Alle inzendingen over Een vertragend lenst

Het is hoog tijd geworden, dat we de tijd vertragen. Kwantiteit is te veel. Kwaliteit te weinig. Prioritijd genoeg. Laten we de tijd vertragen. Dus. Van eventjes naar altijd, en dan weer terug naar NU! Naar waar we samenleven. Met planten om ons heen. Met mededieren. Medemensen. Iedereen.…

NS is ondernemend, dát is waar; u denkt nu vast en zeker dat ik lieg maar weet dan wel dat IK u niet bedrieg de snelle intercity’s komen, maar… de software laat de spoorbaas in de steek die is nu dus de pispaal van de week…

Natuurlijk ook vertraging op het spoor. Het nieuws is niet zo moeilijk te voorspellen. Ik hoef daarvoor niet eens naar huis te bellen.…

~~~ kortgelokter dan tevoren verdronk ze in zijn aandacht niet langer van plan zich achter een rookgordijn te verbergen ze schudt zonder vertraging de druppels weg achter haar oren lonkt openlijk in zijn zonnebril en ziet zich dichterbij groeien ~~~…

Het kaartje voor de trein wordt aardig duur, Maar anderzijds lokt ook de prijsverlaging Die de NS belooft bij een vertraging Van onze reis van minstens een half uur. Ik zal dus om mijn eigen kas te spekken Nog dikwijls stiekem aan de noodrem trekken.…

Vertraging? Het is de hinderlaag van de verlaging…

In dit alles Wil ik zijn In dit moment Wil ik zijn Woorden vertragen Het oneindige denken Dit moment vergaat Voor ik me kan bedenken Moment tot moment Bewustzijn vergaat De eeuwige beweging Komt en gaat Het licht komt tot mij Zindering van het nu Verlaat me en verlos me Ik kom tot u…

Als je schaduw langer wordt de voetstappen vertragen namen je soms ontglippen, hoor je taalgebruik veranderen omgangsvormen zich wijzigen waarden aan de kant gezet. In dit licht past de vraag; waarom hoor ik ook nog, pijnlijk zwijgen.…

tussen geboorte en dood oefenen we de luchtdans een pas de deux voor die vederlichte vertraging van de val wacht in de schaduw op het verlangen en de verwondering in een lege tussentijd voel de immense stilte van het korenveld in onweerslucht…

Nu komt het er met wat vertraging aan. Ik voel me een scholier die zit te balen, omdat ik nu 'een briefje moet gaan halen'.…

Een vlindertje zit op het raam Zittend wacht hij met zijn vleugels gevouwen Niet wetend van de faam Niet wetend hoe hij zijn leven zal opbouwen Maar ondanks dat gaat hij de wereld tegemoet En pompt zijn vleugels vol met bloed Hij vliegt verzekerd over de heg Zoekend naar zijn levensweg Ik kijk met grote ogen naar zijn cocon Die hij als rupsje…

Gebroken door pijn, Gecrasht door verdriet, Grote scherven, kortsluiting en veel schade. Het slachtoffer, onschuldig en getekend door littekens. Onherstelbaar! Toch wordt het gelijmd en gereboot. Maar, zoals bij een vaas die opnieuw in elkaar is gepuzzeld, zie je krassen en littekens nog, voor altijd.…

Ik leef in een leugen dat jij terugkomt maar dat gebeurt toch niet meer. Als ik er over nadenk dan doet mijn hart zo'n zeer. Zie je dan niet wat je aangericht hebt? S'avonds rollen de tranen over mijn gezicht. Heb je niet door dat je me pijn doet zo? Kijk je nooit in een ander licht? Dat je nu met me afspreken wilt alleen voor mijn beste vriendin…

Groene ogen waar ik zoveel in zag. Groene ogen en jou lieve lach. Door en door blijft het steken dat je het met mij wou breken. De tijd verstrijkt met grote slagen en toch wil ik je nog steeds vragen: mis je mij ook? kom je terug bij mij? Maar die vragen zijn vast zinloos, verspilde tijd. Elke dag weer denk ik aan je , je ogen , je lach. Ik…

Hoe kan je mij dit aandoen terwijl je zoveel weet van mij. Terwijl we al zolang vriendinnen zijn dit maakt me echt niet blij. Je pikt een jongen voor mijn neus weg terwijl ik al flirtte met hem. Je weet dat ik niet makkelijk met jongens omga is er voor jou geen rem? Want jij hebt al zoveel jongens je houd ze stuk voor stuk voor de gek. En als ik…

Het begin van acceptatie begint te ontstaan. Het is tijd geworden om verder te gaan. Het zal nog niet altijd even makkelijk zijn. Maar mijn hart begint langzaam te helen van de pijn. Ik ga niet eenzaam zit kniezen want de keus is aan mij. Ik doe leuke dingen en word weer sneller blij. Ik begin de herinneringen al mooier te vinden. In plaats van…

Vertraging van die lessen duldt men niet, Programma ‘s worden uitgevoerd full speed.…

Vertraag uw moderne klok. Denk aandachtig na. Het is koffietijd.…

Terwijl jouw ogen mijn lichaam uitkleedden trok het leven een wissel langs perron en spoor vijf bus na bus na bus na bus was dit de enige reis zonder vertraging jij kwam thuis jij wel…

ze wil de groei vertragen al zal dat niet kunnen de wereld is in lood gegoten en ze weet dat de stekeblinde vlek en de morsdode hoek elkaar niet kunnen luchten of zien wiegende halmen in het zachte zomerveld een landschap in stippen en strepen en uit het niets de zang van de de zwaluw voor moed en geluk…

Kwantitatief beslist een groot succes: Niet één vertraging meer per uur, maar zes!…

als ik de houten luiken omzichtig open zie ik nog door vitrage de dag dient mij voorzichtig te dopen opdat wat gaat komen aan mij verschijnt in vertragende lagen stel dat ik u direct zou ontwaren de ogen op mij gericht daar een etmaal op varen is als het doven van licht…

ogen blonken donker je hand streelde het zwart fluweel in licht onbehagen wist de vleug aandacht te vragen het arrogante trekje rond je mond krulde weerspannig om geen afwijzen en vertragen je vroeg vriendelijk of ik het niet meer wilde dragen…

en nu de stenen een stille stem dragen vertragen mijn handen het licht het leidt me naar iets wat ik nog niet weet het verdriet in mijn mond wordt moeilijker dan elke waarheid ook in het huis of een open oog het blijft oneindig lief te hebben de stenen spreken dat wil ik geloven binnen bereik…

Moeizaam vertragen de uren In de schaduw doden vergeelde boeken de tijd Diffuus licht schildert nog kleiner voor wie de nachtrust niet kent en op de duistere dagen ervoor waant iedere stilte zich alleen Is het donker zo diep dat schaduwlijnen opgaan in het niets…

De snelheid vertragend, door liefde omvat. De onmacht vervagend, door al wat liefde bevat… In een zucht geprolongeerd, tot eindeloos verlangen. Onbewust geraffineerd, surrealistisch onbevangen... De lijn des levens, onbeschrijflijk koel.. deze realiteit staat tevens, synoniem voor angstgevoel...…

in gebroken licht sieren lijnen mijn avondbloem die haar tinten tonen, verbeelding beschijnen en zwoele zuchten nog verder bevruchten schaduw verschonen van een belegen dag zo’n fluistermoment maakt van tederheid gewag schept vertraging die tot verwenning leidt…

vroeger gebruikten we het om ratten te verdelgen het maakte hun bloed te vloeibaar ze stierven aan interne bloedingen 'warfarine' kreeg een sjiekere namen en wordt nu voorgeschreven om de bloedstolling te vertragen die hart en bloedvaten bedreigt rattenvergif houdt me in leven denk ik cynisch…

dit is het moment om leven te vertragen het mooie te genieten dat zo lukraak over is vier het kostbaar voorrecht anderen geliefd te wezen deel vrijgevig het bestaan dat rijker maakt dan geld de verdubbeling van vreugde is wat jij met anderen deelt door hartstochtelijk gelukkig het leven nu lief te hebben…

Met fluisterende frasen Probeer ik te toveren Het gaat zo langzaam, ik ben zo moe Mijn spreuken vertragen Sinds weken en dagen Het toverstokje is aan vakantie toe Hoe komt het met de wereld nog goed Wat kan één heks in hemelsnaam doen Zacht blaas ik mijn adem De wereld wordt groen…