worden en vergaan

hij zag hoe de tijd
verstreek en langzaam
stierf langs het
binnensijpelend licht

hij wist dat de tijd van
alle tijden was en ongewis
hij kende de vergeefsheid
van het leven

hij wist dat de westenwind
sluw noch uitgekookt was
hij kende hem als een
razende bruut zo nu en dan

ze waren niet in zijn
wezen ingebouwd
de argeloze woorden
ze zaten niet in hem

overig

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 1 stemmen 54