41440 resultaten.
Vogelspel
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 227 Twee eksters spelen
in de bomen.
Ze zijn nog jong en pas
uit het nest gekomen...
Ze maken een hels kabaal
dat hoor ik allemaal!
Ze spelen samen hun spel
plots is het voorbij
heel snel!
De boom is leeg
en verlaten....
Ik hoor ze niet
meer praten...
Het wordt heel stil
in de natuur.
'k Geniet er van
elk uur!…
Je stem missen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 141 (voor Remco)
Je hebt jouw hele leven aan de poëzie gewijd
en als zoon van een vader
die door de nazi's is vermoord
had je een veel slechtere deal kunnen maken
bovendien kreeg je toegang tot bacchantische feesten
met talloze minnaressen van vlees en bloed
die graag voor jouw muzen doorgingen
welk spel jij maar wat graag meespeelde
en zo…
Ondoenlijk
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 84 Spelen het spel dat leven heet,
hetgeen ze onbegrepen doen.
Wat ze goedbegrepen loslaten,
is voldoende welgedaan.
Het leven willen begrijpen
is ondoenlijk.…
Lentespel
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 439 illusies werden niet getapt
want spel met inhoudswaarde
gaf kans op morsen en bederf
leeg te spelen kon geen kwaad dacht ik
maar wat nu met de scherven…
De kunst van muziek en lyriek
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 329 gelijk Bach in elke noot
iets van elan heeft gevoeld
speel maar, speel
de kunst van de muziek
schrijf maar, schrijf
het metrum van de lyriek
* Voor de dichter en zijn muziek *…
De reis door zinloosheid
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 807 De regels vermeden,
de reis door zinloosheid...
Machteloos bewustzijn,
de éénheid veréénvoudigd...
Schreeuwend klinken kleuren,
een eindeloos refrein.
De reis door zinloosheid,
medepassagiers zijn afgehaakt,
de strijd is reeds gestreden.
Eenzaamheid blijkt feit...…
Prachtig
gedicht
2.0 met 67 stemmen 47.299 Ik wees op een losse regel
een uit zijn verband gerukt citaat
meestal toegeschreven aan een ander.
Voetafdruk op een verlaten strand
vol lege, uitgewoonde schelpen.
Prachtig is de onsterfelijkheid
maar wat doen wij in de tussentijd?
---------------------------------
uit: 'Vreemde wil', 1994.…
Quantum
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 258 Mechanica zwoegt het
voortbewegen
van raderwerken, onderworpen
bij wet en regel door
feilloze finesse
van fysica
samen hebben zij
de deeltjes en krachten
tot elkander gevlochten
uit liefde een kind
in ruimte en tijd gebracht
en quantum gedoopt
die alles ontspoort
en niets doet
zoals het hoort…
Pers se
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 375 Ik pers de vrijheid
van het nieuws
niet meer uit mijn pen
De dag dat ik
dat blad heb omgekeerd
kon ik zijn wie ik ben
Ik schrapte in primeur
geijkte woorden als
naar verluidt
En dronk - tussen de
regels - mijn laatste
uitroepteken uit
Toen wist ik zeker
dat ik me niet meer
vergissen kon
Naar verluidt
geen nieuws en ik…
Puur
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 200 Dit oergevoel kan nimmer leven
op een plek zonder cultuur
het brakke water wendt de steven
buiten de oorsprong van natuur
laat ons elkaar een eiland geven
voor liefde van het eerste uur
geen strakke regel houdt ons tegen
wij zijn minnaars, wij zijn puur.…
Dichtregels te koop...
snelsonnet
2.0 met 3 stemmen 390 Ik dichtte heel wat af voor goede doelen
Straks dus zo'n 150 regels lang
Ik trek mij met dit vers alvast op gang
Als voorschot op wat ik straks ga doorvoelen
Ik houd het voor vandaag nog éven kort
Maar véél dank als u voor het lange stort…
Cyclisch gedrag
snelsonnet
2.0 met 5 stemmen 249 Het interesseert me in de regel niet
Ik zag er nooit zoveel van in vier jaren
Als op het scherm vijf ringen-logo's prijken
Dan blijf ik echter kijken...kijken...kijken...…
Opstel
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 115 Het opstel van mijn leven wil ik
Schrijven waarin het moet gaan
Over de pijn, het verdriet
En het door alleman ontkend zijn -
Bij de eerste zin van het verhaal
Trekt mijn hoofd al dicht met een stevige mist -
En schrijf ik mijn opstel eerst maar
Als gedicht, en zijn het vage contouren
Die mij langs de regels voeren…
Plan
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 72 Drink water, sluit de ramen en blijf binnen
De zon schijnt al twee dagen, da's teveel
Let ook goed op uw plas, 't is code geel
Zelf denken, zou ik maar niet aan beginnen
Gedraagt u zich zo goed als het maar kan
Volgens de regels van het Hitteplan!…
uitsmijter
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 141 je vroeg een om een gedicht
zelden sta je naast hem
die man om de hoek met druiven
lees tussen de regels
helder en zuiver
op de muren staan ze
teksten en vogels
jij ziet ze
ruik het
en heel af en toe
loopt licht
langs…
litanie
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 86 spreek mij
lees mij
blader in mijn
innerlijk bloot
droom mijn dromen
met open ogen
ervaar mij als de vluchtige
de immer reizende
die zijn nalatenschap
aan papier heeft toevertrouwd
lees mijn geschriften
tussen de regels
en weet de essentie
in al dat wit
dat zich lezen laat
door het begrip…
Frustratie
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 175 Praten lukt niet,
Zeggen evenmin
Grootse daden verloren
Mijn gedachten alleen,
Hier in deze stugge wereld
Pen en woord
Voor leven of dood
Met hart en hoofd
Vloeit inkt in wondermooie woorden
Gezegend zijn die regels
Zoals de lach en traan…
In dat gebaar
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 392 mag ik
de zon even zien
in je ogen
wolken versluieren
je blik en in buien
valt even jouw ik
ja in dat gebaar
van vingers die regelen
is woordloos ook regenen
toch blijven we droog
het is slechts de wind die
waait tot ik jou dan weer vind…
in zwart op papier
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 492 jij was
mijn gedicht
gedacht op papier
ogen
beloofden
veel regels wit
zachte tonen
zetten letters
zongen de zin
woorden
dichtten
lachend elkaar
vroegen
meerstemmig
open het eind
je stierf
bij geboorte
in zwart op papier…
Jambisch
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 73 Zes regels, een repliek of een bewering
ABBA CC in eindrijm, heel koket
Als statement in vijf jamben neergezet
En ter vermaak bedoeld maar ook ter lering
Ik nood u, mede namens Totum dan
Al wie de schoen past, trekke hem eens an!…
(Ab)normaal
snelsonnet
4.0 met 9 stemmen 158 De mondkap hoeft niet overal meer voor,
We mogen al die regels weer vergeten.
Wat ik nou zeggen wil met dit verhaal:
We gaan weer naar het oude abnormaal.…
Den Haag: politiek of cultuur?
snelsonnet
4.0 met 3 stemmen 251 Kijk, Jantje heeft een mandje aan zijn handje
Zijn and’re hand wijst naar de overkant
Daar zetelt Rutte, baas van ’t vaderland
En als je vraagt: ‘Ben jij zijn geestverwantje?’
Zegt hij: ’Ik ben niet gek, u bent abuis!
Toevallig wijs ik naar ’t Mauritshuis!’…
LAIS CCVIII
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 67 Zij zien de kinderen die joelen op
kraaiende peuters, hun roodhuidenkeel
opengesperd en de oudjes steunend op
bouwval. “O weet je nog het zandkasteel
toekomst” zegt zij, en hij: ”er zijn te veel
ratten”. Hij bibbert en slijmt. Te hevig
de zomer komt klaar, zon angelt stevig
in ’t Avondland zijn gif van de hitte.
De wet bliksemt neer. “Maskeer…
LAIS CLXX
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 184 Nu in duizend ongedane daden
in klaarte oplicht al geheel het pad
met de uitgesponnen levensdraden
en niets nog wijst naar vrijheid die het had
verborgen in het draaien van het rad,
nu het haar licht als git ontvangen heeft
en er geen hoop meer in zijn duister leeft,
nu feit de nood opheft aan menig woord,
nu rust de spin gevangen in haar web…
LAIS CLXIX
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 48 Op het eindpunt van haar stralen, waar tijd
de mens verlaat, aan het raakpunt van haar
schijnen waar ’t menselijk betrachten zwicht,
in loden stilte achter hemels klaar:
de gouden lichtval in heur ochtendhaar.
Haar ogen wijken niet, haar lach klinkt klaar,
haar hand herhaalt het denken als gebaar,
het haar omkranst haar woordeloos gebaar
en…
LAIS CLXXI
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 76 Die liederen herinneren het eraan
dat het de zang vergeten is. Het wou
alleen LAIS die het bemint, want dat
is sluitsteen voor het duister van zijn wil,
voltooiend niets en van het niets de schil.
Haar blik verbrandt het, haar lijf is vuur,
haar lach is gong en slaat zijn laatste uur.
Tijd is sluier waarin zij slinks verdwijnt.
Dat schrijven…
LAIS CLXXIV
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 139 Motten die elkander open wrijven,
als harde diamanten in de nacht:
sterrenstof bekleedt de tere lijven
bij hun labeur dat niets van hier verwacht
maar van het duister wil de pure pracht.
Zij, als nacht zo nodeloos geboren,
zwart op zwart en in dat zwart verloren,
zijn licht dat om zichzelf verlegen zit
te bidden dat het duister hen verhore…
LAIS CLXXVI
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 28 Toen het had haar stem gehoord die avond
die de dag aan duisternis deed klinken,
was er geen klank die zijn gehoor nog vond
want het hoorde zich in haar weerklinken:
vernietiging die in haar bezinken
zou, bloed met git verbinden, eindstand
met de dagen, en nacht met elke hand.
Want het had geboorte zien gebeuren,
zwarte kern van de immense brand…
LAIS CLXXVIII
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 66 Elk lijf is een lijn, ’t frêle huiveren
van de pen in de leegte die wij zijn.
Handen willen de handen zuiveren,
armen de armen ontdoen van de pijn,
maar de lijnen blijven altijd te fijn,
en het lijf onthoudt niet haar zaligheid.
Het draagt zich voor: onthouden lelijkheid
en schrijft alsof het sterren doet ontstaan,
maar waar zij het in het…
LAIS CLXXIX
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 37 Er is teveel. Het schakelt storing uit:
knipt in de lichtenwalm tot het ziet
haar zwart verschijnen dat verteert. Het sluit
wanklank uit, want walg verstoort het lied.
Het hoort zijn stem die zegt wat zij gebiedt.
Het is met haar voldaan. Het kent maar kraakt
haar erecode niet. Het wacht. Tijd maakt
altijd einde aan bezweren van kwaad.
Het…