Alle inzendingen over EIGEN%5C%22WIJSHEID%5C%22

Miljarden aan gas per jaar Verlaten zonder een 'maar' De miskende aarde Er gaat niets boven ons Groningen Maar in de Westelijke woningen Wordt de klomp nog steeds bespot ------------------------------------------------------------ Geschreven naar aanleiding van het artikel 'Actie voor één Noordelijk landsdeel' (Dagblad van het Noorden, 22…

Rederij bericht aan Amazon: megamammoet MSC ZOË naar Bremerhafen, vanuit Lissabon stuurt noodsignaal in storm op volle zee deint vervaarlijk, lading raakt ontbonden 282 overboord 222 teruggevonden waarvan er 22 op de Wadden gezonken lijkt de rest van wat ze hadden 60 - de stem van 't water niet gehoord...…

een presenteerblad in drie delen wordt hij aan het Nederlands volk getoond ’t kan nog net voordat hij wordt gekroond je hoeft je bij hem nooit te vervelen maar helaas voor de prins van Engeland strijdt hij gelijk Don Quichot op Rosinant Betreffende de driedelige BBC documentaire over Prins Charles, kroonprins van 60, waarvan donderdag 22…

op de loer liggend met giftige harpoenen als druipende tanden die ons bijten moeten luistert lachend virus de stuurlui aan de wal die altijd ongeduldig het beter weten claimen voor opgehokt de mensen die toch beloond moeten voor het geoefend geduld als meeuwen schreeuwend vertroebelen zij drammend de dreunende boodschap die met wijsheid…

Het was zijn eigen wil...…

Ik ben Verdwaald In de ander Nog steeds Ik hou Mezelf Bezig Met veel Zingen Maar daar Lijk ik Ook in te Verdwalen Bij ieder Contact Met een ander Lijkt mijn Angst groter Te worden Mijn eigenheid Mijn zelf Weer kwijt Te raken…

Soms dat alleen voelen nu je weer ver weg bent waar ik je niet kan raken verscholen in de dingen van de dag en de nacht de mensen en de wezens waarachter jij lenig als een aap door de bomen slingert in het zonlicht maar ook bij nacht en ontij Jij laat mij met de vragen waarop jij antwoord weet verwijst naar astrologie en andere vage zaken…

Mijn hart springt op van oeverloze vreugde, van enkel gevoel in deze wervelende natuur, ik schep eigen werelden, eigen gedachten. Mijn ogen tintelen van het fluweelzachte avondrood, het is alsof de Schepping even stilstaat, alsof Zij even op een adembenemende wijze op adem komt.…

ziet Het gevoel dat ik dat felle blaadje moet worden En geen bruine valse toon Iemand moet zijn op wie men kan bouwen De perfecte mensendochter of zoon Maar de vingers wijzen mijn kant op Weer wat fout gedaan Ik wil het wel ontkennen Maar ik heb de fouten begaan Ik ben iemand zonder talenten Kwaliteiten of meer Ik ben alleen mijn eigen…

het eeuwig dilemma is innerlijk uiten haalbare kaart kan ik verstouwen wantrouwen en onbegrip eenzaamheid met stip of is er pas leven wanneer ik ontplooi en gedij durf ik het aan die stap aan te gaan te zijn wie ik ben en ik als enige ken…

Ik heb mijn leven niet in eigen wil gezocht, het beleefde zich in wat ik wilde of niet kon zien, bedrog van regenbogen, prisma’s van de ziel, waren alleen maar enkel ogen, dat wat ik wilde zien, werd in verbeelding even vaak bedrogen, bij gratie van de tijd die hun maat opneemt, zou anders willen zien dan aanschouwen, verder dan…

Wanneer je, je eigen bodem weet te vinden, zul je nooit verdrinken. Echter, als je naar je eigen ik zoeken moet, is het beter, dat je een reddingsvest aandoet!…

Je moet dan naar je eigen ik op zoek, Want waarom niet naar IJsland toe gevlogen? Het lukt je daar, alleen of met je vrinden, In korte tijd jezelf terug te vinden.…

de wateren liggen in korte golfjes zilverblauw onder de kleurenboog maar de droeve wolken onder de verwoestende stadswind met de pijn van een aangedane boom met wormstekige bladeren vol met stervende vlinders maken haar stem droef van ingehouden tranen maar in haar eigen zijn in wonderlijke lichtkring rood als fluwelen…

Zachtjes laat ik mijn hand Jou hand aanraken en zachtjes Omvat jij mijn hand en samen laten we Ons eigen Zijn…

Op zaterdagavond 22 juni 2019 worden zakken met opbeurende teksten en/of mooie versiering langs de route gezet met een theelichtje erin, om de lopers bij te lichten, omdat er de hele nacht, in estafettevorm, gelopen wordt.…

uit een verlaten lichaam vogels zingen van de voorjaarszorg, uitbundig blij en tomeloos het leven vieren zucht ik vrijer over zeven uren zweeft jouw stille lach zonder machteloze durf een andere tijd tegemoet hoe zoet is dan het sterven blijer zal ik zijn als jij jouw haren glanzen laat in bovenaardse zon In memoriam: Thea + 22…

De top gehaald, het gezwoeg niet beloond. 22 mei 2016…

Zij wil zomers buiten zitten genieten van de bloemenpracht hij loopt dan om 'r heen te vitten want dat is iets wat hij minacht. Kijk, de avondlucht is bijna rood ben je mal, de lucht is blauw hoor je de kikkers in de sloot dat zijn padden, gekke vrouw. Mannequins zijn dun, niet mager een kleine kilo is bijna twee pond 'n valse kraai…

Een muis, alleen het woord al laat mij rillen tot en met 't piepend rennen over vloeren het schichtig wegduiken achter 't bed 't trippelen tussen de plafonds zowel boven als beneden maakt mij helemaal gillend gek de angst, het ongecontroleerde niets voor mij, maar toch realiteit wanneer er zo een heel klein beestje voor mijn voeten langs…

Jantje was een echte rekel Die steeds zon op kattekwaad Aan de school had hij een hekel 't Liefste zwierf hij langs de straat Op een avond zag de deugniet Ergens bij een boerderij Hele bomen vol fijne peren Hij dacht dat is wat voor mij Jan keek eerst naar alle kanten Nee er was geen mens te zien Toen vlug in de boom geklomen Dat ging…

Ik geloof in mijn eigen idealen maak waar, waar ik naar streef ík laat de mensen maar kletsen het is mijn leven dat ik leef. Ik heb mijn eigen dromen mijn eigen verlangen maar laat me teveel nog door andere mensen stangen.…

het schuurde ondanks plamuren bleef het een stug oppervlak ik heb nooit gedacht dat het van andere origine was een soort kwast zonder gelaagde overeenkomsten maar met een heel snelle uitwasgroei heb ze altijd als eenheid beschouwd aan dezelfde stam ontsproten en toch eens zal hij ontbreken door een stormwind die zijn kracht…

wij stonden in het zonlicht jij en ik toen je over je eigen dood ging spreken ik kon niets zeggen van de schrik de lach was uit mijn hart geweken je had je woorden rijpelijk overdacht ik zag je ogen groot en vragend staan stil drong je op een antwoord aan ik wist het niet je vraag kwam onverwacht lees dit nu als een veel te late…

Als wanneer je het lot in eigen hand omkeerde zou je nog gevoed door iets het wederom wenden; een blanco leven kende even kleur voor je je weerde, voor het leven in te winnen na het zenden.…

Ik kan uit eigen kracht moeilijk levendig om je geven als om jou heen op zichzelf staande zielen betalen; om anderen te geven laat ook al geen beloften leven, daar vroeg slaande klokken alleen eindjaarshoop ophalen.…

(voor het jarige konijn) Omdat het liegt en dus kan veranderen omdat het maar zichtbaar is tussen de lijnen omdat het ontdekt wat al lang is ontdekt maar nooit op deze onmogelijke wijze omdat het zich aanpast, ook aan het zeer grijze omdat het de jager zelf heeft gewekt omdat het elk schot tot een spat kan verkleinen omdat het gestroopt…

Zijn gedachten zijn bij jaren geleden toen hij zijn dochtertje voor het eerst naar school heeft gebracht hij hoort nog dat bedeesde stemmetje toen ze zei; verder hoeft niet papa ik kan het wel op eigen kracht Zo wijs had het geklonken uit dat mondje en op eigen kracht heeft ze het gered nu kijkt hij even in het klaslokaal waar zij nu als…

Een eigen huis voor dochter en mij Een eigen plek dat is fijn. Ooit eens geen zorgen Voor de dag van morgen. Zou dat voor ons eens komen. Goede moed houden en ervan dromen. Ik blijf positief denken. Want ooit kan ik koffie gaan schenken In ons eigen huis. In ons eigen bed mogen slapen en in de ochtend weer ontwaken.…

Waarin je seizoenen zag vervagen, visioenen geleverd aan de willekeur door recht en ras gescheiden, de rug gerecht, gehecht aan eigen kleur, waren stenen zwaar te dragen, in niets tot ander inzicht te verleiden.…