Alle inzendingen over Bomen mensen

Dat komt door al die omgevallen bomen, Want reken maar dat dat behoorlijk scheelt…. De wijziging, die ik bij haar bespeur: Een flinke bos met hout nu voor de deur.…

een gure noordenwind voert veldslag tegen alle takken van ranke bomen, die plooien zich ongezien in een zigzag noch bladeren of twijgjes die ontkomen. het december bos in diepe rouw met alle bladeren die gaan sterven, verkleuren van bruinrood naar zwartgrauw, verspreid als humus nu... op vele boerenerven !…

Ik ben een weergod vol sadisme ik werp mijn water naar omlaag zie ik een feestje uit de hoogte dan draag ik hagel en ik plaag Ik waai de kersen uit de bomen ik kraak de bomen en het riet. En staan er bloemen op te komen dan doe ik dat liefst snel teniet.…

De bomen zagen het maar zwegen mensen zwegen niemand protesteerde, op een enkeling na, maar die werden ook snel tot zwijgen gebracht. Hier liggen duizenden voetstappen van doodsbange mensen. Luister goed, misschien hoor je het nog? Dit, nooit meer. Hoor je de stemmen in de bomen? Zwijgend gedenken wij.…

De bomen zagen het maar zwegen mensen zwegen niemand protesteerde, op een enkeling na, maar die werden ook snel tot zwijgen gebracht. Hier liggen duizenden voetstappen van doodsbange mensen. Luister goed, misschien hoor je het nog? Dit, nooit meer. Hoor je de stemmen in de bomen? Zwijgend gedenken wij.…

de boom staat aan de grond genageld als een verwoestende vuurzee haar inferno uitspuugt de boom, de stille getuige die niet vluchten kan blijft zwijgend staan temidden van een kolkende ontwrichting de boom blijft alleen achter weet hij misschien hoeveel mensen stierven tranen vloeien als de achterblijvers een bloemenzee aan…

De gedachte dat deze bomen weten wie ik ben, uit al die mensen deze toevallige man, vrouw, deze ene ze komen zo langzaam uit het gazon gaan zo langzaam langs het pad verdwijnen zo langzaam de gedachte dat deze bomen om mij geven, dat ze op mij wachten, dat ze weten dat ik kom --------------------------------- uit: 'Tot het ons loslaat…

Toen ik in de trein voorbij reed en je zag, tussen oorverdovend stil geluid, de wind verlaten wit tussen de takken, zó breekbaar. Je stam een zachte, zoete zuurstok, maar niemand proefde je; behalve ik – ik heb jouw alleenzijn verbrand in de haard en samen zitten kijken naar gezelligheid.…

Ik moet luisteren naar bomen en niet naar mensen, die komen. Ze komen, de mensen, en gaan voorbij in gelederen van dwazen, maar de elite onder hen, voor mij, zijn zij, die in koperen buizen blazen. --------------------------------- uit: 'Verzameld werk', 1976.…

Aapje hangt aan de boom, aapje eet banaan, de mensen zwaaien naar hem, aapje zwaait terug, want aapje zit in de zoo.…

Maar de bomen die verder staan staren langer. Ze zwaaien naar me omdat ze moeten van de wind. De wind heeft ook een hart daar niet van. Je hoort het zelfs kloppen in de trein. Als ze het kloppen stoppen dan vlieg ik. Ik vlieg over de mensen die de uitgang verstoppen. Hoewel, meestal vlieg ik er op.…

Schepping: geesten die uit vlees lichamen blazen -- en zich bottelen.…

de leegte vult mij de zon hoog de mensen blij niet weten wat komen gaat het is echt het is laat de lantaarn schijnt maar de boom praat…

Waarom is het Stil in mij Terwijl buiten De storm woedt, Wind die bomen En mensen de baas is - Niet voor of na, Maar stilte in De storm, zo Is het, zo is Het helemaal, Daarom is het Stil in mij…

Even oud staat naast haar, nog stram en fier, zich traag krakend buigend bij harde wind de boom, die ik bewonderde als kind, een meer dan twintig meter hoge populier. Ze stonden er al vóór ons huis werd gebouwd; zijn met mij gegroeid, staan er nog, als eerbetoon, al ruim honderd jaar.…

Het vloog van boom naar boom, van tak naar tak. Ongewoon mak en vrij. Het maakte ons stil en een soort van blij.…

De jaren Zijn geteld De Anne Frankboom Is geveld De natuur heeft Zijn eigen wetten Dat de boom Niet meer leeft Hebben mensen Niet kunnen beletten Het regime Had zijn eigen wetten Dat Anne Frank Niet meer leeft Hebben mensen Niet kunnen beletten De jaren Zijn geteld Anne Frank Is nog steeds Een held…

Een hoge boom, als beeld van trots Hoge bomen, ze kijken op ons neer Soms heel oud, honderd jaar of meer Een sterke boom, vast als een rots. Wij zijn ook wel eens trots in het leven Denken niet aan mensen om ons heen En menen,“Wij redden het wel alleen” En voelen ons ver boven alles verheven.…

Heb je de bomen al gezien Hoe ze uit water zijn vervaardigt Als rivieren in de lucht Stromend naar een zee van licht Heb je de mensen al gezien Hoe zij op bomen lijken Ieder naar zijn zee op zoek Door steeds hoger te willen reiken Heb je de golven al gezien Bij hun aankomst op het strand De rivier op weg naar zee De zee op weg naar land…

Van jaar tot jaar, klimaatverandering en seizoenen worden doorgeworsteld met heel veel energie en een uitzonderlijke moed Zonder tegenslag of nare gebeurtenissen zal je deze strijd niet verliezen O lieve boom vol wijsheid, een fascinatie, inspiratie en meditatie, telkens weer.…

Vol bewondering en verwondering kijk ik al vroeg in de morgen hoe jij als een reus lijkt uit te rekken met jouw reusachtige, gespierde takken waarop de vogels bekken, snavelen onder elkaar en poetsen hun verenkleed voor de komende vluchten in pastel dageraadlucht. Voel tegelijk het geritsel van bladeren die op het ritme van de seizoenen en het…

En dan zijn daar weer die mensen die proberen om je op te beuren die jij jouw vrienden noemen mag omdat ze je dag weer kleuren.…

Mensen door de straat met grote ogen lees ik ze veel mens, veel verhaal Hun kleding en vorm zijn de letters voor het woord dat mijn oordeel is Koffie bij mijn krant kan ik naar letters kijken zonder te lezen Door de koffiedamp zie ik de straat…

Mensen… Ze liegen vaak Zelfs tijdens de belangrijkste zaak Mensen… Ze doen je pijn In je gehele menszijn Mensen… Ze bedriegen graag Waarom?…

Mensen die er zijn om te helpen, mensen die jou de wereld willen tonen, mensen die het goede pad wijzen, veranderen in mensen die je krenken, die geen greintje respect voor je hebben, die geen zicht op je kunnen hebben, die je overslaan zonder één beetje objectiviteit.…

Al die mensen die zeggen: Je moet ophouden met die onzin, eindelijk ouder worden. Zie je die gezichten. Dat zijn nou de gezichten van mensen die ouder zijn geworden. Opgehouden met die onzin. ---------------------------------------- uit: 'De dagen van Leopold Mangelman. Brief aan M. Schoonheid en bier', 1993.…

als een dwaas een nar word je bezien door de mensen om je heen begrip vol medelijden een versnelde pas en weg zijn ze weer de mensen om je heen gefluister besmuikt gelach mensen om je heen starre bange dwazen om je heen…

Zou ze zich moeten excuseren voor het feit dat ze een fout maakt voor het feit dat ze een mens is dat ze dat ook niet helpen kan, Zou het haar dan erg blameren te erkennen dat ze blundert, zou ze op de knieën moeten en vergiffenis vragen? Kom nou toch, ze is een mens en die maken nou eenmaal fouten want als dat nooit meer voor zou komen,…

vergeten mensen in grauwe gewaden, doorboorde verkrachte verwanten verzegelde monden in zielen verstomd. observerend... meelij vervult. hoe maak je je los? het beeld doorboorde mensen.…

Mensen zijn slechts passanten in je leven, de één blijft lang, de ander maar even! De blijvers zijn en blijven belangrijk, de gene die gingen werden herinneringen! Leuke gezellige lieve en verdrietige momenten, het heeft je gemaakt tot wie je nu bent!…