Alle inzendingen over Corona-tijd

de grootste vijand van de tijd is eeuwigheid ze waait zichzelf wind zij heeft de dag waarin de nacht verdwijnt omdat de zon daar altijd schijnt tijd is menselijk zij kijkt van uur tot uur telt alle seconden ze heeft het leven lief omdat door dood geboorte wordt ontbonden ze vult heel je bestaan drukt jouw stempels tussen komen…

Om met een hoofdletter te beginnen Ben ik iets te klein Deze legendarische band Ze stoppen en dat doet pijn Als een rode draad In gekleurde klanken Door het leven Laten we ze bedanken In een schouwburg genezen Van een krankzinnige tijd Het is voorbij Het kent geen spijt Elke dag valt iets te vieren In het klein en in het groot Geschiedenis…

de dagen geketend aan stilgevallen uren getekende wijzers naar geërodeerde stomgeslagen tijd…

dit was het huis waar wij woonden het veld waar we lagen in zomergeurend gras hier was ons tintelende samen in het milde stille licht waar we in de verte van onze ogen argeloze dromen droomden hier was de geurende aarde de zoete lucht van oude lindebomen in de donkerte van de nacht hier was het zilveren stromen van de beek de spiegeling…

En nu? Weer de schrik van 'Nu', die mat onder ons -- die steeds weer wegschiet.…

we kropen in elkaar het hoge duin, de zon een zwarte bui verdronken in de geur van hennahaar onder het hemeldak een bank met uitzicht op de rand van regen, de zee blauwt branding aan de koele kant we liepen onze jaren terug terwijl konijnen speelden de duinen zich verveelden en vluchtten voor de wind de zee kwam verder met een…

Onderweg naar jou beklim ik de berg van tijd -- die alles verbergt.…

wat weten we nog van varen op oceanen van bloed de rusteloze blinde wind en onstuimige regens van werelden die anders buigen wat weten we nog van dingen die glanzen maar binnenin duisternis bewaren wat weten we nog van een ochtend luierend in de rozenstruik van een kersentak die aan het raam klopt de trage wind die vluchtig een…

op sommige dagen waait de wind door je haar woont de nacht in je hoofd vaak eigenlijk je leven lang wacht je op de gunstige tijd verstrijkt de tijd ‘s nachts bevriest het meer verdampt de tijd je adem is wit zoals de stilte vandaag beweeg je niet alles verandert in ijs je bent bang…

Eenzaamheid is een ver huis Een bemost graf, foto van een vrouw Een kalender met verjaardagen Dat tikkend klokje op de schouw De flat is comfortabel, het eten goed De verwarming staat op 20 Ik kijk uit naar het lieve meisje dat elke week mijn voeten doet…

ik heb je nooit zien lachen in de barsten die je toont wel wuiven jonge planten je verlangen en je droom ik leg mijn handen op je warme steen de zon kust er de uren de nacht valt rauw en straalt immense kou ik voel je scheuren als je koelt de zaden dwarrelen naar de plek die jij geopend hebt je glooit het naakt tot hellingen…

Een gezicht uit een ander leven Vertrouwd en vervreemd Tijd verdwijnt Duizend eeuwen geleden Alsof het gisteren was Verder weg dan ooit Ongezien verschijnen Onhoorbaar verdwijnen Ongekend bestaan…

kijk me aan zie wat tijd me heeft gedaan de strakte van mijn huid is weg haren zijn verdwenen ogen branden maar mijn geest wil nog meer jaren lenen zon voor mij de eeuwigheid gaat niet voorbij wolken kunnen minder dragen en regenen meer vragen wat doet de tijd als ik niet kijk verstrijkt ze alle dagen?…

zo gaat de tijd - zoals de klok slaat zeggen de mensen - maar de klok slaat wiskundig, regelmatig altijd van links naar rechts en met gelijke intervallen is een rivier dan geen betere vergelijking?…

Kijk, de bloem met zijn kleurige bladeren. in de wind Het is er maar even Zoals een steen vallend naar de aarde Als een rimpeling in het water Als een zuchtje wind Kijk, daar gaan we Wij lopen hand in hand Heel even Want de dag ging voorbij Ik weet nog goed toen de zon ging dalen Er was een nacht die ik nooit vergeet Maar…

wie niet van goede wil is, blijft hameren op zijn kortzichtigheid, die kant noch wal raakt, blijft dure de comprenure. en spreekt zichzelf voortdurend tegen. geen kerel om huidige problemen, proberen in te zien, te behandelen noch te verbeteren.…

Soms, als ik loop door een straat, waar kalk valt uit een muur, verschijnt mij een kindergelaat en een non aan een kierende deur. En ik klem mij weer vast aan de vrouw, die mij altijd naar school toe bracht; het galmde door het gebouw, als de deur dichtviel met een slag. Daar staat - de voet op de slang - nog het blauwe Mariabeeld; voor…

De klank van mijn oude vleugel wordt zwak en schril: er is iets versleten in hem, diep van binnen. Er valt niets te herstellen, er valt niets te beginnen: tegen een doodlijk euvel kan men niets beginnen. De arme zwakke klanken zullen ijler stijgen, (waar bleef de sterke, volle klank van hun jeugd?) tot ten leste komt het verlossende zwijgen…

de crocus in bloei belooft in geur en in kleur het wordt weer lente! de zee glooit en gloeit wij zwemmen en zweven op golven van geluk... de nevel in wit bedekt het land in eenvoud het is zo mooi stil de winter trekt aan sneeuwt een strakke trui van ijs binnen is het warm.…

Het blad valt af, roest op de stille aarde, vergaat en krijgt in 't vergaan nieuwe waarde: elk wezen weet zijn tijd en beidt zijn uur. En altoos is, tussen de tijd van sterven en het opkomen van een nieuw geslacht, een verbeiding, iets als een stille wacht op de anders zo drukke en volle werven.…

Hier staat het blauwe paard Wat kan het dier nog hopen Nadat hij bij een merrie Een blauwtje heeft gelopen. Het denkt komaan, Ik moet me fluks vermannen Zodat ik kan gaan werken Aan mijn OTTT dekkingsplannen.…

Wanneer we de liquidaties achter ons laten, hoe mooi is dan de Kerst? Wanneer we de oorlog even vergeten, hoe mooi is dan de Kerst? Wanneer we de vliegtuig ramp even vergeten, hoe mooi is dan de Kerst? Wanneer we de haat en nijd even vergeten, hoe mooi is dan de Kerst? Er was een kindeke geboren op aard, hoe komt het toch, dat de…

Alsof hij er nooit stond hij is weg, alsof hij nooit fier en vol lampjes stond te pronken, daar, in de hoek. Ingepakt en wel ligt hij weer zonder verlichting pronkbaar in de kelder te wachten op het volgend jaar! Alsof hij er nooit stond.…

De blauwe regen op ons pleintje, toont zijn overdaad aan tere bloesems, in wel duizendvoud. De mezen in het hokje aan de muur vliegen driftig af en aan met voedsel voor hun kroost. En beide kanten van de straat, omzoomd door boompjes, met hun bloesems laaiend rood. Het grasveldje barstensvol met madeliefjes, die hun gouden…

Mag ik u als schilderij in monnikspij zo kwetsbaar als een net ontgonnen tekening dan zet ik u op aarde en ben eindelijk vrij wanneer ik leef in uw herinnering.…

we dansten samen op het witte strand blij verlangend naar de nacht een meisje lief uit niemandsland haar handen koud haar lippen zacht met gele bloemen in het haar bespeelde ze de zachte wind zo magisch mooi, een leuk gebaar van jou, voor mij, mijn godenkind de donkere hemel straalde open och, lieve mensen wat een zicht want…

Vandaag doofden duizenden geluiden, gisteren ook duizenden nachten onverplicht, ontstak wederom juist nu deze dag haar licht om tijd als een fraai charme boeket te duiden.…

Ik leg mijn hart in de toekomst en wacht… meer doe ik niet. De ander kijkt met een vraag. Hij zegt: ‘ Wat dom, je leeft immers vandaag.’ Ja, vriend dat moet ik ook, maar mijn hart reist al vooruit naar een leven vol van vreugd en blijheid. Door de belofte van een leven… In eeuwigheid.…

We hebben geen tijd meer.. Wie weet ook dat diep in het water de Meerkoning woont die de hele dag naar alles moet luisteren...…

Welkom klein mensenkind hier op de planeet waar jij gewenst bent verandering nodig is vandaag start jouw toekomst morgen begint je verleden in een roerige wereld waar zachtheid vaak ontbreekt jij als nieuwe generatie brengt ons hoop voor een nieuwe mensheid die het anders wil gaan doen die kan opgroeien tot een evenwichtig rechtvaardig…