dankbaar hart
waar de witgejasten door de
gangen ijlen
en koortsigen dat doen in
zieke bedden
waar het leven in de aderen
drupt en ademhaling wordt
verlicht door zuurstof uit
de muur
waar naaldfetisjisten bij
nacht en ontij monsters
willen van je bloed
dat is geen plek waar je wil
zijn
maar als de nacht valt en de
witte engelen zweven door
verstilde gangen en dansen op
onthutste bedden
je bezorgd belichten en zich
liefdevol onfermen
dan pas daal je in het kussen
neer en geeft je over aan
hernieuwde dromen
in de vroege ochtend hoopvol
wetend dat het leven er nog
is en de dood misplaatste
schertsen met je maakte
met die gedachte kom je al
die weken dan gelaten door
de brigade van de witte
jassen uiteindelijk verlatend
met een dankbaar edoch
falend hart
Geplaatst in de categorie: ziekte