2645 resultaten.
Als je denkt: "ik ben verslagen".
hartenkreet
4.0 met 18 stemmen 6.215 Als je denkt: "ik ben verslagen",
is de nederlaag een feit.
Als je denkt:ik zal niet versagen",
win je op den duur de strijd.
Als je denkt: "ik kan het niet halen",
is de tegenslag op til,
want het overslaan der schalen,
hangt voornamelijk af van wil.
Moedelozen gaan ten onder,
door hun twijfel, door hun vrees.
Vechters winnen, door…
Eigenwijze fluitketel
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 264 Floris fluitketel
was heel vermetel
op het fornuis
Hij was erg eigenwijs
wilde tot elke prijs
zijn gelijk in huis
Hij wist het altijd beter
werd dan steeds heter
tot het kookpunt was
Ging overal tegenin
wilde altijd zijn zin
fluitend op het gas
Koken en razen
stomen en blazen
men werd het zo zat
Al die herrie
ach getverderrie…
Mooie avond
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 538 je ogen diamanten
ze flonkerden in een zwoele zomeravond
fluisterde daar de nachtegaal?
was het de hand van God die maakte
dat jij zo voor me stond?
zelden was er een mooiere avond.…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 Ik ben gewend weinig ruimte in te nemen
Maar dan doel ik vooral op het praktische
Het stoffelijke, het materiele
Kan heel goed en lang op m’n eentje zijn
En heb dat jarenlang bewezen
In mijn campertje, mijn volkstuinhuisje
Maar geestelijk vul ik een grote zaal
ook in heel kleine kring val ik op
Dat is geen verdienste
Dat is gewoon mijn eigenschap…
Ode aan Martin Bril- enfin Martin
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 121 Enfin Martin
domheid is inderdaad brutaal
pathologisch mondig
Miskend
zelfgenoegzaam
grotesk
Het zet zijn wangzakken
van misprijzen op
als een brulkikker
Het blaast
zijn leegte op
en denkt ondoorzien te imponeren
als een keizer zonder kleren
Domheid is gewend
dat roepen
effectiever is dan denken
de aanval
effectiever dan…
als jij van mij
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 236 als ik jou zie
jouw glimlach en jouw ogen
zie ik de liefde glinsteren
die ons verbond zegelt
in dagen
dat de lucht donkert
luister jij mij tot rust
dek jij sterren stralend
mij kussend toe
in tijden
dat de hemel zonnestraalt
bruis jij mijn bron
gelijk een regenboog
de wereld zacht omarmt
als ik jou zie
jouw glimlach en jouw ogen…
Niet vergeten...
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 136 Ik zit op een Zeeuwse duin,
ergens in de buurt
van Hellevoetsluis.
Er waait een straffe wind uit zee.
Heel in de verte vaart een boot.
Vlak bij mijn hand groeit een bloempje
als bloed zo rood.
Het is zo nietig klein,
met fijne groene blaadjes.
Maar lijkt als een juweel zo mooi.
Ik kijk bewonderend.
Vertel hem wat ik voel.
Mijn droevige…
Vredig
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 581 Vrede zou zich mogen verbreiden
en verspreiden
als het strooigoed
van Sint Nicolaas
je zou het mogen rondstrooien
zodat hart en geest
zouden ontdooien
en waar eens oorlog was en heerste
zou dan vrede eindelijk
zich kunnen ontplooien.…
VINCENT
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 172 Voor mijn doen is het wat laat
als bewonderaar en had ik wat
meer streken nodig je te schetsen
en te eren ondanks ik je al jaren ken
je bent mijn cultuurplant onwetend
op welke manier je makkelijk bent
te bereiken: de één is de ander niet
toch ben je mijn zonnebloem
de pit die alsmaar groeit en groeit
op elke goed gedraineerde…
woestenij
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 24 (verhaspeling van ” Waar zoude ik met mijn liefde henen”
van Karel van de Woestijne)
waar moet ik met mijn liefde henen,
nu ik u niet minnen kan?
ik zie de regen wenen
bij het zinken van de zon.
op straat de vlagen kermen
alsof er iets nog reden had.
wat doe ik met die huiver
die als lust uw lichaam had?
o kon ik nog mijn ogen
op uw…
golven
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 158 De golven hielden een beraad,
Wie moet het land regeren?
Men wilde democratisch zijn
en geen van hen negeren.
De Griepgolf zei: Laat ik het doen,
hoewel er doden vallen,
moeten er toch ook injecties zijn,
dat loopt in miljoentallen.
Nee, zei de Hittegolf, neem mij,
anders wordt het een ramp,
want na twee dagen is het land
een groot nudistenkamp…
Gemis
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 97 Ik voel jouw huid onder mijn handen
en volg met mijn vinger
op de foto, de vorm van jouw gezicht.
Ik mis je zo!
Nee, het valt niet licht.
Ik ken toch jouw gedachten.
Ja, lach me nu maar uit,
‘k Weet nog de woorden die je zei.
Hoor nog jouw stemgeluid:
“Ik kan niet altijd bij je blijven,
begrijp dat toch een keer.”
Ja, jij moest werken…
MIJN MASKER
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 592 Zie nu toch eens hoe gelukkig ik ben
ik loop zelfs de gehele dag te stralen
Vraag of ik verdriet heb en ik ontken
wijl ik door mijn leed loop te dwalen
Kijk toch eens hoe ik opgewekt lach
ik smul met volle teugen van ’t leven
Zie ‘t vrolijk wapperen van mijn vlag
dat duurt zo dikwijls enkel heel even
Zie nu toch eens hoe voldaan ik kijk…
Geachte heer Vranken
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.488 Herinnert u zich deze nog
de vergadering van vrijdag jongstleden,
met mijn lijf en zijn voltallige leden?
Uw aanwezigheid was een verpletterend succes,
uw acties getuigden van een doelgerichte
doortastendheid
en verscheidene afdelingen van mijn lichaam
hebben uw input dan ook diep gewaardeerd.
Vooral de dienst interne ontwikkelingen
laat…
Het milieu, komt het goed?
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 73 Het is de laatste zaterdag van september
in het jaar des heren en dames 2019
het miezeren is overgegaan in regenen
in hard regenen met bakken uit de hemel
ik zie het water neerkomen op de dakpannen
van de daken aan de overkant van de straat
waar ik op uitkijk en sommige huizen overheen
ik zie ook damp van de dakpannen komen
en vraag me af…
Heel bizonder
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 132 Buiten wordt het donker
een kat doet zijn ronde
een muis wordt verslonden
een varken schrikt wakker van de honger
De hemel oogde somber
na bliksem kwam donder
het was een wonder dat ik werd
gevonden onder een vlonder
Na rust kwam bonje
Dollemam dreef zijn rondjes
succes bleek een domper
1-1-2 telde elke seconde.…
Stop
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 76 Stop
Met denken
Stop
Met vechten
Even
Niet voelen
Gewoon gaan
Lopen…
Zoektocht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 109 Geen taal kan zeggen wat er in mij omgaat.
Alles is beeld.
Alle beelden klinken.
Gedachten en woordenstromen.
Losgeslagen
betekenis zoekend
bodem om te ontkiemen
Gedachten, gevoelens
leegte en overvol
Spreken en zwijgen.
Leeg en verlangend.
Wetend dat het is er is.…
[ Jij hebt twee armen ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 75 Jij hebt twee armen,
strik ze maar mooi om mij heen --
dan is het voor jou.…
Een soort van noodzakelijkheid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 119 De slaap heb ik al verschoven,
Alles gedaan in een poging
Om de kolos die depressie heet
Te bestrijden, haar uit te hollen
Waar ik maar kan -
Toch is de beste medicatie
De noodzakelijkheid om een maal daags
Regels op te schrijven die
Vanuit het binnenste ik
Naar boven wellen -
Het blijft hard werken,
Het zweet loopt in dichtregels…
Lovely Petra
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 308 Lovely Petra,
de dood, sleutel die omdraait in oogcontact
en ik dans
en ik jank
en ik kras
en ik bijt van me af maar
sterf niet in één moment
ik krepeer
eigen schuld, dikke bult
fikken van de honing
ik die te stom ben om te spreken
ik kan dit niet geloven
ik wil dit niet geloven
ik mag dit niet geloven
ik moet dit niet geloven…
Als de ziel zingt
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 140 Als de ziel zingt
De melodie van stilte
ken ik inmiddels uit het hoofd
omdat het ligt opgeslagen
in de krochten van mijn ziel
leegte en volheid
komen daar ze tezamen
het maakt me vrij
daar ontwaarde ik
dat eenzame leegte
ook volheid van het leven kent
de ziel vertaalt die melodie
eens immers
is mij die rozentuin beloofd
een witte…
Alle illusie op een hoop
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 196 de tijd dat ik mij
een illusie aan liet dichten
is allang voorbij
ik zie geen blauwe lucht
wanneer die er niet is
voel geen liefde voor een vreemde
en begrijp dat eenzaamheid
slechts op papier kan staan
zonder echt alleen te zijn
dus schrijf de vonken van je pen
en vul het witte blad
vol met al je leugens
je bent dood of bent…
Overal en altijd
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 366 Nergens ben ik veilig
Overal achtervolg je mij
Ik probeer te vluchten
Toch ik raak je niet kwijt
Ik zie je voor me
Ik hoor je stem
Ik voel je adem
Waar ik ook ben
Elke avond als ik in bed lig
Durf ik niet in slaap te vallen
Want ik weet dat jij mij
In mijn dromen aan zal vallen
Je neemt mij dan gevangen
In een kooi voor ons bestemd…
Zin van het leven
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 1.028 Ik pieker over de zin van het leven
ik heb mijn levensadem verloren
in het piekeren over de dood
de tuin is mij lief
met alle liederlijke planten
lieftallige madeliefjes
en honingdauw in de zomer
waar de libellen van proeven
mijn man is te jong gestorven
en liet mij achter als weduwe
maar ik voel me geen spin
door mijn gerimpelde onderkin…
Samen wij
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 367 Ik ben niet helemaal
mij
een stukje mij
heb jij
Iets van wat ik achterlaat
telkens als jij
mij verlaat
Een stukje mij
ben jij…
Meer van minder
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 121 Steeds meer heb ik minder
behoefte aan anderen
Steeds meer heb ik minder
nodig van wat er is
Steeds méér
kom ik dichterbij mij zelf
Steeds meer laat ik me minder
leiden door anderen
Steeds meer
ga ik mijn eigen weg
verder weg ......…
Nog sluimerend
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 48 Nog sluimerend laat ik me
de dag in trekken
Buitenwereld is er
nog niet veel, hoor ik
Geen kwetterende vogels
geen achtergrondruis
alleen het lichter worden
van het vierkant van het raam
op het gordijn, het schijnt door
mijn oogleden heen
Ik voel mijn voeten
Ze zijn wakker, ik draai
me om, mijn benen
willen nog niet
het bed uit…
DE HOOFDIGE BOER
poëzie
3.0 met 7 stemmen 2.471 (Een Zutphense vertelling)
Elk weet, waar 't Almens kerkje staat,
En kent de laan, die derwaart gaat.
Een duiker perst daar, onder 't spoor,
Zijn schuim tot in de Berkel door;
Al golft rondom de wintervloed,
Men komt ter preek met drogen voet.
Eens was het anders hier ter stee,
Wanneer een voord den weg doorsnee,
En 't brugje, naast…
het kind van de duinen
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 272 van de golven, van de zee
herinner ik me niets meer
de adem van mijn moeder
in augustus
alles verdween, koud
en vervormd door schaduwen
uit een hand
ik hoor nog wel het water en de onvoldragen
meeuwen die van mijn armen
waaiden
trager
in mijn stem dan in de wind
misschien was alles wel
zoals het moest zijn en hield ik mijn ogen…