Alle inzendingen over Blindelings vertrouw

Het touwtje van Jan hangt aan de binnenkant de deur is op slot de normen en waarden uit die tijd van blindelings vertrouwen zijn minder belangrijk dan de nu blijkbaar hogere politieke idealen Alexander doet liever geen zaken met een handdruk maar met vijf contracten en de angst dat niemand zich daar aan zal houden…

De verandering is merkbaar aangebroken, een zachte sluier van onaantastbaar goud ontspiegelt alles wat aan liefde zo hard in mijn gezicht werd teruggekaatst ik verloor aan kracht de kwinkslagen, aan diepte jouw schier onmetelijke lach aan hoop jouw neergeslagen ogen het blindelings vertrouwen dat ontbrak..…

Je vroeg me om je mee te nemen naar het land van de liefde, het land van blindelings vertrouwen en eindeloos verlangen Ik ben er zelf nog nooit geweest maar heb al wel verschillende keren geprobeerd en telkens raakte ik de weg kwijt en kwam ontgoocheld terug Maar samen met jou wil ik terug op reis gaan naar het land van liefde en…

Iemand die ik zo blindelings vertrouw, dat ik alles aan diegene durf te zeggen. Het hoeft niet begrepen te worden. Alleen luisteren is al heel fijn, want ik begrijp mezelf niet eens, dus zal het voor een ander nog moeilijker zijn. Ik vraag alleen maar om een troostend woord en een warme arm om me heen.…

Die leugenaars daar hoor ik écht niet bij Ik ben zo iemand waar u op kunt bouwen U kunt mij dan ook blindelings vertrouwen Men zegt; 'Was iedereen maar zoals jij' Gelooft u mij maar op mijn blauwe ogen Want wat hier staat daarvan is niks gelogen ! ---- Man liegt zes keer per dag ..…

maar unieke personen, met elk zijn kunst en elk zijn gebrek Blindelings vertrouwen, ik geef mijn hart onvoorwaardelijk aan jou En uiteraard koester ik het jouwe, omdat ik zo zielsveel van je hou Misschien bestaat toeval echt niet en is dit allemaal zo bedoeld Dus wat moet ik nu nog tegen je zeggen, wat je niet al weet en voelt…

vertrouwen dat toekomst zal weer geven licht het lot kan in een oogwenk bouwen doet zo jouw toekomst ziende dicht…

Als blindelings vertrouwen wordt misbruikt, worden ogen te vaak gesloten. In lange, bange nachten wil je ook jezelf ontlopen. Je ontsnapt in vergeten voelen, maar hoe erg je ook probeert je ziel verhardt zich met ieder geween, je wordt meer en meer in jezelf gekeerd.…

vertrouwen Vertel me Hoe het donker te verlaten Een warme hand daar Wijzend me de weg En eindelijk genezen te zijn Vertel me…

vertrouwen voert me mee 2 Onder een grote naakte kruin -en de paarden mij ontstegen- druipt het zwetend loof een rijpe tweede regen van druppels op mijn hoofd Hier zal ik altijd zijn zwijgend tellen het kinderen spelen om de boom en dansen van druppels verhalen uit het oker loof…

Daar lig je tussen ‘t eikenhout, gekleed in nette kleren Er is zelfs niet vergeten om je nog één keer te scheren De fris gewassen handen op de borst tesaam gevouwen En een gelaat dat roerloos stilt, in blindelings vertrouwen Daar lig je dan in ’t wit satijn door ieder te aanschouwen De naasten laten nog een traan omdat ze van je houwen En op…

Licht en schaduw donker en schemer Ze zit met haar hoofd gebogen Tranen stromen maar wangen blijven droog Vervlogen hoop blindelings geen vertrouwen De wanhoop snoert de keel dicht wringt handen in een droge snik…

vingers betasten roerloze letters in schijngedicht vormen wolkjes stof dwarrelend in donkerzwart gezicht razend bonkt het met snelle slagen doch kil verlamd als tocht langs strijkt en stil slaakt hij een diepe zucht…

Ik heb de mensen vaak, teveel en blindelings vertrouwd mijn gevoelens verteld en wat me zoal bezig houdt Dat vertrouwen dat ik gaf hebben mensen vaak geschonden doorverteld wat een geheim was vertelden ze alles onomwonden.…

Loop door paden tussen schimmig nevelspel Benieuwd wat ik zal zien aan het eind Terwijl wind in dorre hout klinkt als harpspel En achter mij bij iedere pas de tijd verdwijnt Vol jeugd, voorjaar en zomerzon Maar in elke boom groeit nu herinnering En alles herleeft als toen ’t jaar begon Kleurt duizendvoudig deze schemering Doch voor en achter…

Zoals de schapen door de rotsspleet gaan, verblind door 't felle licht tegen het donker, vertrouwend op het tikgeluid van stok en staf, zo leidt de Goede Herder jou door 't diepste donker en kom je blindelings voorbij het graf.…

Maar ik, altijd en alleen zorgde met genadeloze klauwen voor een breder perspectief, dan enkel blindelings te gaan vertrouwen. Op mijn vleugels houd ik, kan ik altijd tot in eeuwigheid bouwen. Deze vleugels gaan zich nu verder uitspreiden om onze kroost uit het horst te doen begeleiden.…

Klaas Vaak moet uit m’n rolgordijnen waarvan touwtjes kraken als ik trek wil direct het pad naar Drukopknop waar Senseo goeie moggu spuit de bocht is weggeschept dus draai ik vandaag de molen om en blijf bij het gemaal…

hoop dat je jezelf herkent dat je lijkt op wat je ziet als je door het riet in het water kijkt wie dacht te weten wie zij was komt niet dichterbij stroomt langzaam voorbij als herboren op de mooiste de langste dag toen ze echt zag hoe het werkelijk was met haar ogen dicht is het licht een onvoorstelbaar lila licht van vertrouwen…

licht, aandoenlijk zonder stekeligheid van de nacht en nevel, waarin de dagen hun bitsheid hebben afgelegd en het duister zichzelf met zwart fluweel heeft gedrapeerd, waarin een minstreel zijn fluisterwoorden onbelemmerd uit zijn hart en luit laat stromen en in alle toonaarden, na jaren van eenkennigheid kan ik mijn gekozen vrede blindelings…

Hoogbejaard schuifelt een man een geleidestok in zijn hand omzichtig over gladde kinderkopjes van de markt naar de Burgsteeg even staat hij stil in een reflex met verloren blik om zich heen kijkend maar vindt daarna weer zijn weg en blindelings de lippen van zijn vrouw hoe mooi toch die stokoude ware liefde die ik in een split-second aanschouw…

de afstand is nabij doch in beton gegoten een anti climax heb ik de dodendrank zelf ingegoten of kijk ik mank door ijzige emotie wat was de liefde slank of was het verbeelde negatie de nacht was hel verlicht het etmaal zonk weg in de herhaling de put gegraven met modder gedicht of was ik naief mijn eigen dief, mijn ziel opgelicht met…

een vos verliest wel stemmen maar geen streken dus wilders moet wat mij betreft maar gaan een functie elders zal hem vast wel staan heeft u zijn wangedrag eens goed bekeken? geloof die vent die passie preekt maar niet zijn woorden tellen niet, wél wat u ziet *…

Je bent zo mooi dat ik blindelings de contouren van je gezicht kan schilderen…

Op je zachte donkerblauwe golfjes vaar ik blindelings met je mee tot dat de dag ons vergoudt.…

Ik neem me voor weer kind te zijn vertrouwen blindelings elke dag! Uw goedheid Heer maakt mij weer klein. Maak dat mijn liefde groeien mag. Ik neem me voor in het nieuwe jaar mens te worden, ontplooi mij Heer. Dat lukt me niet alléén God maar geef mij de kracht dan telkens weer.…

verliefd op woorden dagen lang flarden van zinnen in mijn hoofd liefde zonder beginnen blindelings verdoofd…

achter het frêle vlies herkent een voelend oog de geladen diepte in vibrerende stemmen het is blindelings gewaar van een gescheiden epiloog…

Vertrouwen, weten, dat de 'ander' er is verbonden in liefde, dat altijd voorop een denkbeeldig lichaam, geen simpele vraag 't zal wel niét lukken die draaibare ...KOP!…

Laten we het ritme volgen eb en vloed de zee van golven breken nu de nacht ons vraagt te varen blindelings zonder kompas driften in gevoel…