Netgedichten

netgedicht (nr. 26.658):

De maan is mijn dode spiegel

De maan is mijn dode spiegel
ik verlang zo naar een vrouw
in mijn beweging, hunker ik
weiger ik, steiger ik, tijger ik
hijg ik, slik ik

mijn dode spiegel is mijn vrouw
kom bij me, hou me vast
hunker samen, laten we naakt zijn
ik huiver, maar voortaan niet alleen
streel mijn ego, laat tranen varen
samen varen

mijn dode spiegel is mijn verleden
het verlangen naar andere mannen
alleen maar mannen en andere manen
ik hunker, ik zei het je toch
ik hunker eenzaam in mijn eenvoud
en mijn ego, ik laat het varen
samen varen

mijn dode spiegel is de toekomst
en alles wat er fout kan gaan
het communiceren met andere mensen
ik maak fouten, kan het niet helpen
een mens maakt voortdurend fouten
maar laten we die fouten varen
samen varen

de maan is mijn dode spiegel

maar toch hou ik van jou.