Alle inzendingen over De kapitein

Een tuffend schip klinkt in de oren reeds lang onderweg naar een vergeten doel de kapitein kijkt door z’n kijker om tenslotte te beslissen: moet ik de koers verleggen of toch gewoon rechtdoor hij klimt in het getouw tot halverwege de mast hier zou hij verder kunnen kijken maar zolang hij de kijker niet omdraait zal hij het doel niet…

het dek blinkt relingen alom zon kaatst koper door patrijzen lager wal keert boeg en romp de waterspiegel toont afgrijzen opgetuigd met zeemanskunst het scheepje zonder lading matrozen paraderend op het dek niet wetend dat de bodem lekt de kapitein in loondienst van de tijd en heersende moraal jaagt eigentijdse passagiers van…

Doelloos, dobberend dolen, kapitein op een stuurloos fregat. Tot zij op een dag in het water keek en zichzelf in de rimpeling aanschouwde. Een nieuwe koers ontstond alwaar zichtbaar geworden schoonheid ontvouwde. Zij werd de zon in haar eigen hart, haar sterren in het donker.…

Het schip zinkt, maakt zelfs slagzij door Steijns feilen Voor elke kapitein was het te laat Niet voor de nitwits in bestuur en raad…

O hoeders van het vrije vers & co O dichtvazallen en hun rijmkompanen O allerlaatsten der woordmohikanen O laatste woordenfreaks van het tableau O hofleveranciers van taalbanketten O laatste haagse hopjes parlevinkers O laatste doublespeak en woorduitblinkers O recensenten van de snelsonnetten Als ik zeg kapiteins, denkt u aan kaden Wie…

Het vrouwelijk icoon goedgekeurd door de Vereniging van Huisvrouwen; geen bebaarde kapitein Iglo, maar wel een sterk merk met vertrouwen.…

emoties trekken spanning aan het onderdekse broeit een felle flits nog traag de donderslag bij heldere hemel muiterij breekt los matrozen pakken macht gezag verdwijnt met stuur en kapitein de scheepsrol is nu omgekeerd zeilen bollen vaart zet aan de nieuwe richting zal het scheepje voor de wind doen gaan…

fantasie, dus koop een kaartje, zie, hoor en huiver bij huisdierkrokodillen in woonkamers die in kisten hun keel schrapen om een jongen tussen de hunebedden die angstig verdrinkt onder witte sluiers van de vertraagde klap na het zoeven van de valbijl van de weduwe om het eeuwige jammeren van de matrozen in de jeneverflessen van de kapitein…

graag de pruimen die gaan nu komen die blauwe weet je nog wel slome hangen er te grijp en lekker laag ze had gelijk maar ze waren geel mooi doorrijpt voor maag en darm hollands medicijn voor rijk en arm sapte als ambrosia door onze keel steeds roeriger vulden de mirabellen mijn roer stond recht in het wilde sop jij noemde mij al zuigend kapitein…

Ze stapten vol vertrouwen in de boot Die hen naar het beloofde land zou varen De moeders brachten kinderen tot bedaren Tot vrijwel iedereen de ogen sloot Het aantal vluchtelingen was vrij groot De boot een speelbal van de woeste baren De kapitein dacht dat hij het zou klaren Er wachtte hem immers een zilvervloot Er rustte niet veel zegen…

Zonovergoten in de haven Ligt het vaartuig van plezier Het is klaar om te vertrekken Maar wacht nog op een passagier De kapitein wordt onrustig Donkere wolken aan de kim Dan verschijnt daar plots de duivel Van een hellereis slechts het begin Uit de luwte van de haven Prooi van de wispelturige zee Geeft hij zeeziek over de reling Gierend…

Kijkt uit over de Wilhelminahaven Waar zij haar oude moeder aan de Maas Verwelkomt met de torens in haar rug De skyline aan de oude wereldhaven Mag van de MS Rotterdam aan boord Al is het decadent en ongehoord Zo'n luxe hotel waar luiaards zich aan laven "Kom skyline, neem een helikopterview En wees mijn gast in de Erasmusbrug De kapitein…

Ik voel me haast een barones of prinses Een miljonair of iemand van het witte doek Zelfs de kapitein is een geweldig stuk Hij gaat op z'n knieën en doet me een aanzoek Ik voel zijn warme natte lippen op de mijne Zoen terug….en doe mijn ogen weer open Mijn vriend kijkt me aan en zegt liefje.. De roeiboot is weer vol met water gelopen…

ligt klaar ja, dus varen maar de mannen aan boord hijsen de zeilen lichten het anker met wind in de loef zetten we koers in de richting van de zon we varen nu heel snel vijf knopen wel trotseren hoge baren we zeilen nu al uren en het blijft maar duren met het ontwijken van alle gevaren de bemanning klaagt en de kapitein…

Zelf zou ik willen vragen of E.T. familie is of ze ooit kapitein Kirk en commandant Spock hebben ontmoet en als het nu echt hen waren die ons vanuit hun ufo’s kwamen bespieden. Ik zou willen weten of ze ook een soort God hebben, of er stukjes Marsland zijn die zich willen afscheuren van het grotere geheel.…

ze volgt de zeven dwergen en vraagt roodkapje om raad ook de toverlamp heeft geen antwoord hoe het met haar verder gaat ze roept en schreeuwt om peter pan in never never land maar zelfs ook kapitein haak heeft hiervoor geen eind gekend ze droogt haar tranen met het lapje van het oog van kapitein haak hij zoekt en schreeuwt wel met…

Belgenland een constructie gebaard als misverstand koopman koning Willem Eén gaf de zuiderburen wel erg veel subsidie daar krijg je narigheid van na een opera zijn ze uit de hand gelopen in La Monnaie relletje rond La Muette de Portici de Hollanders snel via hazenpad afgedropen Van Speijk sprong zelfs een gat in de lucht de nobele kapitein…

Ze togen naar de Zandkastelen Stad onder de rook van Amsterdam, zeiden de achterblijvers, zonder de rook van Amsterdam, zeiden ze want naar zeewind frisse lucht ging hun vlucht van meeuwen die vaders kapitein maakt. Niet de mijne.…

streelt bewegingloos leunt ze achterover geen mens weet wat er zich in haar mooie hoofdje dan wel speelt alleen de wind in een zachte intieme fluister draagt weerspiegelend het sprookje van hem en haar op een roze wolk ver over de horizon daalt neer met een streling op een door weer en wind gelooide mannenwang hij laveert op hoge golven kapitein…

er is hoop als je diegene wordt die je eigenlijk al bent sta je daar als een kwetsbare unieke mens in je blootje maar wel als kapitein op je eigen schip, laat de mensen maar lachen en schelden, jou krijgen ze nooit kapot, want jij zegt nu eindelijk zelf wie je bent na jarenlange strijd met de anderen in jezelf, nu ben jij tenslotte jij geworden…

het spookschip genaamd de wereld zeilt door zwarte oneindigheid kapiteins oreren op de brug dol ijlend van koorts naar meer machthebbers in witte verblijven overvol narrenschip vol hongerigen naar brood en een menswaardig bestaan droeve broosheid van stervende kinderen klauwend in het ruim tussen de ratten stervend in stinkende walmen van…

Met klapperende zeilen ben ik kapitein met schip tegelijk. Geen man overboord ... 'kielhalen' komt bij míj niet voor. Ik zal ervoor zorgen, dat we allen bij de juiste thuishaven aanleggen... Het is de énige prijs, die ik graag in ontvangst nemen zal, om toch weer door te geven. In elke haven een herinnering. Een andere ervaring.…

voorziet je staat alvast te wuiven stel dat je wordt ontdekt als riet aan eenzaam water dat buigt voor een publiek soms loop ik 's avonds over straat nog net voor sluitingstijd op tijd alsof er steeds iets eerst nog af moet zijn voordat ik zelf een grens bereik en om het huis daar speelt dat kind al is zijn knie geschaafd voor god of kapitein…

Maar deze keer was ik heel vroeg opgestaan om een dochter naar het station te brengen en de stad lag erbij in de klare lijn van Herge,een heldere leegte, een van die weinige momenten dat er bijna niets gebeurde, hier en daar, buiten beeld, een wankele kapitein die wat tierde en schold.…

horizon die in elkaar schuift als vluchtende huifkarren met zwalpende kruizen hoe je de vlerk uithangt in je versleten boutades je uitgedragen stoel bewoont rondom de gapende wonde hoe je je schurkt aan de regen in je dronkenmanslaap je begint te vergeten dat je taal op de achtersteven gebleven is alsof je weer eersteling wordt, moeder haar kapitein…

Een echte kapitein had jou wel aan land gezet om daarna met zijn schip te verzuipen.…

De kapitein weet waar we varen, het staat te boek in 't scheepsjournaal; het weer is goed, de koers normaal, onbekend het geheim dat mij doet staren - want met geen enkel land in zicht heb je van de wereld haast geen weet, het wit op golven in het tropenlicht maakt dat je zelfs jezelf vergeet.…

De uitverkoop is aangebroken en wat een pret is dat In slagorde verplicht te winkelen al in de grote stad We volgen moeder Kapitein die driftig voor ons uit Elke winkel binnenstapt op zoek naar oorlogsbuit De gouden regel: alles mag, mits voor de halve prijs Pannen, dekens, boeken, schoenen en vacuüm verpakt ijs Het allerergste echter, het…

Links naast ons - midscheeps - woonde de ex-kapitein ter zee, weduwnaar, purper van het drinken. Hij had een dochtertje, dat opzienbarend lelijk was, zo opgestopt, verkeerd begroeid en kruislings scheel, dat iedereen wel graag met haar zou willen spelen alleen al om dichtbij iets zo uitzonderlijks te zijn.…

" Het schip van staat vaart zonder kapitein Gans Hollands vloot gaat jammerlijk verloren Zolang geen "Ik val aan!…