Alle inzendingen over Dankbaarheid

natuurlijk huil ik om het gemis nu maar meer nog vloeien mijn tranen uit dankbare herinnering…

De pijn was iets de pijn droeg me verder het was niet niets maar een moment dat me verder droeg richting mijn herder het was dus niet voor niets, maar was voor mij onbewust waarom ik vroeg.…

Een 'on'dankbaar bestaan voor vrouwen die zorgen dat aan alles wordt voldaan gisteren, vandaag en morgen. Stoffen, dweilen, schrobben een pleister voor een kind strijken en intussen tobben wanneer ze haar man bemind.…

En daarop noopt mij dankbaarheid, Reeds op het pad der deugd (Gelijk mijn vader dikwerf zeit) Te wand'len in mijn jeugd: Altijd de rechte weg te gaan, En, met mijn Zondags buisje aan, Nooit ergens tegen aan te staan.…

vroeger dankten wij met kerstmis de goede God bij ontspanning van de internationale betrekkingen als de koude oorlog zachtjes leek ontdooien Kroetsjev geschoeid ging nu weet niemand meer wat zou kunnen ontspannen in internationale betrekkingen nooit meer op 't journaal koude oorlog moet uitgelegd 1000 bommen en granaten is kerstmis…

Stil, met verbazing in haar ogen, hoort zij plots een merel zingen, schone tonen smelten dooi in de dagen, waar het voorjaar groeit ze zoekt naar de schoonheid van dit ontroerende geluid, veegt het duister uit haar ogen en ziet de vogel op een tak, vlakbij het raam verwonderd blijft zij staan en kijkt de klanken naar binnen, waar haar…

Als bevrijder aan een paal gebonden, met open wonden door slagen ontstaan. Zijn helende handen genageld aan een kruis tussen twee anderen uit het helse gespuis. Hij gaf zijn woord bleef ongestoord als verzoeningsteken over liefde spreken. Als ik mij afvraag waarom ik vandaag het danken vergat, voor 't brood dat ik at.…

zet nu maar weer je masker op het heeft lang genoeg geduurd en gaar niet langer in je sop anders blijf ik uit je buurt dus spaar me al jouw bitterheid een échte man vergeeft scheldt telkens alle schulden kwijt zorgt dat hij dankbaar leeft…

Alleen een DANKBAAR hartje kan zo iets VOELEN Alleen een TEDER hartje kan zoiets oprecht BEDOELEN Alleen een WARM hartje laat zoiets niet BEKOELEN Alleen een LIEFDEVOL hartje verdient... " DUIZEND ZOENEN "…

En als ik gelukkig was dan zouden gouden momenten dansen ..uit dankbaarheid, blijvend geluk brengen omdat jij van mij was, glans in mij fonkelde want jij zou mijn struikelblokken vangen. Jij zou mij doen stralen ..…

belichten en zich liefdevol onfermen dan pas daal je in het kussen neer en geeft je over aan hernieuwde dromen in de vroege ochtend hoopvol wetend dat het leven er nog is en de dood misplaatste schertsen met je maakte met die gedachte kom je al die weken dan gelaten door de brigade van de witte jassen uiteindelijk verlatend met een dankbaar…

Herdenken doen wij één keer per jaar op vier mei de doden dankbaar. Velen hoopten op het wonder dat hun vrijheid zou wederkeren. Nu zoveel jaren na het grote oorlogsleed eerbied voor elkaar. Om acht uur stilte bij de vlag in rouw halfstok om de doden te eren.…

Dat je de last niet hoeft te dragen, van een dankbaar mens te moeten zijn. Stellen we ons voor, dat toeval nooit kans zou krijgen, om uit te groeien tot bedoeling. Zo stel ik me onvoorstelbaar voor, dat het levenswerk van een Mozart, nooit zou zijn gemaakt.…

Dankbaar kussen wij. Het leven is goed. Vandaag de dag.…

Lieve moeder Wat ben ik dankbaar Dat ik u nog hebben mag Voor mij, mijn lieve moeder Is het iedere dag Moederdag...…

Het mooiste exemplaar Jouw 'zijn' Koester ik met heel mijn hart Dankbaar Voor wie jij bent…

te zijn Dankbaar voor alles wat we gedeeld hebben Dankbaar voor mijn zussen en broer Dankbaar voor wat geweest is, het was fijn Ook heb ik geleerd wat het meest kostbare in het leven is Carpe diem: geniet van de dag, van kleine dingen Geleerd dat niet alles automatisch is zoals je verwacht Maar dat het leven ons gegeven is Rust zacht, lieve…

Jouw armen hebben mij gedragen. Jouw handen hebben mij gestreeld. Jouw lippen gaven mij lieve kussen, mijn woorden hebben jou nooit verveeld. Mijn zorgen waren ook die van jou, jij hebt ze voor mij verlicht. Mijn tranen droogde jij steeds gauw, jij veegde ze van mijn gezicht. Jouw kracht leerde mij te leven, jij hebt me steeds gesteund.…

Ze bedanken je dat je dit hart hebt gereanimeerd, eeuwig dankbaar voor alles wat je me hebt geleerd. Ze vertellen je hoe onschatbaar jouw vriendschap voor mij is. Ze vertellen je hoe lang ik al menselijke warmte mis. Dus wees niet ongerust om al mijn tranen die vrijkomen, het is mijn manier om mijn geluk en dankbaarheid te tonen!…

Gij weet van mijn wezen, Gij kent mijn bestaan, mijn zorgen en vreugden, mijn komen en gaan. U dank ik vandaag, nu ik jarig mag zijn. Gij ziet er mijn jubel, bemerkt ook mijn pijn. U dank ik dit leven, zijn kracht en zijn gloed, Gij denkt aan mijn zoeken, mijn falen, mijn moed. Gij draagt me de dag door, behoedt me bij nacht, Gij zijt het steeds…

Een heel nieuw jaar komt nu er aan dus laten we dan maar voortaan in dankbaarheid de dagen kleuren, hun diepe zin niet meer verbeuren, ja laat ons lieve mensen zijn, die delen van hun vreugd en pijn.…

Je nam geen kinderen, je kreeg ze, zei je - tegen beter weten in om er anderen mee op te zadelen, in de maag te splitsen en oh, wat zijn wij hen nu dankbaar en jou niet in het minst..…

Zij is in staat om dankbaar te kijken naar U, naar boven. Dank voor haar blijken van vertrouwen. En leer me elke dag in haar wereld te geloven.…

Dan voel je grote dankbaarheid, want je bent hen niet echt kwijt.…

leed is betrekkelijk anderen hebben het nog slechter sommigen tenminste maar we kunnen het erover eens zijn leed is geen lolletje ook weet je verdomd niet waar je het allemaal voor doet want dankbaarheid ho maar je kunt maar beter medeleed hebben met een andermans sores…

Om het even Om het even wat je bij me bracht Elke glimlach, elk woord en gebaar schijnbaar zomaar wogen door bewogen me en werden parels rond mijn hals Ik draag ze schaamteloos en slechts dat Omdat ik ben wie ik ben En jij, wie jij bent Maakte me mooier Heler, zielvol Eeuwig Dankbaar…

met mij Het kostte me al mijn vrienden Mijn carrière was voorbij Slechts familie bleef mij trouw Ook al waren die niet blij En toch, de zorgen bleven Jouw kinderen stortten in Ik kon ze geen warmte geven Jij koos terecht voor je gezin Je wou niet langer blijven Het bleek te gecompliceerd Ik wil je niets verwijten Ben zelfs ontzettend dankbaar…

Ach nog zo graag eenmaal wil ik zwieren op die schommel nog één keer een rondje maar in die oude draaimolen. Laat me nog eens klimmen in die appelboom achter op het erf troost mij daaronder op de grond plak een pleister op de wond. Leer mij nogmaals fietsen op dat rode fietsje door de laan voor ’t huis wrijf mijn geschaafde knieën.…

Troost mijn hart in bange dagen als het uitzicht neerwaarts is wees een antwoord op mijn vragen vol met twijfel en gemis Vang me als ik dreig te vallen ontcijfer de oplosbaarheid van mijn verwarde getallen de beloning is mijn dankbaarheid…

Dat gevoel van dankbaarheid, voor de zin van mijn bestaan. Soms valt het me zomaar toe. Dat plotseling geluk. Waar ik niets voor heb gedaan, en waar ik niets voor doe.…