ik je niet een leegte na, De blauwdruk van wie jij Ten diepste bent heb ik je In liefde meegegeven, Maar de ruimte laat ik je na Om voor jezelf in te vullen, Waarin jij je eigen leven En al je dromen kunt vervullen…

Hij is niet gelukkig nu langzaam na jaren voorbereiding zijn handen de bedolven stad bevrijden. Kranten en vakbladen zullen over zijn vondsten juichen - maar hij is niet gelukkig. Oude vormen van wanhoop, de resten van het leven dat hij aarzelend blootlegt, vullen zijn hart. 1200 jaar voor Christus sterft hij dan bij de verwoesting van…

nog erger dan het sterven is bij leven verlatenheid erven en chaos je zuigt in een kolk waar de ziel likt aan een scherpe dolk *dans le paradis du coeur* het touw naar de hemel lijkt gebroken de opperherder is, onaangekondigd, ondergedoken ik hoef niemand te vertellen hoe mensen mensen pellen *dans le paradis du coeur…

joz. le bruyn…