Alle inzendingen over De neven van Eus

verdwenen het strand in gedachte emmer en schep in de hand jeugd die prilheid verloor tot wasdom gekomen met twijfel als enige en algemene zekerheid we leefden als langeafstandszwemmers landloos gebleven en naar open water verwezen we hoefden geen bloemen of bezoek aan huis deuren en ramen bleven dicht in besloten kring van neven…

als kleinkind tussen de vele andere neven en nichten Goossens. Ze was streng, maar ook lief: zij hield van witte anjers, "snoffeltjes" geheten en zo genoemd rondom Tilburg. Ik zal altijd van deze lieflijke bloemen houden. Om wat zij nog altijd betekent voor mij; wat dat betreft: Miet Weijters blijft... mag blijven.…

net als mijn broer (naast twee ooms en veel neven en nichten) ook aan mijn tweede voornaam gaf hij onbekend spiritueel voer alles nu afwegende klopte deze heilige, met of zonder broek, niet alleen tegen het voorraam bij storm en onweer "zijhij" had weet van de sleutel die lag in de inkeping van een stenen invalshoek…

Kijk, daar komen ook de neven: jat en klauw en grijp en gap - foute jongens uit de klap. In de zaal weergonst het leven op de tonen van een oert; hier en daar wordt er gevloerd. Onderwijl weeft men zijn streven, de kompanen met de maats - ieder op een scheve schaats.…

aanslagen van mijn levens Handen die echter elkaar niet loslaten van wat ons verbindt en zal verbinden tussen (on)beperkte vader en dochter: de liefde voor het leven de lusten van het leven de lasten van het leven en met name de liefde voor elkaar de zorg voor elkaar de omgang met elkaar met mama, oma, opa, ooms, tantes, nichten en neven…

Ik kan niet leven met vaders, moeder, zusters, nichten, neven, soms met een vriend, en voor een enkel uur.…

anders je kon er niets aan doen als je me kuste heel goed bedoeld bleef ik maar huilen omdat je niet keek of je mond had gevoeld wie was je werkelijk mam je moest overleven mijn leven in handen gekregen je overgegeven om mij liefde te geven zonder echt te voelen wat liefde was nu weet ik wie je bent nu pas (voor mijn neven…

Het lomm'rig dorpje ligt Met daken puntig tussen ronde bomen, Vervlietend in de zacht-opalen zomen Der kim, die trilt in neev'lig morgenlicht. Het vogelfluiten brengt een blij bericht Van leven na het stille, doodse dromen, Dat sluipend door de nacht was aangekomen, De scheps'len buigend onder zijn gewicht. Nu rept zich alles.…

- Zij zijn heengegaan, Verwaten, stoffig op de brede baan, Naar 't neev'lig stadsbeeld, waar de vriendschap slonk in Een twist van prikkelbare jonggehuwden. Wie zou de minste zijn?…

Maar haar vriendinnen, broers en zusters, nichten, neven -het ging zoals het meestal door de jaren gaat- die werden slecht ter been en bleven van de straat of waren ondertussen hogerop aan ’t zweven.…

Ende ligt gi dan koeltjens toegedekt Neven de wandelstave, Dan rijst gi laat, laat opgewekt Uut uwe stille grave.…

als twee malle neven familie van de tijd nu en later geheten elkaar ooit een hand zouden kunnen geven dan is wat wij weten dat er voor altijd even een onzichtbare muur is die hen scheidt echt we zullen het nooit maar mochten we het toch beleven dat ze daadwerkelijk elkaar een hand kunnen geven dan bestaat er dus geen tijd* dan zal…

'Je morst je ijs,' zegt neven hem z'n bruid.…

ze liggen in melk en puur neven mekaar, achter glas op een dun papierke tussen eikels en kastanjes het volk kijkt en peinst, wijst mee open mond naar het zoet, trekt een grimas en stiefelt stillekes binnen dag meneer, dag madam wilt ge eens proeven misschien ’t is gezegd, ze zijn smakelijk gevuld mee witte crème op een koekske, hapt…

Ze blijven hem dan ook trouw bezoeken, neven, nichten, ze komen uit alle hoeken, en brengen een sigaartje voor hem mee, en hij… hij zegt, pakt maar een kopje thee. En bij het afscheid nemen, staan ze schijnheilig te flemen, hebben zich al voorgenomen, spoedig weer langs te komen.…

maar vooruit maar lafbek kan het niet wie nooit ziet tussen het riet kruik vatbaar lang verwacht en a snapt het wel en k en j en alles telt nooit meer is die dit geheel spel spellen verlicht gezichten in groen en geel en m'n tong is gesleten een gespleten tong en een gezicht dat lijkt van rubber en de dieren spreken bomen verre neven…

O, 't moordend uitzien naar wie niet wil plukken Uw bloem, die - 't is u beloofd - geen rimpel treft, aleer de zoete rover u verheft: een zee die opgaat, neev'lend van verrukking. Nu glijdt ook alles van u en sluit gij 't oog wilt in de poelen van uw keus verzwelgen.…

Sonnet Vonkende God, of geest van Godes naaste neven Die hart aan hart met vuur gezuiverd innelijft, Waarin uw gouden grift gloeiende wetten schrijft, Daar niemands wil af schrikt, of tegens denkt te streven; Onttern mijn borst en bid de voedster van mijn leven, Die met een zoete wind mijn teedre zinnen drijft, Zo lang tot op mijn hart haar…

't Geloofde, dat naar de aarde De heldenvoorzaat staarde, Die wetten eerbied droeg; Het gold hem blijk te geven, Of 't hart der jongste neven Voor recht nog rustig sloeg. Daar bracht Oranje 't offer, En toe bleef kist noch koffer Van heel de burgerij; Ook gaven zelfs de schaam'len Die nauw hun nooddruft zaam'len....…

.' Hem, die Mij eert, schenk Ik Mijn gunst der liefde vaste trouw; u, maagd, in het nev'lig noorden zend dit pand Ik, heil'ge van 't zonnig Cyprus, Ik, Afrodite.…

kan mijn stuipen nog wat rekken vitrificatie van een vol decennium allicht stop de mutilatie van dat fijn en rozig wicht dat koningskind geworpen in een schoot met duizend vlekken die yoghurt maakt op jeans en broek en zwarte pantalon laat mij leven nog heel even ook al braak ik steen geworden zaad in een hoerige salon waar de nichten en de neven…

Vreemd wezen, onze geest, - soms met de koningsmantel, Soms met het doffe grauw van 't knecht'lijk pak bekleed; Ten dele 't zonnig licht, ten dele neev'len zoekend, Een lompenraper hier en daar weer een profeet!…

Koninginnedag 30 april 2012 ze hebben een vrije schooldag ze mogen televisie kijken van mama en papa naar mama en papa die vandaag gewoon werken en naar oma: De Koningin die ook vandaag werkt en naar hun neven, nichten, tantes, ooms die allemaal een beetje meewerken Ze mogen televisie kijken zij de A3’s Amalia, Alexia en Ariane ze houden…

Kent men in Nigtevecht geen neven? Zegt niemand ooit in Jabeek: 'Nee!'? Was de geboorteplaats van Nemo Wellicht het dorpje Nergena? En zijn er werklijk geen sopranen In 't schone plaatsje Altena? ------------------------------ uit: 'Redeloze rijmen', 1952.…

op een dag heel gaaf ze openbarsten in gelach dat God hen van verre gaf ze worden luid opgeroepen om hun verwanten te bezoeken en met hen breed te vieren nichts kan man noch verlieren achtenzestig jaar geen kans om werkelijk mens te wezen ze ontsprongen zo de dans om triomf af te lezen ach wat rest er nog het zijn slechts verre neven…

Mijn molentje draait er lustig en wel, Mijn schoorsteen rookt er neven, Maar 'k ben nog altijd een vrijgezel, Wat heb ik aan zo'n leven! Och, trad er Marieke mijn molentje in, Dan wist ik, waarvoor ik mijn broodje win. De hemel bezorgt mij gunstige wind, Het boertje geld en koren.…

Heel de Dingespermetasie vormde om de kuil een O, dominee hield predekasie over christenheil en zo, over dood en over leven, zo kortstondig als het gras; treurend snoten al de neven, om de duur van het gewas. Hier ligt in z'n Heer ontslapen (ogen toe en zonder weet) de geliefde, zeer rechtschapen makelaar in kinderleed.…

Er waren ook nog die andere klaagzangen bij een muur naast de kampen in Azië onder de Japanners de rouw, strijd met en om neven , ouders en schoonouders de geuren van kruidnagel en sawa's en Ambon. Erbarmelijke omstandigheden in de Oost, op Java , de kampen, de vlucht voor dwangarbeid het beulen aan de spoorwegen in de verzengende hitte.…

eeuwwisseling in een leunstoel de hangmat bewust in de mist in het winterlicht het laatste groen klatergoud een glazen wereld een bloem in depot voortuin van avondnevel van tan twang eng een fleurig plantje bij de verlaten villa bloeit niet ongezien in rode luchten zal het dagen in haar ogen bloemen goud omrand…

De inschrijving is vrij; mannen, vrouwen, neven en nichten. Dus niet alleen de profs, en de andere, zwaargewichten. Poëzie, proza, 'n netgedicht, 'n vers of 'n limerick, voor velen te moeilijk te onbekend te duister te dark. J.VAN DE VONDEL en..W.BILDERDIJK, die namen kent men alleen van het PARK!…