Alle inzendingen over Gracht

Het overlijden van van der Laan is geen doodlopende weg maar een blijvende Laan waar wie goed doet goed ontmoet, op DE EBERHARD VAN DER LAAN LAAN en alle overige straten, pleinen, stegen en grachten van Amsterdam!…

het was toen de hemel plots stilstond niets meer bewoog geen wolk nog verder schoof geen vogel vloog het gras zweeg als vermoord geen blad bewoog zo stil dat in de gracht de grote lisdodde heeft gedacht dat de stilte de wind had omgebracht.…

Athene heeft zich extra ingedekt Daar zijn de grachten zelfs wat opgerekt…

Over de gracht een nieuwe houten brug geen zuchten geen gekraak maar klankvolle resonans het hek helaas dicht het bos privaat ach Rodrigo wat een allee van de bosbessen wou ik de geur van de stilte wou ik de kleur…

Ik hoor beloften klinken in haar lach voel de zoete pijn van weemoed vannacht wordt er op de gracht bemind. De scene doet me denken aan lang gelee aan 't snelle vergaan van het bestaan aan iemand die ik goed heb gekend.…

vandaag besloten om jou te ontbloten harnas van het lijf een kans om uit te komen het hart stiller te doen klinken als het klare water diep stromend doorheen de grachten opdat perzikbloesems bloeien aan de oevers van jouw zicht…

Nee mam Ik ga niet Slaan maar steken De vierkanten Bovenop Scherp haaks afsnijden Kantelen Pappen en nathouden De gracht Diep uitgraven Zorgen Voor genoeg water En om die rotjongen Van de overkant Die al zo vaak Mijn droomkasteel Vertrapte…

Kerkhof en gracht Toren en schip Kind en onschuld Respectloos gescheiden in onachtzaamheid. Mettertijd komt verandering van kern.…

Over een grindplein naar de binnenstad Langs fietsers, winkels, stoplichten Het was maar even dat ik vergat Langs grachten, gebouwen, toeristen Hoe afhankelijk we zijn, we zwichten Langs kleine huizen, panden, tegels Ik wandel van bovenaf De metroroute…

Dromen In weerspiegelingen van de gracht waarin twijfel wacht zij wel of niet zal komen tegenwerking gaat er door vergetelheid schoorvoetend water in het licht van een lantaarn een handbeweging welke ooit een beeld achterliet blijdschap naar verdriet van eindige tijd.…

stralen in de nacht; je ogen hebzucht, verdacht, macht ik ren naar de gracht; je ogen duister, honds, doordacht geen hoek meer om te huilen ik schreeuw zonder kracht; je ogen veracht, ontoelaatbaar, niet zacht dan trek je mij de diepte in met waterige ogen…

Heel Holland was vandaag een beetje gay Geweldig al die stoute dames/ heren Die Poetin even mores gingen leren Want vaar je op de gracht dan tel je mee En in de voetbalboot Louis van Gaal De beste homovriend van allemaal!…

onder mijn paraplu keek ik naar de fietsers en achter hun lijden naar de grachten vol regen zo onverschillig mooi zandschip dat voorbij voer in een niet aflatende storm onophoudelijke schuldgevoelens dat ik maar wat liep hier met niet meer dan een hernia plus wat regen en wind en mijn liefste die belde…

Vierhonderd jaren grachten en kanalen Beroemd dankzij de gordel van smaragd De binnenstad, gebouwd op houten palen, De Beurs als centrum van de wereldmacht Maar in de achtste eeuw verdwijnt die pracht Als straks de zee, de Noordzee haar komt halen…

In de verte gloort het uitzicht over een Haagse gracht, nu gedempt en de idylle voorbij het getouwtrek aan wat overeind moest blijven, bood niet voldoende houvast aan de rust, ruimte en statigheid waarmee schoonheid is verbonden, haar weerschijn doet mij verlangen.…

Mastodonten doorklieven het kiel, marcheren als edele betonnen rosse wachtend voor de grachten van onze mooie ring vluchtend op pilotis verankerd in de aarde als stenen bossen opwaarts naar onze kathedraal zijn enige schoonheid zijn stenen hebbeding…

een volmaakte vorm een bol zelfs als een mens zo wordt geen boven- geen onderkant geen voor en geen achter zelfs geen opzij ik rol met jou langs de grachten op de stoep jij neuriet een jeugdig liedje dat in jou steeds langer wordt en ik zing voluit met je mee…

Maar aan de Amsterdamse grachten kan je wel zeven mille ontvangen per kastanje.…

Een oude koe in Bracht was beducht voor elke gracht Want, sprak ze:- haar angst was groot- Wie haalt mij spreekwoordelijk uit de sloot ? Als kalf had ik evenmin geduld Want de put was te laat gevuld Geef toe, dat geeft geen pas Zodat ik bijna verdronken was…

opa van de derde etage keek uit het raam over de gracht zag opoe zwaaien dacht je kennet me doen ik mot dat mens niet binne hebbe opende het raam stapte er wuivend uit dag opoe dag opa het ga je goed…

Ik zie ongemeten water, Natte weilanden, grachten. Hier ben je wakker. De frisse rust van nachten Is zo mals en heerlijk! Je denkt aan iets goed, Het gebeurt deerlijk, En het geeft je moed.…

Ik schrok vanochtend door een oogopslag Je liep ineens weer levend langs de grachten Ik hoorde weer je stem en hoe je lachte Een kwart seconde dacht ik dat ik je zag Het doet nog pijn, je hebt echt geen idee Je zoontje wordt in januari twee.…

Wij zwieren in de winter langs de grachten Met op ons hoofd een hele Goudse kaas En bossen tulpen in een Delftse vaas Voor melkmeisjes die op ons staan te wachten En als het stormt dan steken we gelijk Uit alle macht tien vingers in een dijk.…

Stille gracht Vuilnisman. Ik mis je. Onverwacht... Toekomstplan. In mijn hoofd een strijd. Nu. Weloverwogen, zonder spijt. Vermeden, woorden afgegleden. Liefde afgedaan. Dag stoppelbaard. Ontwaken, nooit meer zekerheden. Ben bij je weggegaan. Waar is mijn strippenkaart?…

Wankel, leunend op de vensterbank ziet ze hem gaan zijn pas onzeker, traag het kistje op zijn schouder wiegt het ritme dat maandenlang het hare was de weg buigt af langs gracht en beukenhaag dan sterft de stilte. (Gebeurtenis in 1954 beschreven in 2010)…

Een zeehond dook op in het hart van Drenthe Eerder gespot in een Groningse gracht Kijk zo’n bericht vind ik wel zeer verdacht Ik denk dat het weer ‘gait’ over de centen Heb je als zeehond zulke vreemde kuren Dan ben je vast ‘ontsnapt’ uit Pieterburen…

Ik kijk haar na en vorm haar naam Dag Anne, weer in ‘t achterhuis geglipt, Dan wuift ze boven aan een raam In het water van de gracht, Waarin zich de Westertoren spiegelt, Sluipt weer zacht de nacht. 01.06.02 Het Achterhuis aan de Prinsengracht in Amsterdam…

Geelverlichte ramen spiegelen in het water van de grachten. Daarin varend als een zwaan trek ik achter me een baan waarin rustige gedachten met een trage golfslag wiegelen. Zo stil zal ik altijd drijven over gladde, effen grachten.…

Bal, bal, broodje bal 't is weer bal ze staan in de rij, in de hal voor die heerlijke eerlijke bal de bal van Koopman aan de Elands-gracht geeft de kopers/eters vernieuwde kracht Bal, broodje bal, bal Dus in de lunchpauze de werkende kracht in een volle rij tot ver op de gracht hunkerend naar die over lekkere balhapzacht met een bruin of…

hij zoekt haar hij zoekt het op de gracht het portiekje in de nacht hij bromt rood geblomd kom kom nou gauw zijn handen grijpen zoeken haar wespentaille de fluwelen gesp herinnering groeit in zijn val naar tranendal hij huilt ginder roeit een nachtelijk bootje…