19425 resultaten.
Portret
gedicht
4.0 met 9 stemmen 4.135 Een wraak is nu alreeds wat ik vertel,
want als ik dood ben speelt men ook met mij.
--------------------------------------------------
uit: Schrijlings op de horizon, Rijswijk 1941.…
voorbij de einder
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 153 zijn tijd gekomen
ontstijgt een meeuw de kust
om boven voorgoed
de ogen te sluiten
nabij de branding nog
een enkele vaalwitte veer
eensklaps verstard de spieren
zeilt hij nog talmend door
voluit gestrekt
de stille vleugels
onopgemerkt zal
hij achter de horizon
het kalme water raken
uit “De Zee en Ommelanden”…
Thuishaven
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 934 zilvermeeuwen gilden schril
over het schrale van hun vangst
maar als wij beide ogen sloten
murmelde ons universum stil
nu treft de blik enkel nog grijs
krijgt geen droom meer eigen vorm
schuilen vogels voor de storm
schreeuwt de wereld mij van wijs
kijk ik afgunstig naar een boot
vredig dobberend aan de wal
omdat jouw schip op volle zee…
Getij
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 778 Misschien
wanneer je op een avond
langs het strand loopt
mijmerend over de zee
die steeds weer land verplaatst
en wast
nadat zij nieuwe golven vond
in haar verzinken
zul je begrijpen
dat er ook een morgen komt
al heeft de nacht
mijn schaduw nu gedoofd…
vandaag en morgen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 155 vandaag en morgen
golven hier de golven
regelmatig uit
allen buigen het hoofd
allen geven de geest…
Mijn schaduw langer wordt
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 151 ben ik verdwaald
in golven van de zee
als duinen naar me wuiven
mijn schaduw
langer wordt en
wegspoelt in het schuimen
zand onder mijn voeten
voel verdwijnen als
strand de vloed weerstaat
niemand ziet
hoe ik te gronde ga
iedereen ontkent dat ik besta
ben gegaan
heb geen banden door te snijden
daaraan lijden was mijn enige bestaan…
De zee geeft, de zee neemt
gedicht
4.0 met 4 stemmen 3.758 te veel
hij heeft op wrede wijze wraak genomen
de druppel was het zoveelste cliché
hij vloog het dichtersvolkje naar de keel
de springvloed viel door niemand in te tomen
er drijven dode dichters in de zee
----------------------------------
uit: Oude Nozem, 2009…
belooft het zachte wiegen
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 388 ik houd me vast aan duinen
voeten stevig in het zand
zoek voorbij het grijze einde
vloed rolt golven op het strand
de zee is wit opdringerig
het water somber koud
branding laat het donker zingen
de melodie is stervensoud
ze belooft het zachte wiegen
rust en stilte in de dood
verlossing van het vele liegen
een ontsnapping uit de…
Nog lang niet dood
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 95 De dood fluisterde zacht, kom neem mijn hand
Ik breng je naar de bergen of de zee
Of naar enig ander land.
Ik riep op luide toon
een tuinman verwacht je in Ispahaan.
ga weg dood, je kunt me niet bekoren
Oké, dan niet, zei de dood
Dit keer heb ik verloren
Ik wacht wel af,
je zult ooit nog van mij horen.…
Het breistertje
poëzie
3.0 met 10 stemmen 4.752 Mooi Kniertje staat van dag tot dag
En breit voor haar deur een kwartiertje:
Voor wie dat paar kousen wel wezen mag,
Mijn allerliefste Kniertje?
Voor wie dat paar kousen wel mag zijn,
Voor moêrtje of voor vaârtje?
Zucht dag op dag die bleke Krijn,
Of zijn ze voor Grietje of Saartje?
Wel Krijnbuur! wist je dat zo graag?
U wil ik het niet…
Genoeg vissen in de zee
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 340 Tijden van onzekerheid,
Verslagenheid, genegenheid
Verloren en vergeten
Alsof niets en niemand je wat boeit
Niemand anders, geen enkele vis
Voor wie je hetzelfde voelt…
Adem van de zee
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 149 adem van de zee
streelde het lichaam en de ziel
je gaf je over met ontroering
de euforie van geluksvervoering
heelde door haar macht de kracht
want zij haalt alles uit de bron
daar verdween de grens die ik verzon
in eindeloosheid
wenkte stralend licht het vergezicht
naar kwaliteit van leven
daar aan de zee
vloeide liefde tomeloos in een…
Titel
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 62 De aarde
De lucht
De zee
Een zucht
Het leven
De dood
Huidskleur
Of rood
De dagen
De morgen
De nacht
Geen zorgen
De liefde
De pijn
Overkomen
Het zijn
De drank
De drugs
De waarheid
Het gerucht
Het werken
Het geld
Je gezondheid
De helft
Donkere materie
De zee
Zwarte gaten
Ga je mee?…
Een beetje ouder
hartenkreet
3.0 met 21 stemmen 2.658 Je lijf een beetje ouder,
je geest soms wat verward.
Maar het zien blijft hetzelfde,
want dat doe je met je hart.…
Tijd
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 88 Toen de goden nog geen doden waren
en als glanzende goden sliepen in de zee
toen onze ziel nog niet haperde
Verborgen we in een kruik de huiver
van verdwenen jaren lieten haar achter
in een zee van barmhartig zout
Toen de maan in de hemel hing
een vleugel achterbleef in het web van de spin
snakte de tijd onder het asfalt naar lucht…
Gebruiksaanwijzing
gedicht
2.0 met 98 stemmen 48.901 Wanneer men mij per se begraven wil,
dan liefst niet al te ver van zee,
deemoedig bij een koeienvlaai
of ergens bij een ezelsdrol.
Ik bleef zo lang gezond, zo lang in leven,
doordat ik steeds beleefd bleef voor de dood,
voor hem boog en hem fêteerde
als een hoogverheven heer.
---------------------------
'Dieven en geliefden', 2000.…
't is voorbij
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 2.212 mijn wereld om voor te leven
is gestorven
naakte bomen
in een dode woestijn
de zee draagt
een ijskoud veld van vissen
de kust neemt afstand
voor wie ik leefde
is gestorven
de zon poogt verwoed
zonder resultaat
zijn warmte rilt mij slechts
een huid om leegte
àlles lijkt dood…
nancy
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 405 het loden leger
draagt de dood op handen
hamert de dood in het tedere hart
in de vlijmscherpe, vlamrode zee van bloed
wordt de mond tot stilte gekerfd
woorden breken
doof en zonder tranen staart ze
in blinde duisternis
nooit meer zal ze op zichzelf lijken
het licht in haar ogen gedoofd…
de zee kleurt
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.167 de wind jaagt
over de golven
omlijst hen met
bleekwit schuim
aan de horizon
kleurt de avond
jouw dode masker
nacht vervaagt de zee
laat branding
hoorbaar breken
herhalend ritme
van stromen eeuwenoud
daglicht onttrekt de zee
aan het duister
aan de horizon
kleurt de ochtend
vaag herinnering…
EEN VRUCHT DIE VALT
poëzie
4.0 met 9 stemmen 3.094 De tijd is dood, omhoog, omlaag. Geen sterren rijgen
haar paarlen aan ‘t stramien der roereloze twijgen.
En geen gerucht, dan deze vrucht, die valt.
Een vrucht.…
Wie schrijft, schrijv' in de geest van deze zee
poëzie
4.0 met 12 stemmen 3.706 zolang de europese wereld leeft
en, bloedend, droomt de roekeloze droom
waarin het kruishout als een wijnstok rankt,
ruist hiér de bron, zweeft boven déze zee
het lichten van de creatieve geest.'
1939…
Gelijk een hond
poëzie
3.0 met 11 stemmen 1.650 Ach, diepte huilt en ijlte is hoogste kim;
begeert moet zich aan onmacht vergewissen;
en alle liefde is lammer dan de vim
van dode vissen.
--------------------------------------
vim - honderdtal, grote hoeveelheid…
gesprek met de zee
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 80 alleen jij en ik
een dierbaar moment
met jou die mij kent
gedachten razen
aflandige windkracht elf
wandelend met mezelf
ik heb je lief
je biedt perspectief
stelt gerust
alles mag ik achterlaten
je spoelt het weg
als ik je dankbaar gedag zeg
is de wind gaan liggen…
Tijd van leven Kwartet
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 228 Als ik ooit een keer
echt doorheb hoe te leven,
ben ik er dan nog?
Als ik eindelijk
begrijp hoe het leven gaat,
zal het dan nog gaan?
Wie kan mij zeggen:
Bestaat er tijd van leven
zonder verlangen?
Zal ik weer dansen
als ik het leven liefheb?
Of is dat te laat?…
je ging alleen
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 2.110 diep
in gedachten verzonken
denken aan
aan de fel witte vonken
eens
gewapend met kracht
weggevaagd
dode pracht
toch
zal een bloem uitkomen
en klinkt gefluit
niets weggenomen
de roos heeft gebloeid
rood
een takje met doorns
dood
zonnestraal
weerkaatst op zee
jij ging heen
en ik mocht niet mee…
Belgische terreur
snelsonnet
2.0 met 15 stemmen 2.019 Zij stelde vast Al-Qaeda zwaar teleur
Toen zij half Bagdad dacht te doen ontploffen,
Maar daar alleen maar zelf bij werd getroffen -
Een typisch staaltje Belgische terreur.
Dus mag ze in de hemel ook niet slapen
Met de beloofde zesenzestig knapen.…
Bloemenweg
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 54 Boom met takken
Waar de dood uit groeit
Te midden van
Bloemen van velerlei
Soort die volop
In het leven staan -
En het vreemde is,
Ze misstaat niet eens,
Want ook die
Uitgegroeide dood
Is van een
Ongekende
Schoonheid…
Waarom verwijt ge mij
poëzie
3.0 met 18 stemmen 2.293 Ik ga geen wegen dan, misschien, de weg der doden.
En 't is de weg der eeuwigheid..…
Vervanger
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 1.170 grimas
Als woorden de pijn in mijn hart onrecht doen
En mijn woorden gericht zijn naar de zee
Als zij me geruststeld en ik wanhopig vraag:
Liefste, neem me mee
Als ik door mijn knieën ga
En gevangen wordt in mijn laatste dood
Smeek ik, nog een laatste keer:
Zee, lieve zee, breng mijn liefste terug…
Voortvluchtig
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 In de boomgaard van het oeverland
waar de rivier stroomt naar de zee
bij nacht als dromen zijn verdwenen
pluk ik een appel voor de dorst
en niemand onder het magere maanlicht
kan mij iets vertellen over de dood
van mijn moeder, mijn vader, mijn zoon.…