geluk
onder mijn paraplu
keek ik naar de fietsers
en achter hun lijden
naar de grachten vol regen
zo onverschillig mooi
zandschip dat voorbij voer
in een niet aflatende storm
onophoudelijke schuldgevoelens
dat ik maar wat liep hier
met niet meer dan een hernia
plus wat regen en wind en
mijn liefste die belde
Geplaatst in de categorie: actualiteit