139 resultaten.
Tover nooit uit dozen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 350 heb niet
met magie gespeeld
tover nooit uit dozen
ben ooit een
goochelaar geweest
blijf in mystiek geloven
alle sprookjes
kwamen boven van
goede fee tot boze geest
samen hebben we genoten
aan de rand van het bos de
oude vos is er nog steeds
steelt in plots bewegen
de magie van het ogenblik helaas
onze mystiek wordt niet gegeten…
Middagdutje
gedicht
3.0 met 105 stemmen 37.316 Zit ik rustig aan de oever
van mijn stille binnenzee
komt een scheepje langs gevaren
met aan boord mijn liefste fee
roept de stralende gestalte
van de kleine boot mij aan
loopt het tegen hoogtij, vraagt ze
anders moet ik verder gaan.…
Standbeeldde in steen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 610 samen hoorden
we de trommels
in het donker fout
zagen dwaze
manen schijnen sterren
langzaam aan verdwijnen
toen het
witte paard verscheen
zij standbeeldde in steen
kwam in ons leven
begon ritmisch warmte af
te geven in muziek voor twee
in haar licht bewegen
neem ik jou mee mijn fee in
onze eerste nacht voor twee…
Vijf haikoe's
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 795 hai koe, zegt de stier
man, jij verveelt mij stierlijk
koeioneert zij hem
high koe snuift zich naar
hoger sferen en zweeft weg
geen vee meer maar fee
de heikoe slaat de
eerste paal voor melkfabriek
Kaatje Honderddrie
de hijkoe twijfelt
hevig aan zijn/haar geslacht
geen klote aan zo
haaikoe ruikt overal
biefstuk en kan zichzelf wel…
voor Michaela
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 95 ze trotseert
stoffige woestijnwinden
hagelstenen hameren op
het kleine weerloze lijf
zo vaak verwond
maar niet verslagen
droomt ze van
de dansende fee
trappelend slaat ze
haar krachtige veren uit
moeizaam en vastberaden
ontstijgt ze de zwaartekracht
in de vlucht strijkt
de wind langs
haar vleugels
en doet hen zingen
zwevende…
Voelde de trollen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 301 apocalyptische grollen
maar danste
liever in sneeuw
met de elfen
zij smolten in
raken tot water
ik stroomde mee
door donkere
gewelven waar
kobolden hun arbeid
aflaten in schiften
en kiften over goed
en het duistere kwaad
ik ben bij jou in
het heetst van de strijd
kies voor de wereld
van trollen kobolden
jij bent mijn fee…
tsunamie de zee
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 782 soms moet ik
groter denken
dan het kleine
waarin we verkeren
niet over zorgen
het leven weer steeds
opnieuw uitproberen
dan beef ik de aarde
tsunamie de zee
spreek met de trollen
dans met een fee
schud aan de sterren
met een stevige hand om
even te roeren in astroland
maar als ik
dan terugkom en
jou vind in het bed…
Melodie van samenzijn
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 161 lach
zag je vingers woelen
door het piekig haar
dat helemaal trendy was
jij sprak en
ik vergat alles wat
ik jou te zeggen had
luisterde als betoverd
naar het sprookje
van je intrigerend gezicht
zag werelden
dromen in je ogen
door romantiek belicht
wij hoorden
liefelijke stilte in de
melodie van samenzijn
jij bent mijn fee…
Metamorfose
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 417 Ga, als een elf
een sneeuwwitte fee
ga zonder schroom
waarheen je wil
ik zal dan op afstand
en smetteloos stil
alleen verder leven
voor twee.…
sprookje
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 349 diepe ravijnen springen
door het donker lopen
over onbekende wegen
de storm trotseren in je stem
(zo is de weg naar jou)
met naakte armen de honing
uit de korf van bijen stelen
handen vol edelweiss plukken
en uit de hoogste takken
het gaafste fruit meebrengen
(opdat je mij opmerken zou)
maar in je armen
danst reeds een prachtige fee…
INGEMETSELD
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 93 In mij een soort van Nubische prinses
Ze huist er nu schat ik een maand of twee
Ze sleept een half geraamte met zich mee
Wat is dit voor bizarre levensles
Het is een uitermate vreemd proces
Wat het wil zeggen, ik heb geen idee
Is zij een aanwinst of een boze fee
Of louter vorstelijke heerseres?…
De lentefee
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 418 Ik ken een hele mooie fee,
zo mooi als een lenteroos.
Ze woont bij ons in de tuin,
ze is altijd vrolijk en zelden boos.
Ze loopt lieflijk door het gras,
en strooit toverzaad in het rond.
En zie al gauw,
komen er bloemen uit de grond.
Alle kleuren van de regenboog,
je weet niet wat je ziet.…
Polemiek
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 1.995 Hangend in mijn luchtkasteel
waar ik met kleine stipjes mee
hoog vanuit mijn wolkenzee
zie `k herhalingen van te veel
Aan gronden neem ik geen deel
want ik waan mij een goede fee
Verwerp de schaduw van elk idee
waar ik van droom en of mee speel
Ik heb het land aan zeeën tijd
en overdrijf uw stranden graag
Die grenzen loos ik…
In gestrekte draf
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 131 natuurlijk
wil ik geen wereld
met kaboutergespuis
of de smidse
en kobolden achter
hun machinegeruis
wel een jonge
schone fee die eenzaam
in de hoge toren huist
moederziel alleen
haar nachten weent
gespeend van lief en thuis
dan gaat mijn witte
paard al in gestrekte draf
op het tere wezen af
ik glimlach superieur
zet mijn ladder…
Mijn hart
netgedicht
5.0 met 7 stemmen 501 Dring door naar binnen
vindt de kwetsbaarheid
vluchtig als een fee,
gedrag als een stel santinnen,
het lijkt op onversaagdheid.
Maar jouw vuur smelt het ijs
liefde wordt vloeibaar
en dan 'en petit comité'
gaan we samen op reis,
gevoel is onbetaalbaar.…
Elenore
netgedicht
3.0 met 40 stemmen 2.113 jouw aanwezigheid
je opnieuw van dwaallichtjes maak en meng
met witte wieven voor damp en luchtigheid
's Morgens de lakens terugslaan, uitrekken
je bent geweest en hebt dingen verplaatst
automatisch het noorden vind als een gans
een Nils Holgersson, die de wereld kent
de grenzen aan tijd en fantasie met jou
daarin de goede, oude, blauwe fee…
Zonnebloemen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 65 Lutjeloosterweg
hoek Nummerlaan
die boer heeft er
aardigheid aan
akker en bermen vol
zonnebloemen
en een overvloed
aan wilde bloemen, planten
een paradijs
dat het goed doet
bij de vlinders, insecten
die stierven, verrekten
door bestrijdingsmiddel
dat menige andere boer
zo nodig gebruiken moet
om de zonnebloemen
laveren elfen
de fee…
Verfeed
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 25 Een boze fee in mama
maakt het mij moeilijk:
school, zakgeld en zoveel
regels van opstaan en op tijd
thuis komen. Boos kan ik ook
zijn, alle feeën nog aan toe!
Papa vindt mij maar lastig
hij luistert niet.…
Klein stralend sprookje
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 39 Een uil vliegt in dit licht als van een fee
in alle stilte mee,
met in de ogen zijn eigen gloed.
Nu glijdt de aura heen, de hoge bomen
schijnen weer gewoon van kruin tot voet,
de uil beklimt een dikke tak,
en glimt in de volle maan,
de stilte blijft
stammenrecht overeind staan.…
Vannacht
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 272 Vannacht zal ik haar wederom beminnen:
mijn Avondster, mijn Nocturnale Fee.
Ik zit me op de liefde te bezinnen
bij het genot van een kopje kruidenthee
Dit alles is natuurlijk overdreven;
en, sterker nog, het is totaal onwaar.
Maar dichters doen dat om te overleven,
want waarheid brengt de dromer in gevaar.…
Weerloos
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 110 zij schuifelde voorbij
de ogen gedragen in de
vluchtige geur
van een parfum roze
haar kleed knisperde, ritselde
een zachte wind zonder kleur
met raffinement
had zij de gang
van schrijden gekozen
alom trok men naar haar lach
een fee trad binnen
ook ik wist niet wat ik zag
was het liefde, warmte
een vrouw
het begin van beminnen…
Langs de dansvloer
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 128 Jij zweeft als een fee in het neonlicht,
Jouw blik is overal maar niet op mij gericht.
Ik sluit mijn ogen en laat me ook gaan,
Naar een punt dat ik je plotseling naast me waan.
Voel je frisse adem blazen in mijn oor,
Lieve woorden die ik van jou hoor.…
zij komt niet dichterbij
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 376 alwaar de aarde vliedt
in de glooiende einder
en de schaduw licht kaatst
tegen het maagdelijk struisriet
daar roept zij mij nader
een fee in blauw gehuld
kom, lijken haar lippen te zeggen
ik, ja ik, ben met jou verguld
hoezeer ik ook mijn passen
wil versnellen
en mijn armen nog verder
doe strekken
zij komt niet dichterbij
ik schijn…
heuveltjes in de tram
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 730 tramlijn zeven
langs Weesper- en Frederiksplein
de natte brug over de Amstel
Sarphatistraat Weteringschans
café Heuvel op de Spiegelgracht
de zon op de Boerenwetering
tot ik gewaar werd
dit was de route
naar het Leidseplein
en potjandrie niet die
naar het Roelof Hart
niet dat ik al dat moois echt zag
onderweg was er de slappe lach
toffe fee…
Wreed Beroofd
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 598 elf lentes telde de blonde fee
in de carnavals optocht
vrolijk dansend over het schoolplein
zoekend naar bevestiging
van wat liefde heet, werd haar
onschuld verdonkeremaant
bleken dekens over 't hoofd
geen veiligheid te garanderen
wreed beroofd van ongeboren kinderdromen
kleurt haar bemantelde glimlach
onzichtbaar grijs, zichzelf…
ik wil
hartenkreet
4.0 met 21 stemmen 1.043 lieve fee van de vervulling
trek je toverstafje aan
want ik doe je een onthulling
ik wil de zon en ook de maan
ik wil sijpelend van regen
dansend naar de hemel rijken
ik wil op een zeemeeuw lijken
wil op golven voortbewegen
ik wil zilte zwoele zanden
aan een eindeloze zee
ik wil blote voeten stranden
en ik wil mijn hondje mee
ik wil…
in de buik van Moby Dick
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 468 maar daar hij in wezen
vanbinnen een boom was
dacht hij aan dromen
gaf hij geen kik
Och pinocchio, hoe groots ook het leven,
wat je fee ook verzwijgt of belooft
verlangens, vermoedens en overleven
beginnen, eindigen bij kronkels in je hoofd…
stiltecoupé
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 600 het is onwennig stil in de coupé
een knappe vrouw heeft naast me plaatsgenomen
ik zwijg, dat spreekt voor zich, m’n bloed gaat stromen
de trein vertrekt bedaard uit Enschede
hoe maak ik nou contact met deze fee
zo weggelopen uit mijn stoutste dromen
mijn tong kan ik met moeite slechts betomen
dan moet zij niezen en ik roep: SANTÉ !…
Die lichtvoetig dansen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 101 sprookjes lijken alleen nog
te leven in oudere geesten terwijl
de decors hetzelfde zijn gebleven
donkere delen van het bos
hoog struikgewas met open plek
het vijvertje met oevers mos
sterren en een volle maan
fee en elven die lichtvoetig dansen
de droomprins op het witte paard
maar de kinderen zijn los gegaan
in stemmen die relaties…
Heksenkring
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 197 Ze kunnen niet blijven staan
want de volle maan staat aan
vurig dansend in het rond
voeten zwevend van de grond
Onder het genot van zwavelreuk
volgt spreuk na spreuk na spreuk
mollen, egels, padden dansen mee
Daar danst ook een zwarte fee
met haar stokje sterren strooiend
zaait zij fraaie ronde patronen
Ieder raakt orgastisch dronken…