35219 resultaten.
rust
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 504 de druk
van het bestaan
een helder moment
weet het afglijden
de druk
van de ketel
een helder moment
weet van gaan
de druk
te
en dan verlang je
naar rust
heel bewust…
Ubuntu
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 128 over hoge treden en met de gele maan, over
de trage lange rivier, zo zijn ze gezellen,
onder werelds deken, de moede gele maan
en de eenzame man, raken in z’n kano onder
de gele maan nooit uitgekeken
gedwee, getwee naar een verre vrije zee
berust op de zwaarste en langste tocht,
langs droomschappen onder een moede
gele maan stroomt de…
voor hem
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 265 Ik kan mijn liefde niet uiten,
wat hoort staat in de weg.
Jij bent jong, ik ben oud,
onze sekse is eender.
Ben ook nog getrouwd.
Stil verdriet is nu mijn deel,
en onvervuld verlangen vult mijn dagen.
Ik zocht een warm lichaam,
een stuk vlees voor mijn genot.
Maar ik vond jou,
de mens waarvoor ik sterven zou.…
voor jou
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 176 opnieuw een leven vond
wie weet van de moed
mag het zeggen
in de oude man
zie ik het kind
dat nooit is weggegaan…
Eenzame man
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 111 omdat er niemand anders was, niemandsland
zijn handen aan zijn kruis, manhaftig kruis
eenzame man alleen in een onbewoond huis.…
al het groen is van ons
gedicht
3.0 met 50 stemmen 21.683 manen van het witte paard
dat hinnikt aan de rand
aan de rand van wat ik ben
wie ik ben
vervreemding
stilte
eenzaamheid
Tegen de bergen omhoog
geruisloos - wat een moed!
Gesel van zorgen,
woedende stem die stamelt,
hakkelt, schreeuwt,
makker, kameraad!
In de donkere spelonken
van dit vreemde oord.…
Waterval
netgedicht
0.0 met 3 stemmen 284 Achter het geklater
kijken wij samen
naar de Stem van ooit
die uitstort
in ons willen horen
ze doorboren ons
verloren klanken
suizen onophoudelijk
in de leegte
toch, jullie
vergeef mijn suizen
verhoor mijn stilte
in jullie verlangen
zijn woorden vergeten
wordt zwijgen verstaan
bedwongen word ik
in het alles geven
uit eigen…
De eenzame oude man
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 247 Er biggelt een traan over zijn wang,
een eenzame traan net als die eenzame man,
die zijn achterkleinzoon niet meer zien mag,
hoe droevig is dat dan?
Wat doen we onszelf in al het egoïsme aan
en wat doen we aan die eenzame oude man?…
Vergeten
poëzie
4.0 met 18 stemmen 3.924 Het was 't einde van de dag,
Die was aan het bezwijken -
Ik was alleen en lag
Er stil naar te kijken.
Ik voelde mij moe
En krom van 't lopen,
En dromerig keek ik hoe
De miertjes wegkropen.
Ik voelde mij niet arm, niet rijk,
Maar een kind van de aarde,
En aan haar bloemen gelijk,
Waarover ik heenstaarde.
En zo, zonder vreugde…
Stilte die luid klonk
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 435 Na de uitleg, van de ondernemer,
werd het eventjes stil, of er nog
mensen wilden spreken?
Ik zei: ja ik wil.
Opnieuw werd het na geschuifel
wederom heel stil.
Ik keek de zaal in, waar drie mensen zaten
slechts drie, die haar wegbrachten.
Opzij kijkend naar de kist,
zei ik: 't geen niemand wist:
ze hunkerde naar aandacht, toen
ze die niet…
Een (late) nieuwjaarswens
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 379 Graag wens ik je een heel goed jaar,
een jaar vol liefde, zacht en klaar,
dat moed en vreugd je vergezelt
en dat er vrede wordt gemeld.
En dat er vrede wordt gemeld,
een einde komt aan het geweld;
dat goede krachten sterker zijn
dan eenzaamheid en zielenpijn.…
Holland
poëzie
4.0 met 9 stemmen 2.216 Wat zijt gij klein Holland
Met al uw velden en vlakke wegen,
Met uw rampzalige aardappellanden,
En uw vreeslijk droefgeestige regen,
En uw lage goedaardige stranden - -
Maar groot toch is de zee Holland,
Waaraan gij langzaam zijt verschenen,
Waaruit ge als een schelp zijt geboren,
Die zingt door uw hele land henen,
Dat elk in zijn ziel haar…
De glimlach
poëzie
3.0 met 30 stemmen 4.687 Langs de wolken en de vlakte
Ging de eenzame avondwind,
En de heide, en de hemel,
En mijn eigen hart was blind.
Toen ging plots de hemel open -
En een kleine plek van zon
Dreef de wijde heide over,
Als een dof-goud medaillon.…
Misschien
poëzie
3.0 met 20 stemmen 3.309 Soms kijk ik uit mijn leven op,
Of iets voorbij mij gaat -
Of ook mijn harde boerenkop
Iets heerlijks overslaat.
't Kon zijn! - een mens, een vrouw, een vriend -
Een parel, of zo iets, -
Iets dat ik eig'lijk had verdiend -
En toch - ik weet toch niets.
Nee, gaat mijn leven iets voorbij,
Dat 'k zelf niet goed kan zien -
Dan is …
Dat bloemetje
poëzie
4.0 met 48 stemmen 8.648 Daar bloeide 'ns eenmaal
Een bloempje op de hei -
Het was nog geen lente,
Het was nog geen Mei.
In 't heel vroeg voorjaar
Heb ik het zien staan -
Toen ben 'k nog zo zachtjes
Daar langsheen gegaan.
Maar een mooie morgen
Toen was ik zo blij -
Toen mocht ik dat bloempje
Gaan plukken voor mij.
Lang heb ik gelopen
En toen ik…
Voor jou en mij
poëzie
3.0 met 20 stemmen 4.595 Nu dwalen in de' avond die geuren
Ons pad voorbij -
Al die bloeiende bomen, die geuren
Voor jou en mij.
O lieve! in de avondzon blozen
Wij allebei -
Zie: al die bloemetjes blozen
Om jou en mij.
Hoor je die krekeltjes zingen,
Al énerlei -?
Die liedjes, die diertjes, die zingen
Van jou en…
De schoonheid
poëzie
3.0 met 23 stemmen 4.699 Toen ik heden opzag van mijn leven,
Uit de schaduw van mijn stille zorgen,
Zag ik, tot de witte diepe verte,
Weer de Schoonheid om mij henen slaan, -
Tot haar immer onverwachte gaven,
Tot haar wijde zegenende handen,
Tot de kalme stammen van haar vruchten
Ben ik weer gelukkig heengegaan.
Uit de schaduw van mijn stille leven,
Over de onrust…
KINDERGEDACHTEN
poëzie
3.0 met 24 stemmen 4.469 Het regent - o, wat regent het!
Ik hoor het uit mijn warme bed,
Ik hoor de regen zingen, -
Het regent, regent dat het giet -
Dat niemand daar nou iets van ziet,
Van al die donkre dingen!
Het ruist en regent en het spat -
Nou worden alle bomen nat
En plast het in de sloten, -
Het regent óver- óveral!-
O hé! daar loopt het zeker al
Bij straaltjes…
VERLANGEN
poëzie
3.0 met 18 stemmen 3.617 De avond ruist door de akkerlanden
En draagt met ene zoete zucht
Uit mijne warme stille handen
De geuren naar de verre lucht,
Naar – naar ik weet niet wat.
De avondwind begint te waaien,
Ik voel hem aan mijn lijf, mijn haar,
De fluisterende bomen zwaaien
En buigen al maar samen naar –
Naar ik – ik weet niet wat.
De avond waait aan mijne…
Avond
poëzie
3.0 met 13 stemmen 3.406 .
-------------------
Hoog aan de hemel
Staat de eedle maan –
Zij ziet mij zwijgend
En eenzaam aan!…
Ach waar ik ga
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.697 Ach waar ik ga en wat ik leve,
En wat ik schrei en wat ik lijd —
ik ben datzelfde kind gebleven
Van vroeger tijd!
Ach ik ken ál diezelfde zonden,
Ach ik lijd ál diezelfde smart —
Diezelfde 'andre kindren' wonden
Mijn kinderhart!
Ach 'k kom die tijd niet meer te boven,
Hoe ik ook doe en wat ik wens —
Ik moet toch altijd weer geloven…
Leven
poëzie
3.0 met 2 stemmen 756 O, als een dier te zijn!
- Een dier in de zonneschijn -
Te koekeloeren,
Zo ene bloem zien staan,
En een beestje voorbij zien gaan,
Zo lekker te loeren!
En als een kind te zijn!
- Een kind in de zonneschijn -
Iets liefs te zingen,
Zo vol van kindervreugd,
En van dartele jeugd,
En simpele dingen!
En een wijs mens te zijn!
- Een mensch…
als liefde pijn doet
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 140 Een wolk laat haar tranen gaan,
omdat haar verdriet niemand ziet,
iedere druppel kust de aarde,
en zegt ik breng de liefde van degene,
die je achter liet.…
Eenzame man.
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 152 Eenzame man met je standaarden zo hoog
maar je moed zo diep gezonken.
Waarop heb jij voor ’t laatst gedronken ?
Het kost je moeite, maar je houdt je ogen droog.…
Vervreemding
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 571 Als zou je de moed
in de eenzaamheid
het moment en de keuze
niet proeven.…
De eerste steen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 118 De sluipende eenzaamheid
Zonder alleen
Verlamt verlangens
Drijft drift uiteen
De bomvolle leegte
Onbeschreven
Ontbeert ruimte
Vulling te geven
Wat zijn zal vergt
De moed van het heden
Hier, vandaag
Toekomend verleden
De leegte leegvegen, de eenzaamheid alleen
Dromen doen, daar ligt de eerste steen…
- De stille maan is zeer bedroefd -
netgedicht
4.0 met 46 stemmen 667 De stille zilveren maan,
hij volgt naast sterren
stralen en wolkenstofjes
ons dagelijks spoor
en heeft ons nooit verlaten.
O stille maan hoeveel
eenzame nachten
waarin het mij zo
angstig te moede was
zag ik een gulle blijk van je
troostende vale schijn.
Jij wilde zo graag
altijd voor mij zijn.…
walg
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 167 Zoals jij
walg ook ik
van de man
die jij
van mij
gemaakt
hebt
maar vind
de moed
niet
afscheid
te nemen
van mezelf.…
[ De lucht wordt donker ]
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 70 De lucht wordt donker,
de tegenwind maakt me moe –
was er maar een maan.…
somewhere over the rainbow
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 748 zachte geluiden
dringen schuchter door
de eenzaamheid,
ontkenning
`t wordt langzaam afgebroken
de ziel ontsluiten
vraagt moed en geduld
een bange vraag bestaat
wat betekent tijd,
zou dat eeuwig duren…