Alle inzendingen over Bloemen OR Emoties

Evides wordt onder druk gezet Om zich voor overlast te excuseren Dat doet ze door met Pasen te trakteren Voor elke gedupeerde een boeket Rome kent al jaren deze tijding: Bloemen voor de lang versleten leiding…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

ik schreeuw de tijden terug waarin ik leven voelde maar het geluid lijkt stuk de echo vraagt wat ik bedoelde er is geen brug die nog emoties draagt waardoor mijn woord in het ravijn vervaagt toch raakt het af en toe een bloem die groeit in kleine decibellen en bloeit in kleuren die gelukkigzijn voorspellen ik roep niet meer maar…

ik schreeuw de tijden terug waarin ik leven voelde maar het geluid lijkt stuk de echo vraagt wat ik bedoelde er is geen brug die nog emoties draagt waardoor mijn woord in het ravijn vervaagt toch raakt het af en toe een bloem die groeit in kleine decibellen en bloeit in kleuren die gelukkigzijn voorspellen ik roep niet meer maar…

Zie het ontwapenend kind dat bloemen zorgvuldig plukt een waar stukje geluk als ze de allermooiste vindt. Bekoorlijk is zij in 't licht van haar schoonheid niet bewust straalt ze vol levenslust een glimlach op haar gezicht.…

We eten allen van de bloem der aarde, een bloem, die ik erg kostbaar noem.…

Zoveel emoties verstopt van binnen. Telkens de glimlach die weet te overwinnen. Zoveel emoties te vermijden Telkens de glimlach die weet te bevrijden. Zoveel emoties blijven verborgen. Telkens de glimlach die het volhoudt tot morgen.…

Een muziekstuk kàn helemaal geen emoties bevatten, het is immers geen subject dat ervaringen ondergaat. Muzikale klanken zijn geen echte emoties Ze klinken alleen net zoals emoties voelen.…

Bliksem en donder Verdriet en woede Alles tegelijk Een uitbarsting is gekomen Een diepdreigende uitbarsting Van verdriet en woede Opgekropte emoties Het lijkt net onweer Maar geen onweer in de lucht Maar in een ziel Een ziel die is verwoest Verwoest door emoties Emoties van woede en verdriet…

La dame droeg altijd die bloem. Niet zo netjes naar mijn gevoel. Een witte als ze beschikbaar was en anders een rode. Als je begrijpt wat ik bedoel. Zo leuk, die details, over een bloempje. Gewoon bij mijn zoon in de tuin. Al jaren onopvallend. Maar nu zijn naam is genoemd, blijkt hij heel bekend te zijn. Zelfs wereldberoemd.…

der bloemen -uitspreekt en geen avond zal voorbijgaan zonder het verlangen, jou terug in mijn armen te sluiten.…

Als ik iets bij naam zou willen noemen, Dan zijn het toch wel de prachtige bloemen. Zo zuiver en puur Is alleen de natuur. Ik hoor de bijtjes al zoemen.…

Ik liet mijn gedachten gaan wat mijn handen hebben gedaan in het leven: jurkjes genaaid en truitjes gebreid, engeltjes gehaakt en beelden gekleid landschappen en bloemen gepenseeld korte verhalen en gedichten geschreven, vier bundels uitgegeven, kon er emoties in kwijt ze zijn nu krom gegroeid en moe door al dat gedoe door reuma en…

Ik buig met alle winden mee, hecht me stevig in de aarde, en kan in m'n donkere zwartbruine hart een schat aan emoties bewaren. Om deze emoties te kunnen beheersen bevat ik het opium in mijn zaden, zodat de rust steeds terug kan keren, bij mij als 'papaverus Orientale'…

bloemen geplukt om dood te versieren met leven emoties applaus op de kist wit gezicht in een glimlach een leven en drie maten vooraf gaven toon aan de band ze wiegden gevoel met familie en vrienden verstrooiden de dood zochten troost in hun eigen verhaal klarinet en sax fluisterden taal hij was hun ziel zong met elan hun donkerste…

Bloemen uit Nederland Daarmee is Rome Uitbundig verfraaid Wachten we nu op het Nederlandstalige Dankwoord, ja dát is waar Pasen om draait –…

Met heel mijn hart met heel mijn hart zal ik leven met je, voor jou en na je. Niet met mijn lichaam noch ziel. Evenmin handschrift noch handen. Het zal de waarheid van mijn hart zijn, dat met jou leeft en voor jou vecht. Ja, lief, alleen ál het leven in het hart, dat ons dóet leven! Voor altijd zéér liefdevol hartelijk.…

Adem die soms Niet eens aan Zichzelf toekomt, Te kort schiet Of overslaat, Krijgt nieuwe Kracht, nieuw Elan dat krachtig Als de branding Aanrolt uit de Volle zaal hier Voor mij, die Mij de energie En meer dan dat Teruggeeft als Ik haar gegeven heb…

Het stond zo geweldig, van begin tot einder zover je zien kon, een kleurenpracht enorm het was zo schitterend en koste veel werk nu zijn ze niet meer dan wat stelen. Het was een prachtig gezicht, zover het oog reikte alle kleuren van de regenboog en meer, een ware lust voor het oog, of beide ogen dan nu is de kleur verdwenen, weg is de pracht…

woorden kunnen bloeien die de schoonste bloem evenaart fluistert zacht vanuit de knop een stem dat bloemen weer zijn te verstaan als onvervalste kleuren opbloeien vanuit de ziel die immer levensvreugde spreekt daarom moet er stilte zijn…

Een zeldzame bloem ontwaakt uit een droom in een zinderende zomer meeldraden trillen stuifmeel poedert om ons te louteren in naaktheid is er nu vrede in het mensenhart Getuige van een passioneel verlangen om in de liefde van die bloem te zijn bloembladeren verkleuren rood wordt langzaam roze Je probeert het in het ritme eb…

maak van je hart een bloem en bloei open nu de lente komt. warmte en licht, niet in de spiegel te zien, geven je de glans van kalverliefde, van nooit beschade emoties, je naakte zelve. hey lief meisje, waar kan ik jouw spiegel vinden?…

verwelken als bloemen denk na over het ultieme doel hart in alles bloed gevoelig.…

gesprek alleen de punten en komma’s staan ontdaan van alle onzin nog fier rechtop ook de alinea’s hebben hun vorm in vertrouwen behouden de boodschap van het landschap is dan ook voor iedereen te lezen en wordt met het jongste groen en hier en daar een bloem al lieflijk geïllustreerd…

teleurstellingen in onze dagen blijven ons plagen, in het diepste dal komen de echte emoties zoals het komen zal.…

De onbesuisde vertoning van deze politieke lichtmiss kunnen wij maar beter bezien met emoties van treurnis…

zij dwaalde in herkennen koesterde de tijd die was geweest raakte aan herinnering voor een begin van samen dieper voelen in de lach en warme hand lagen harten nog te wachten op oorzakelijk verband die eenheid werd gesmeed in de smidse van emoties maar het vuur was uit nog is er de huid waar jaren van verbondenheid hun…

ik voelde de weerspannigheid van witte verf zij wilde niet in een keer stralend dekken kon de verhalen van de muur niet zomaar afsluiten door een nieuw onbezoedeld klankbord als blikvanger te openen ik zag hoe emoties donkerden na eerst drogend lichten hoorde spanning in de lucht door schaduwen van partijen heb alles…

de traan, gevat in hartstocht, lacht mij toe in rode lippen de traan, lijdend, weent mij in strak gelaat de traan van vreugde woont in glinsterogen de traan, ultiem de perfecte druppel ik stroom over…