Alle inzendingen over Gevallen

gevallen engel biedt jouw bescherming me meer nu de aarde raakt?…

Toen je plots heenging, woei de wind je veel te koud, mijn gevallen blad?…

Ik las dat veel gewonden zijn gevallen. Hun eigen schuld, ze wisten dat het glad was, hier heerst een zee-klimaat, volgens de atlas. Waarom dan tóch naar buiten met z’n allen ? Voor een gewonde valt daar niets te winnen. Als je gewond bent, blijf dan veilig binnen !…

Hoe vaak heb ik Al niet geprobeerd Om het diepste In jou te bereiken Om telkens weer Te constateren dat Het de bevroren Ondergrond in jou Is die mij dat belet…

Kijk hoe ik hier loop op de bladeren van jaren die eens doodgevallen in een droevig jaargetij nu voedsel zijn voor wat leeft alles zou zin hebben ook dit gedood dat mij laat bezien hoe nietig een zucht is als zelfs het blad dat is gevallen goed is wat loop ik hier dan waarom lig ik niet gevallen uitgezucht en opgenomen in de kringloop van…

gevallen vogel stof geeft nog een aarzeling dood laat zich wachten…

Verbondenheid is als bij mummificatie ingewikkeld zat de gevallene in de koningstombe niest in zijn stofmasker.…

de gevallen sneeuw maakt de wereld stil en wit en bedekt het zwart…

Opgestaan, gevallen, zodat wij kunnen opstaan. Zodat wij kunnen staan in het licht van de vrijheid. 2 minuten is niet genoeg.…

wat als mensen gevallen waren niets meer dan plastic afgekoeld tot oververhit de gevallen mensen en zij staan niet op - maar zij staat op hen rechtop diagonaal zwevend wanneer waarheid abstract wordt gelogen in elkaar gehaakt met gekromde naalden lijkend op je armen- arme zwaartekracht ik neem je niet niet vandaag vandaag…

Wat maakt het uit, gevallen ben ik, godgeklaagd gevallen. Met geen kerk- of sleepdienst op de been te brengen. Alleen voor bokkesprongen nog te porren in een blikveld sprokkelende opsmuk.…

Uitgemergeld lig je daar, stervend van de pijn vel over been, oh kon ik maar de grote genezer zijn. Door kanker wordt je opgevreten, steeds verder gaat je lijf de morfine slaat niet aan en al ben je een sterk wijf: DIT is onmenselijk. Botten steken door het dunne vel, wat eens glad was nu rimpelt het om je lijf je ligt te sterven van de…

Zonder de zwaartekracht van elk woord dat ik zoek ben jij een antwoord van woorden die lijden als ik zwijgend begrijp wie je bent geworden in de tomeloze herinneringen die je achterlaat met de liefde van mijn vragende woorden…

Hoe is het mogelijk Te klimmen uit de bodemloze put Van mijn gevoel Levenslang heb je mij gegeven Mijn ziel ligt in jouw handen Nooit zal ik de korte tijd Dat mijn leven perfect was Vergeten Ik hou van jou Met heel mijn hart En zal dat altijd blijven doen Tot in de Eeuwigheid…

Bomen die hun blad verliezen staan voor jou als kind. Die een vader moest verliezen, een vader, welbemind. De koude winterdagen met een frisse bries. 't Hoofd nog vol met vragen: Waarom nou dit verlies? De lente komt voorzichtig kijken, al lijkt het soms op niks. Treurnis zal nu langzaam wijken; toch blijft er het gemis. De zomer…

Hij was maar een clown.. Speelt door mijn hoofd als ik te horen krijg dat hij een ongelukje kreeg. Hij is nog steeds clown weliswaar met krukken het wordt hem wat moeilijk nu om bijvoorbeeld te bukken. Hij zit in een spalk van enkel tot lies kan bijna niets zelf. Hij oefende zijn act alvorens hij optrad zijn schoen zat in de weg kwam…

Nu de bladeren weer losgelaten zijn, De kleur van rood en geel zijn intree doet Lijkt ook mijn zomergeluk te zijn gevallen Op de straat waar ik het rood ontmoet Ook op mijn wangen trouwens Maar dan van kou en wind Niet van geluk, mij eens verhitte Als de winter wordt geboren Hoop ik te zijn als sneeuw Mooi en wit en zuiver Wanneer ongetreden…

Nu de bladeren zijn gevallen en de sneeuw de daken dekt voel ik weer hoe ik naar warmte hunker, hoe zoveel niet echt gelukkig maakt omdat de honger en de dorst veel groter zijn dan wat voedsel en drank kunnen stillen.…

Op roze getekend is een wolk niet meer dan een stuk boek dat woorden herbergt ik kan wel zeggen dat ik van je hou maar wat heeft het voor waarde als jij dat niet voelt? Ik teken anders voel mij betrokken om wat je hart verteld het klinkt wat zwaar en wellicht ingebroken maar zo bedoel ik het niet. De deur staat open wagenwijd…

als stilte toeneemt in mijn lege huis hoor ik vaak sterker de verre zilte wind; alsof de zee je wegspoelt met wat koude kant geruis zodra ik de hoek om ga zo lijkt wordt mijn kleed begraven in schuld en boete zo lijkt ik mag mezelf aan tranen laven als een gevallen zoete dood verschijnt uit leven; het aardse niet vreemd maar…

gevallen engel het leefde van de lucht in je longen tilde door je maag heen de zware stenen op tegen je te zwakke rug aan het begon op deze dag met negenenveertig uren een koude week de eerste bladeren vielen en jij zag de engel voor jouw dood aan overschrijd geen grenzen wie zonder naam een rots kan zijn mag als lijk bekeken…

Een lied brak af na d'eerste teedre strofe een dapper hart hield plotseling opmet slaan een makker minder op de donkre wegen die door de modder onze voeten gaan, maar deze morgen zet een jonge vogel zich op een tak en zingt en zingt en zingt het schijnt mij of in 't zoete vogelfluiten de stem van mijn gevallen makker klinkt.…

de holle wind is gaan liggen weg zijn de frasen en vlagen poeha strak waait waarheid wappert klaarheid met wimpel voluit nog suist het geluid langs vaten die ooit de wind deden razen maar dat spel is uit in duigen gevallen zoals het gezegde luidt…

Boontje komt om zijn loontje, na scha en schande wordt men wijs, maar ik vraag me af, wie er langer lacht, dan die mensen die van onze centen al die weken hebben zitten bakkeleien in het Catshuis!…

De kroon is gevallen van gedoogsteunafwezigheid zat.…

rond de explosie van een wolk schuilden eindeloze stranden daarboven in het hemelsblauw dreef een vogel op de stijgende thermiek, wiekend met een loom gebaar ik keek ernaar en vond zijn sporen in het zand, toen licht naar lager viel zochten schelpjes mijn ogen en ik vond ze met mijn hart; een zilte zoen van onvermogen liet zout met…

gewillig beknot haar niet ze werpt zich vanzelf voor je voeten als je haar laat en slechts bewondert weldra zal je vurig wensen: kon het maar altijd lente zijn zoals ze lacht, zoals ze praat haar aard een beetje grillig zoals ze naar de hemel reikt met jou in haar vizier gisteren pur sang een lentebode stort ze vandaag als een gevallen…

Als het avond wordt En niet veel later De nacht gevallen is Komt daar altijd weer Die zuignap die luchtdicht Mijn hersenpan omspant En mijn denken stillegt - Hersens die lamgelegd lijken En niet tot enige beweging In staat - het maalwerk Van mijn hersens dat tot Totale stilstand komt…

De avond is gevallen wolken spelen nog even met de zon die langzaam ondergaat en haar rode gloed aan de horizon achterlaat verliest de onzichtbare wind haar kracht en het groene kleed van de bomen roerloos laat hangen als bevroren watervallen vogels nog zingen vertederend zacht en ons nog een moment tot luisteren dwingen dan wordt het…

(Aura III, tevens slot) Jouw reactie toen, was zo- wel be- als onbevre- digend naar tevre- denheid daar jij je in stilzwij- gen hult ontevreden echter door immer sto- rende pe- danterie…