34776 resultaten.
Verhalend hout
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 247 De woorden komen zacht en gebroken
het slapend bladertapijt waaruit ze opcirkelen
vormt een kansel voor de houten sterveling
hij verhaalt over verre neven die het woud verlieten
zonder een vaarwel
om uit varen te gaan naar tropische bossen
op eilanden die voorbij roeiden
in zwoele zomerwolken
hun staanplaatsen zijn veroverd door vlegelachtig…
De eenzame schoonheid
poëzie
4.0 met 13 stemmen 3.042 -
Duisterder schuiven de nev'len in risten
Ver naar het IJ, -
Blaas ze heen uit volle longen die misten,
Ken uw waardij! - -
Aan het eenzame strand wanklen mijn voeten, -
0, waar zijt gij -?
Schoon volk! ga met mij de Schoonheid begroeten -
0, sta mij bij!…
Jan Krediet is dood
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 910 Jan Jacob wil ook voortaan Oom genoemd worden
voor/door al die nichten en neven van hem
en door hun kinderen ook Oom of Oud-Oom
geen Jan, geen Jantje maar, het is Jan Jacob
want Oom Jan Jacob is wel een mietje maar geen doetje!…
Oerboek van de mens
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 450 Klank ontrolde zich in tekens,
Spiegels voor zijn medemens
Met wie hij libido en lust
Ging paren aan een kinderwens
Zo werd klank een letterwoord
Dat van moeders op hun kroost
Al heel snel na hun geboorte
In steeds fijnere akkoorden
Mondeling werd doorgegeven
Met geduld en intonatie
Aan hun jongen, dochters, neven
Proto-taal klankvariatie…
Schemer
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 807 de avond
de avond valt
mijn wereld gaat op in zwart
zwart
het duister sluit om mijn hart
zwart
ik
ik val
de avond
de avond valt
schemer
zwart…
zijn
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 857 een beweging gevormd door haar hand
een klank gevormd door haar mond
de nacht gesheiden van het zwart
de stilte gehuwd met het woord
wanneer haar ogen mij verblinden
wanneer haar lippen mij verstommen
dan zal ik de liefde beleven…
Mijn liefde
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 1.688 mijn liefde
een kleurschakering op haar palet van woorden
waaruit haar penseel herinneringen opdiept
die ze neerstrijkt op het doek van haar zelfbeeld
niets weerhoudt mij te beminnen
niet haar vlammende blik die mijn ziel schroeit
niet haar treffende woorden die mijn hart verwonden
ik
een levenloos lichaam deinend op door liefde en bloed…
Liefde of traditie, noodlot
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 755 terwijl jullie
samen leefden hand in hand
begonnen vanuit het oosten
donkere wolken samen te pakken
en richting Nederland
begonnen ze te drijven
familie eer, werd er geroepen
werd er gedreigd
schande en verdriet
je moeder sterft er bijna van
van de schaamte
dat je samenwoont met een ongelovige
werd er wekelijks gezegd
ooms, familie, neven…
Zwarte sneeuw onschuldig Lam
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 75 dorst en vastentijd
Halfweg in Gregoriaanse Christustijd
Ramadan geboren verwachtingstijd
Drie jaar voor ze samen zen- zijn
Reddersbrevet van’ Sportief Zwemmer’
Oorlogsgeweld visjes in een emmer
Vastentijd van ‘sportief zwemmer’
Reddingsvest zowaar de “Redder”
Abrahams zonen broedermoorden
Ham in bloed verwoorden
Abrahams zonen en zijn neven…
GEBOREN OVERLEDEN KIND SEBASTIAAN
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 871 in het werkelijkheidsbesef
'afscheid' welkom te heten
en direct
afscheid te moeten nemen
van hem
die al afscheid had genomen
Hij: Sebastiaan Elvio
het kind, de zoon, de mens
van zijn verwekkers
van zijn ouders
van zijn moeder
van zijn vader
van zijn oma's
van zijn opa's
van zijn tantes
van zijn ooms
van zijn nichten
van zijn neven…
Een oude Vrijer, zoals er velen zijn.
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.706 Een beste vent, een trouwe borst,
Een zonnestraal in ’t leven;
Een zorg, die duizend lasten torst
Voor nichtjes en voor neven.
Een bronwel van meedeelzaamheid,
Een ziel vol zelfverneering;
Een raadsman, die naar beter leidt;
Een leven vol ontbering.…
Vaarwel! Vaarwel naar 't Zuiderstrand!
poëzie
4.0 met 1 stemmen 493 Als nichtje helpt en spreekt de taal
Van Ma en Oumama,
Dan doen de neven 't allemaal
In 't wijd Zuid-Afrika.
Vaarwel, roep 't uit aan 't Zuiderstrand:
‘Sta pal voor de eigen taal!
Dat is: sta pal voor 't vaderland,
Houd hoog Uw ideaal!’
Haarlem, 22 Okt. 1908.
uit: Neerlandia, jrg.8 (Dordrecht 1908)…
Cumulomnibus
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 550 Soms slaat het weerlicht in mijn pen,
en wordt de inkt bloedlink en heet.
Dan moet ik schrijven wie ik ben
en wat ik van het leven weet.
Dus schrijf ik met een kwaaie kop:
Dit is de mens:
hij laat zijn adem gaan
van in naar uit
van grens tot grens.
En die zeventien woorden
luchten fantastisch op.…
Jaargetijde
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 495 Het wordt weer lentegroen
en zelfs het stoplicht in de straat
staat minder vaak op rood dan toen
het winter was.
Ondanks die vrolijkheid
is dit seizoen het meest geschikt
voor elke tijd die het vertikt
tussen jouw klok en de mijne
tot wij gaan winteren
en spoorloos verdwijnen.…
Eva
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 996 Zo ligt zij daar, haar handen in de schoot,
over haar zinloos moederschap te mokken:
haar ene, de zachtmoedige is dood,
en Kaïn, die het teken draagt, vertrokken.
Zonder gezicht is de haat tegen haar god
wiens plan als vonnis aan haar werd voltrokken
en zonder mond vervloekt zij fel het lot
dat baren degradeert tot domweg fokken
van…
Geen schepping
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 1.304 Ze kunnen worden afgeschreven
als feitelijk irrelevant,
maar alles groeit uit hun verleden
en alle jaren komen uit hun hand:
Vaders en moeders blijven heel een leven
als goden over iemands chaos zweven
zonder te komen tot het scheiden van
water en land.…
Grootmoeder
gedicht
2.0 met 82 stemmen 41.241 Haar hoofd een stad te vol
om er weer kind te kunnen zijn.
Maar in dat labyrint stond nog gegrift
een vaderhuis met vele woningen;
toen raakte zij op drift.
Alle dimensies werden in haar wit,
getallen cijferden zich weg uit reeksen
en elke volzin weigerde te zijn.
Zij werd een interlinie tussen dit
en dit terwijl haar ogen keken…
As
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 1.524 Mijn vader is alleen nog jas;
mijn opa nog alleen het dragen.
De eerste nog het ijs,
de tweede slechts het dooien.
Ach ja, mijn vader en mijn vaders vader:
de één van vuur de as
de ander het verstrooien.…
Gezusters Pax
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 915 De onvrede op de straathoek
roept rood rijdt door rem af.
De onvrede van de buren
is veel groter en met meer.
De onvrede op het scherm
is een onwaarschijnlijk lage
resolutie
Onvrede vooral op
maandagmorgen
goed uit te tekenen in
rood en zwart…
…en waar ik de vrede zoek is vrede zoek
en komt de zoeker altijd ongelegen.…
Toen jonger hadden we ...
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 335 Toen we jonger waren
hadden we in nachten als deze
elkaar bemind naar de mate
van onze dronkenschap
en geilheid.
Toen we jonger waren
was het leven bloed
en adrenaline.
Toen we jonger waren:
elke morgen een handvol ijs
elke middag een parasol
elke avond een paarse sjaal
Ach ja, zo was het
toen we jonger waren
en nachten…
no title (and still)
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 655 Was jij een bloem ik had je
in een oud boek verzameld
tussen bladen, gedroogd
tot een kantwerk van
transparant voortduren.
Maar boeken zijn gedoemd
tot stof en pulver,
en wat dan nog van jou?
Was jij een liefdeswoord ik had je
op mijn schrijftafel
lettergreep voor lettergreep ont-
rafeld om de wezenseigen
kern te vinden.…
ff fukken
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.492 Vroeger neukten we op de Bolero van M. Ravel,
in lekker langzaam ritme onszelf een climax,
hoogtepunt, je kent dat wel.
Mijn buurmeisje intussen draait house
van zoveel bpm door bonken begeleid
van heimachines in de nieuwbouwwijk.
Je kunt maar beter ff iets gaan doen
met bollen en breipennen: moeiteloos
sokken op maak van wol of…
even onderduik
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 326 De verf die aarzelt in de kwast,
het doek dat droog blijft,
omdat iemand dreigt te kijken.
De hand die boven de toetsen
hangen blijft omdat de speler
weet dat muren horen.
De pen die letters absorbeert
om het verhaal onleesbaar te doen zijn
voor een geheime dienst.
We moeten onze woorden doven
en onze handen zwijgzaam maken…
Buiten beeld
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 2.107 Alles even buiten beeld geraakt
toen jij daar vóór kwam staan:
de tuin, het dagelijkse huis,
de avondkamer nakijkwerk.
Niets zal ook ooit nog eender zijn,
of liggen in hetzelfde licht,
zelfs bij een stap opzij:
het verre dorp, de wagen met de os.
Ik zit er niet zo mee, zolang jij
blijft mijn uitzicht
op het verre sprookjesbos…
Ik weet dat jij er bent
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 623 Ik weet dat jij er bent
wanneer de tocht mij overvalt,
het dal mij opslokt,
het pad steil afloopt
en stenen zeer doen aan mijn voeten.
Jij zegt: kop op, als je
eens omhoog keek, jongen:
pijnbomen staan weer in bloei
en uit de rotsen groeit een plant
die hen in spleten breekt,
alles zal vlak worden, ooit.
Ooit alles vlak: het…
Zingen, hoe de donkre wereld
poëzie
3.0 met 24 stemmen 3.505 Zingen, hoe de donkre wereld
zijne ronde reize gaat;
zingen 'lijk de merel merelt
'lijk de nachtegaal, die slaat;
Zingen, blind, 'lijk vóór alle eeuwen
't laaien van 't onnozel licht;
zinge' als zon en maan, flambeeuwen
aan het duisterst aangezicht;
zingen: vreugde en smart, gesmeten,
al wat gloeit en al wat rijt
aan de gapend-geer…
LIEFSTE
gedicht
3.0 met 265 stemmen 65.093 Als ik er niet meer ben
deel me dan uit als brood
onder de levenden
en weet...
tussen de klaproos
en de korenbloem
stond ik te wuiven
als graan
gedenk mij
wanneer de halmen rijpen
of als de leeuwerik
ten hoogsten hemel stijgt
aanhoor de elegie
van pijnboom en plataan
denk hoe ik was genegen
het zachte oeverlis
onthou de vuurdoorn…
oud het mens de mens
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 1.653 Langzaam de trechter vergetelheid
binnengezogen bleef zij houden
van haring met uitjes voorgeschotelde
hapjes bij beetjes met een gebit
klepperend genoegen genoeg nooit
genoeg en altijd geholpen bij happende
hahap ja zo zo goedzo
hahap.
Zo wordt van ieder
het laatste het eerste
en is elk menselijk eind
een bijna mensloos begin…
Scheppingsdroom
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 1.449 Mijn kind, dít droomde ik:
je schamele geboorte
en je open blik…
En dat je spreken ging
en ik je vóór kwam zingen:
Zeg ken jij wel de mosselman,
die woont in Scheveningen…?
Maar ook vertelde ik je in de tuin
over de dwergen van Svart Alfa Heim,
bewaarders van de schat der Nibelungen.
Zo schiep ik als vanzelf in jouw bestaan
besef…
Oud Nieuws
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.634 Dit is een ironieuwsbericht.
Mijn moeder zat destijds in een gesticht.
Ze is er ongewenst niet overleden. Ze
heeft er weinig schade aangericht en de
geboden therapie aanbeden. Toen werd zij
naar een dof bejaardenhuis gebracht.
Tot dusver het journaal van ooit een nacht
en over naar de weerman van het heden:
Er wordt een handvol najaarsweer…