Alle inzendingen over Bruut

Een oude man zit diep in de ellende En om zijn eigenwaarde te verversen Probeert hij de premier bruut af te persen Zo wil hij flink wat geld van Balkenende Als Bos premier was zou hij zeker balen Hij wil juist zelf geld bij bejaarden halen…

Als Uderzo de hulp had kunnen vragen Van helden die hij zelf ooit meebedacht Dan had een exposé van brute kracht De Franse fiscus bont en blauw geslagen De erfenis waarvoor hij heeft getekend Wordt achteraf wel heel zwart wit berekend…

Als jonge zoeker werd ik kloosterling, En las godvruchtig boeken, hele nachten, Totdat een monnik mij daar bruut verkrachtte, Waardoor de lust voor godsdienst mij verging. Toch vond ik ongemerkt, door al die pijn, De kennis waar religies één in zijn.…

ik heb er een gehad of had zij mij haar hand bewoog in eigen leven maakte mij extatisch liet mij geven tot ik brak zij zag mijn angst verdwaald in brute kracht dumpte mij omdat ik haar niet komen zag angst troostte en omarmde mij met veiligheid van vroeger…

En daarna heeft die bruut met botte kracht haar, spijts gespartel, met zich meegenomen. O, noodlot, Popeye plat, en juist omdat hij voor een sterk gestel spinazie at !…

Het seizoen is weer begonnen, We liggen ‘s avonds languit op de bank, Te kijken naar een talkshow, met wat drank, Vol bruut geweld en schietende kanonnen. Maar kennelijk is wat met name leeft, Wie van de twee de meeste kijkers heeft.…

Vader was een liefdeloze bruut die niets van kinderen wilde weten, maar ja, voorbehoedsmiddelen bestonden toen nog niet en dus werd het éne na het andere kind op de wereld gesmeten... Vader is vertrokken ná genoeg kinderen te hebben verwekt, vertrok zonder naar ze om te kijken en dus was 't nu net of de bruut nooit bestaan had...…

Gij zijt een bruut en absoluut genieter Van 't heerlijk Leven, waar het zich maar aanbood, Maar zoudt gij even willen worden schaamrood Omdat gij zijt bruut, absoluut verniet'ger Van al het echte dat naar u zich saamgooit Tot één groot mens-zijn, niet om te verdriet'gen Uw zwak, klein zelf, maar om u te verniet'gen U, mens, die…

Abortus is niets meer dan laffe moord, bruut stoppen van het ongeboren leven. Wij moeten namens God die zonde wraken door vroom zo’n arts dus zélf maar af te maken.…

Van wie was dit nou dit brute werk?…

Het regent in mijn champagne een ongeëvenaarde zanger - zijn haar wit als zomersneeuw - houdt de hand op mijn hart verhaalt mijn leven tragischer dan ooit in één blik is alles dan toch nog verloren er rest mij niets anders dan te wachten op het uur dat wij de rede voorbij zijn en dan nog wankelt het brute bestaan.…

hartstocht -nee, niet in de badkamer komen- zei ze -ik wil ook mijn privacy- zei ze dat afgezet tegen de brute drift waarmee ze ooit liefhad Ik had het kunnen weten -ik moet je iets vertellen- zei ze hendrik…

Wij willen wenend onze weeklacht jammeren vanwege die lieftallig leuke lammeren, lafhartig door een lamstraal bruut geveld. Zo’n lam moet, potverdorie nog aan toe, pas zinloos dood voor onze bárbecue!…

Zuip, rijd dan auto en vlucht voor de juut Scheld op de buren en pis door hun bus Doe nog een louche illegale klus En deel een kopstoot uit, wees wreed en bruut Geert is nog steeds heel erg op je gesteld Als je het hem maar eerlijk hebt verteld…

woorden zwerven door de ijle lucht kinderen wordt hun stem ontnomen prachtige zonnestralen bruut verduisterd pakken donkre wolken zich samen scholen vliegende vissen voor altijd op de vlucht voorzichtig ontluiken tulpen zich geel morgen is het vrede wordt er gefluisterd…

ineengedoken zit ze daar grijsheid te vroeg ingetreden ze lijkt haast versteend dromen bruut ontnomen nu de zon is zwart gekleurd vallen harten uit de bomen hangen schommels roerloos zij verstommen evenals ijle stemmen die roepen in de wind…

Want als je de beelden hebt gezien, van de paarden die zó ongelooflijk bruut door een ménsenhand zijn geveld, dán is daar maar één woord voor op zijn plaats... pure immorele krankzinnigheid, zeg eens eerlijk, zit ik ernáást!?…

de droom uitgekristalliseerd in het besef van de morgenstond de scherpe hoekjes afgebraamd noem het uit voorzorg toch werpt de dageraad een harder licht op het verbeeldende relaas waarin ik vannacht al bijna weer verdwaalde de brute werkelijkheid van alle dag heeft mij alsnog in zijn greep gekregen…

De meeuw is niet meer uit de stad te krijgen ’t Gekrijs verstoort de rust in ’t holst der nacht Een vuilniszak toont ons zijn brute kracht en zelfs de knalpot brengt hem niet tot zwijgen Een tip: ze gaan er echt subiet vandoor! Stuur cliniclowns, versterkt met Geer en Goor!…

hij zag hoe de tijd verstreek en langzaam stierf langs het binnensijpelend licht hij wist dat de tijd van alle tijden was en ongewis hij kende de vergeefsheid van het leven hij wist dat de westenwind sluw noch uitgekookt was hij kende hem als een razende bruut zo nu en dan ze waren niet in zijn wezen ingebouwd de argeloze woorden…

‘Kritiek op ons zegt echt geen ene moer Wij gaan voor brute branie en bravoure Dus maken we een supergeestig spotje! Met verve spelen wij op de persoon’ O, s.v.p. SP, doe maar gewoon!…

Hij is best bruut en... erg absoluut... Geen minuutje krijg je terug ook niet even- vliegensvlug... De klok tikt zijn uren weg De Klok steelt, en.. er is geen vluchtweg... Ik wil geen klok meer waarvoor zou ik? Hij herinnert je eraan dat tijd echt tijd is en dat je niet kan blijven bestaan...…

winst klimt over ruggen graait met handenvol samen is niet meer te overbruggen omdat je van een ander snaait altijd beter en dus meer zo weerklinkt de evolutieleer niet met brute kracht maar met slinks verkregen geld heb jij alle zaken in je macht ik speel dat spel niet meer opgedrongen monogame regels doen mijn polygame genen…

tussen de keerkringen in het felle gele licht woedt bruut geweld een handvol rijstkorrels ruilen voor een stuk papier onder de tropenzon kneed jij planten en aarde tot verf op inpakpapier de schildering van je bleke gezicht omlijnd door donkere tinten wat oorlog met mensen doet…

onbezonnen en blij danst zij door het leven opgroeiend in een jonge vrouw wier schoonheid verborgen blijft onder fleurige doeken tot het moment waarop realiteit haar bruut overvalt hij vraagt haar (op veel te jonge leeftijd) doch blijkt 't geen vraag maar een eis die geen tegenspraak duldt en beantwoordt haar afwijzing met zuur…

de bijen zullen steken nu kan je niet meer weg ze kunnen niet vergeten wat heb je brute pech… hun vriendje werd vermoord in een glas cola laf versmoord de bijen willen zich nu wreken en daarom gaan ze steken… een wijze les voor iedereen heb respect voor mens en dier want het is enkel op die manier dat alles goed komt niet… gemeen!…

Ze kopen een kip en ze kopen een haan en ze zeggen het ei is van mij Het kuiken komt uit ze brengen het groot en dan komen ze af met de bijl En niemand die er tranen om laat of een lijvig boek over schrijft Als hun eigen broed het leven verlaat is het dikste boek nog te klein na de nieuwe Big Bang is dit alles voorbij de kip…

in een toekomst die er niet is De weduwen en wezen door brute moord ontstaan het resterende leven kwijt Zal ik verder lezen? wil ik wel doorgaan? IK heb tenslotte alle tijd...…

het holle bolle gijs gevoel de grote zucht naar meer dat is wat ik zeggen wil zó geef ik het weer minder is een vaag begrip vrede is hem vreemd hij zal niet eerder rusten tot er volken zijn ontheemd wie stopt de bruut de rasPOETIN wie trekt er aan de bel of zijn we allen murw gebeukt en geloven wij het wel...…

er is nog geen ontwaken maar ik ben klaar met vreemde handen die mij raken die zich bruut alles eigen maken wat ik ooit heb liefgehad de dagen zijn verdwenen in een samen wachten op ik ben hier niet alleen maar wel verdwaald tussen emoties die ik niet begrijp in een langzaam ordenen sluit zich de chaos die mij onverhoeds is overkomen…