295 resultaten.
De Wisselwacht
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.333 Zonder geld of snuisterij
dreef hij bleek zijn koperij
van pandjeshuis De Wisselwacht
gelegen aan de Slapersgracht
waar dromers staande in een rij
hun allerlaatste dromerij
verkochten voor een lege nacht
aan Astaroth van nummer acht
Zonder appel of een ei
trokken zij die nacht onvrij
met ogen hol die al hun pracht
verloren waren in een…
één dag
gedicht
4.0 met 175 stemmen 44.169 zijn leugen
was haar waarheid
zijn lachen
haar verdriet
een onvoltooide liefde
meer vroegen zij ook niet
haar lichaam
zijn genieten
haar passie
zijn gevaar
een onderhuidse hartstocht
dreef ze naar elkaar
hoe blind
zij zich ook staarde
hoe weinig
hij ook zag
zij voelden zich gelukkig
al was het maar één dag…
kleine baai
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 402 kleine baai
je bent zo stil vandaag
ik hoor je gefluister niet
er vervaagt een zeilboot
triest en traag
kleine baai
nu kraken krekels mijn schedel
wijzen cipressen mij na
alles waarin ik geloofde
dreef het verdwijnen
achterna…
voortbrenging
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 200 we hadden de zee in ons hoofd
en vissers
die hun netten knoopten
zo nu en dan dreef er een hond voorbij
die later nog
-vanuit de verte- blaffen zou
toch leek mij de wereld
nu nog ongeboren
tot jij me op de vogels wees
en hoe hun zware vleugelslag
verstilde…
31 augustus
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 649 schuin valt
de avond
door de dreef
het scheve licht
gooit de bomen languit
in het zuchtend gras
een schaduwbos
van langgerekte
hoge stammen
daartussen
schreeuwerig
nooit voldane vogels
in de kruinen
lacht de zon
al kopergroen.…
LANGS DE WEG
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 247 Tanka:
Op de brede dreef
staat een mensengedaante,
nietig en eenzaam,
voor een poort, door mist omhuld,
tussen schaduw en vragen.
Haiku:
Ruime zonneglans
warmt het bos vol reine sneeuw.
Dat licht steeds volgen...…
Handel in veren
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 109 Zo dreef je haar
in armen van de ander
en zo verloor je
wat je had.…
De stenen van je pad
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 326 jij zocht schelpen
in het zand ik droeg
de stenen van je pad
in golven recht
heb ik ze neergelegd zo
dat jij droge voeten had
maar in de tegenwind
zag ik het kind
stralend in de golven
zij dreef niet af
in teentjes steunen heb ik
haar en jou naar strand gebracht…
Meer
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 150 Dreef ik verder,
Steeds dieper.
Niet meer staan,
Zwemmend.
De kant uit zicht.
Onrustig draaiend,
Buik of rug.
Het water.
Kouder aan
mijn benen.
Reddeloos.
Drijvend naar
De waterval.
Stroming,
Afgrond.…
Zet er een .nl achter
snelsonnet
2.0 met 16 stemmen 2.053 Meer dan 1 miljoen punt nl
Onstilbaar is de honger naar domeinen
De hoofdzakelijk ijdele parkeerterreinen
Voor weblog, kiekjesvloed of rollenspel
Integratie komt on line pas goed op dreef
Punt.nl achter je naam en je zit safe…
De aanraking
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 1.414 de beweging
van het water
gleed langs mij heen
het meer was verlaten
alleen, de kille stilte
dreef het lichaam
met zich mee
niets, bleef aan het
verkrampte lichaam
kleven, enkel wat druppels
op het koude vlees
vol ontroering
bevrijdde ik mezelf
van iedere druppel…
Drenkeling
hartenkreet
4.0 met 17 stemmen 1.733 Ik was aan boord op je schip
Geweldige koersen gevaren
Maar opeens had je besloten
Om me achter te laten
Ik dreef op zee
Bedwelmend in je golven
Tranen niet zichtbaar
Door zeewater bedolven
Al happend naar adem
Spoelde ik aan op land
Jij was de horizon al voorbij
Al in een andere haven gestrand…
Van de overkant
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.651 Morgen
Ik lag in 't oeverriet aan de overkant
En tuurde naar haar raam in de buitenste paleismuur;
Ik kon niet zien dat zij verscheen,
Want de nevel dreef over de rivier.
Maar de hemel achter mij bloosde van kim tot kim,
Zodat ik wist dat zij naakt voor haar raam moest staan.…
Hoogmoedig om te overleven
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 49 Een witte zwaan die op het water dreef
hield haar kopje een beetje scheef.
Sierlijk had zij haar nek omhoog gestoken.
Alsof zij onraad had geroken.
Zij had twee poten die haar richting gaven.
Gelijkmatig zonder zich aan snelheid te laven
Het water dat voor haar openging.…
MEDICUS
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 1.612 Gelukkig dreef de liefde
’t water uit hun longen.
Hun mond vol zand,
liggend op het strand,
Bleven ze gelukkig in leven
om verder hun hartstochten te beleven.…
in de wolken
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 138 er ontbreekt
iets ik kom
nog niet echt
in de buurt
van dat wat
zo prachtig
is maar ik
ben er wel
bijna alle
wolken zijn
perfect ik niet
zei de schilder
de noordwestenwind
dreef statige
wolken vanaf
de zee naar
het land hun
schaduw dook
over dijken
bomen en
velden
boven was
alleen nog
stilte…
nog steeds verliefd
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 150 met wat in bloei
zo mooi is geweest
als zacht geritsel begon
zich verder bewoog tot wat me
teder leerde leven
één en al weelderigheid
mijn hele wezen
tot passie dreef
toeliet dat ik me
in hem bleef verdromen
ben ik boven ’t licht uitgetild
om mettertijd nog even verliefd
weer te ontwaken…
De kleren van de keizer
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 746 Is dat de prijs van liefde
of was het gekte dat mij dreef?…
Martinitoren
poëzie
3.0 met 16 stemmen 2.018 Rondom zijn voet een rosse schijn,
Waardoor de regendruppels stoven
En zwaar en traag daarboven
Het zwart geheim
Der stijging in de donkerten verloren
Tot waar, een vuren knop,
De lichte top
Dreef op de hoge duisternis. –
Ontzaglijk in zijn vreemde luister is
Het wezen van de nachtelijke toren.…
een stuk van mij
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.055 als was het
een stuk
van mij
een wilgenkop
eigenzinnig
in een groene dreef
een boterbloem
die het maaien
van de graskant overleeft
een wandelpad
vertrouwd
onder oeroude bomen
geluk dat mij beschoren is
zolang ik nog
durf dromen
een paard
dat hinnikt
als het mijn voetstappen hoort
het diepe rood
waarmee een laatste roos…
funest
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 193 uit water voortgekomen
vocht zij zich eeuwen vrij
bedacht het vaartuig
dreef af op golven
spelend kind
zich ver gewaagd
in onderstroom
't laatste ademhalen
het kraambed
werd tot deinend graf
gegeven heeft de zee
en ook genomen
uit "De Zee en Ommelanden" (tweede reeks)…
queeste
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 736 al zoveel eerder
dreef je weg
op de rug
van warme winden
waar vind ik je terug
in dat bodemloze land
zonder het lichaam
dat ik ken
je glimlach
in je ziel verborgen
verloopt tijd daar
in eendere uren
zal ik je weten
je voelen van ver
of zal ik blijven dwalen
eeuwig lang…
Voorbijgang
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.349 Al gaandeweg dreef ik de stilte voor me uit
en daalde af in de lange nacht.…
denkwereld
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 390 vaak loop ik achter
mijn gedachten aan
alsof dat de wereld is
waarin ik leef
het is niet als een
geestelijk bestaan
daarvoor zijn mijn hersenen ,
voor zover aanwezig,
te veel op dreef
ja, wel is het zo
dat ik door al dat denken
er soms uitzie als een geest
verbleekt turend achter mijn bril
maar ik heb nog nooit
een engel zien…
Plek
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 527 hij vermoedt dat ik het weet
misschien is dat wel erger
dan er zeker van te zijn
of hij zin had in een biertje
een bak troost, wat praten
en niet mijn domme 'troost'
maar práten dreef zijn ogen
weg voor wat ik toch al wist:
zijn zoon, de flat, het raam
ook nu staat hij daar te staren
naar de hemel die hem vallen liet
zijn eigen vlees…
Verwijt
netgedicht
4.0 met 29 stemmen 1.511 Ik wist het, maar kon je niet zeggen
dat je onverwachts op reis moest
een dief in het holst van de nacht
me achterliet met te veel vragen
Heb je niet meer kunnen vertellen
hoe ik me met je verbonden heb
in gedeelde tijd voor je zo verdunde
je huid steeds witter werd
Je ging als een luchtvaartballon
dreef weg omhoog in de lucht
zonder geluid…
de vrouw was van wind
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 109 de vrouw was van wind
dreef voorbij
schaapjeswolken
(wilde haar ogen drinken, lezen)
lossen op
stuifmeel van gewaarwording
verwaait
al het water van de zee
zaailingen
naar waar ter wereld zend je ze
om haar te zoeken moet ik
groter dan het firmament van
ruimte en van tijd
achter randen vinden wat verschoof…
Muzikaal onthaal
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 162 in de woorden
die je sprak
hoorde ik de melodie
van je gedachten
je ogen speelden
de akkoorden
die bij jouw
zinnen hoorden
handen dirigeerden
de rest van het orkest
de omgeving liet in koren
duidelijk van zich horen
maar jij was
als muzikaal onthaal
het best op dreef toen
de componist jouw stiltes schreef…
Long Weekend
gedicht
3.0 met 229 stemmen 51.774 Een dooie meeuw dreef triest en morsig op de zilte baren.
’s Nachts, in een kil en kaal pension,
was er die ene treitermug.
We pakten mooi de eerste trein naar Rotterdam terug……
--------------------------------
uit: 'Zondagsdichters' (1981)…
Van mijn hand
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 952 Ik gaf aan elke golfslag
iets van mijn woorden mee
en als het tot gedicht
gevormd was, dreef het
in de grote zee
daar waar het zonk
en opnieuw tot leven kwam
bij een zeeman
die er ooit verdronk
En als de zee het
weer teruggeeft en
jij woorden ziet liggen
op het strand
koester ze dan met liefde
want ze kwamen van
mijn hand.…