Alle inzendingen over De spiegel

spiegel gebroken onthutst klautert mijn gezicht tussen de scherven in een vergeefse poging strijk ik het weer spiegelglad…

kruip jij in jouw vage spiegel Terug naar jouw werkelijkheid…

De maan is mijn dode spiegel ik verlang zo naar een vrouw in mijn beweging, hunker ik weiger ik, steiger ik, tijger ik hijg ik, slik ik mijn dode spiegel is mijn vrouw kom bij me, hou me vast hunker samen, laten we naakt zijn ik huiver, maar voortaan niet alleen streel mijn ego, laat tranen varen samen varen mijn dode spiegel is mijn…

ziet, dat het eens fictieve dromen van het nooit verworven geluk de spiegel van ’t verleden is…

Staand voor de spiegel bedrukt, een beetje kriegel zal het dan toch kloppen dat zij zich iets in haar handen heeft laten stoppen Verdrietig denk ik, arme mij dit is ongehoord hoe kan het toch dat zij steeds mooier wordt Wie vertelde mij keer op keer een spiegel geeft het leven eerlijk weer.…

Zwanen zijn het zwemmen in de Seine Witte zwanen die de rivier ook de dode armen Van de stroom sieren afsteken tegen de spiegel een grijs getinte spiegel De zwarte zwanen zijn opgevlogen elders neergestreken Buiten mijn gezichtsveld de mijne.....…

te spiegelen om te weten wat het leven je doet jouw aandacht geldt ook de kleinste sproet…

Als ik kijk in de spiegel van gisteren herken ik mezelf niet meer. Een hoopje mens levend van dag tot dag. Kracht halend uit mensen, echte vrienden...... Als ik kijk in de spiegel van vandaag zie ik mezelf heel anders. Bruisend van energie. Plannen voor overmorgen, met mensen, echte vrienden.......…

Een blik in de spiegel, een verwarrende blik. Zie ik nou mijzelf, is dat nou mijn ik. De wereld zo groot, een persoon soms zo klein. Hoe lang is de weg, kan ik mijzelf ooit zijn. Gedachte aan het verleden, terug in de tijd. Moet ik nou zo door gaan, blijft het steeds een strijd. Blijf kijken in de spiegel, het liefst elke dag.…

in het slaapvertrek staan rode rozen zij staat voor de spiegel het weten dat zij daar is terwijl de kleur hier schijnt decoreert de ruimte in een buitengewoon uitzicht…

Ik kon niet slapen vannacht dromen vervaagden als een spiegel in de nacht verloor waar het om gaat en wat ik heb verraden onbereikbaar dichtbij voor een dag als morgen…

Bijziend in veelheid van weinig verziend in meervoud van veel niets zien je vergapen in de spiegel blind de achterkant daarvan in bange hoop dat alles waar is.…

Die getooid met narrenmuts De waarheid snijdt in Snoeiharde, loepzuivere plakken Voor de onnozele rijken Die lachen om hun eigen Dommigheid - De door henzelf betaalde Hofnar houdt hen een Genadeloze spiegel voor, Een spiegel die net als Hijzelf nooit zal liegen…

Onder de sterren in het hart van de wijsgeer taal is de spiegel…

hoe breekbaar de glans van spiegelende berken in de waterplas…

Ik zou zo graag zien Dat de man in de spiegel Wat meer mijzelf is…

als weerschijnvlinder fladder ik over water en spiegel mezelf…

schrijvertjes krassen onleesbaar maar watervlug over de spiegel…

In de badkamer bevestigt ook de spiegel haar grote verdriet!…

kruinen spiegelen hun kronkelsilhouetten tussen wolkenblauw…

Je ziet je blinde vlek niet in de spiegel. Zie je?…

spiegels van het hart ze wenen of ze lachen tranen al of niet!…

je liet als afscheid een smiley op de spiegel dampend in tranen…

~~~ de spiegel lacht als ik dat wil maar aan opvrolijken tijdens verdriet doet ze niet ~~~…

‘k heb nu nieuwe lenzen, ‘k voel me vrij, ik zie de bloemen weer bloeien, het groene gras weer groeien, maar de spiegel … die maakt mij niet blij. De oogarts heeft me bevrijd, maar die spiegel … die wil ik kwijt.…

het is om mij een vijver stilstaand licht en draagt voorgoed mijn binnenste gezicht ik kan het niet meer uit de spiegel breken. en nog,als ik hem gebroken had, hield elke splinter mij geheel omvat omdat ik het in ieder deel beteken...…

de spiegel vertelt mij wie ik ben van buiten weerspiegeld hoe ik er uit zie mooi, knap, geweldig maar ziet niet dat ik van binnen mijn hart leeg huil…

hij geeft een vertekend beeld de spiegel niet zozeer om wat ik was maar wel, om hoe ik was wie ik was komt niet in vraag omdat ik karakterologisch veranderd ben nogal logisch hij geeft een vertekend beeld de spiegel omdat mijn uiterlijke jeugd onherroepelijk achtergebleven is verzadigd van het intense snelle leven vol emotie…

Kijk zo graag in de spiegel Naar m’n ‘ eige’ M’n ‘eige’ porum Mijn eigen ik Spiegeltje, spiegeltje aan de wand Wie is het schoonste in het land En dan antwoord ik: Ik, ik en nog eens ik Niet alleen aan de wand Neen aan iedere kant spiegels Zelfs met een verlopen gezicht Helpen de spiegels mijn evenwicht Want ik zie, wat jij…

Haar spiegel bevestigde het haar je innerlijk lijkt wat sterker te zijn Je weg tot vandaag was wel zwaar die ging door een gebied vol pijn Haar spiegel deelde het haar mee je oogt tegenwoordig al veel feller Tegelijkertijd fonkel je als een fee en lach je om die eeuwige kweller Haar spiegel vertelde ‘t haar ook je eigenwaarde besef werd…