Alle inzendingen over Groot verlangen

Vlieg daarom vlinder, ga verder, vlieg groot, Ga in liefde het grote verlangen tegemoet. In vrijheid te leven is jouw grootste goed.…

Om dit grote verlangen. Zal ik je weer zien? Ooit weer ontmoeten? Zal ik je ooit durven zeggen dat jij het bent, voor mij? Mijn droomman….…

Er is de oorlog nu, de vluchtelingen, ‘t zwijgen, de stille nacht, de sterren die als toen weer glanzen, maar er is ook het groot verlangen naar de Heer die mens werd in die nacht, en ’t onbegrip ook nu. Wie kan verklaren wat de hemel ooit kwam melden, wat engelen eens zongen voor de arme herders?…

van verdriet stille passanten die zijn uitgereisd Al mijn wensen vallen in het niet Alles is los mijn hoop is vergrijsd Mistig uitzicht op het pad Wezenloos de klappen vangen die het leven toebedeelt Bij de één wat meer dan bij de ander Mijn ziel is bedekt met een laagje eelt De juiste stappen zetten in het leven Thuiskomen is het grote…

word wekker nu, straks is 't te laat voor 't feest van 't groot verlangen!…

De blik vooruit, niet al te ver, maar wel met passie, doelgericht wat wensen plannen, en wat mensen, kleine beetjes, vederlicht en toch door een oneindig groot verlangen, vol gewicht. Is het reëel of erg onnozel om nog wat vooruit te denken? ongepast of heel erg pijnlijk om daar aandacht aan te schenken?…

Ik kijk en ik ervaar een diep respect en groot verlangen naar jouw sterk en prachtig lijf waarvoor ik met ontzag en hartstocht zó graag in jouw vuurzee drijf.…

Een blik in broze dozen Bewaard voor tijd van leven Wel gekregen Nooit bekeken noch gelezen Geboortekaart Een zoon een broer Gekozen oude namen Dankbaar van God ontvangen Bevestiging na groot verlangen De laatste dag van t jaar geboren Leek een oudjaarsavondfeest Echter op de nieuwe morgen Gaf je reeds de geest Wederom een kaart Dezelfde…

verlangen naar dat licht en die kleuren…

naar warmte, genegenheid, liefde, geborgenheid; weet je, dat kunnen die woorden en zinnen allemaal uitdrukken; de regels zeggen hoe we onszelf voelen, wat er in ons omgaat; maar het meest is er achter de woorden te lezen dat er een groot verlangen is naar de persoon achter de mail en als we elkaar ontmoeten zijn al die mails niet meer…

Bij ieder een groot verlangen, vertaald in vele lofgezangen. Toch lukt het hun niet, en doen ze liever verdriet. Het niet kunnen laten, om oordelend te praten. Gelijk zijn aan hun plaatje, om een eigen 'ego' draadje. Het leven zo mooi in bestaan, elk heeft er een deel aan.…

Zonder aanstoot ‘des persoons’ vliegt al wat lief en toekomst heeft met haar mee, het zout stolt de sproeten op de wangen van die kleine dwaler aan de kust, ze klapt het kristallen gruis van jurk en handen, de parels van een groot verlangen, zij gaat verder in weer en wind, door menigeen bemind, langs wegen waar ik haar niet kan volgen…

verlangen het hart opent de muziek van onze ziel De duisternis ontvlieden.…

Wie was haar koele ridder, in stilte haar aanbidder, liefde eiste z'n zware tol, groot verlangen passievol. Vele eenzame jaren later.. daar aan het stille water, zong zij haar mooiste lied, over haar immense verdriet.…

Woorden zijn niet genoeg Woorden zijn niet genoeg om te beschrijven wat ik voor je voel Woorden zijn niet genoeg Woorden zijn nooit genoeg om te beschrijven wat ik voor je voel Mijn verlangen is groot Verlangen welk kwetsbaar maakt Verlangen naar haar maakt uitbundigheid los Groter dan welke oceaan aan gevoelens ooit zal zijn Het verlangen…

Rosanne speurt in mij het groot verlangen en vraagt of ik hem van de oorlog ken. "Ik heb hem vroeger vurig aangehangen en ben door hem geworden die ik ben." Soms droom ik nog, als het mij bange is: hij nam gevangen de gevangenis.…

de rivier weet van lopen de weemoed kent ze niet het verlangen weet van stromen zichzelf bevatten kan ze niet het water draagt de weemoed wat ze wiegt weet ze niet het verlangen herhaalt zich in het stromen voor wie het ziet…

Mijn verlangen gaat uit naar de lente, met al zijn geuren, gezang en kleuren, terwijl de winter hier voorbij glijdt.…

Geef mij één middag één middag in de zomer in de schaduw onder de bomen waar alles langzaam is en loom waaronder een blauwe hemel de uren lijken stil te staan met de wolken en de vlinders de geuren van jasmijn waar alles wacht in stilte op de avond op de schemering één middag één middag in de zomer…

De kou bijt nog, maar toch de vogels zingen al de morgen open, en bij het langzaam lopen heb ik de krokusjes gezien.…

Binnenkort, wie weet van- daag streel ik jouw mooi lijf weer nu levend in mijn gedachten. Ook straks, ligt jouw naakt tegen dat van mij Slechts verheugd ben ik dat ik jou weer intens mag beminnen Wij weten beiden dat wij el- kaar zonder twijfel echt willen zowel nemend als zeker gevend aan jou...…

In het begin was daar het grote niets, maar alles heeft een begin, dus ook dat grote niets, was er niet voor niets! In het begin wat niemand zich voorstellen kan, moest er iets ontspruiten, iets minimaals, niet dan, het grote niets verdween en er ontstond iets.…

Wil je aan het wolkje aan de blauwe hemel vertellen dat je mijn vurig verlangende hart met grote verwondering hebt gezien? En vertel ook dat mijn gloeiend verlangen is verdwenen in een grote wolk van vredige stilte.…

Mijn gedachten drijven, tussen droom en werkelijkheid. Als bladeren die vallen, dwarrelend in de wind. Nog met de warmte... van de zomertijd. Hun voedsel gevend, aan de grond waaruit... ze zijn ontsproten. Hopend op een nieuwe lentetijd. Antje.…

ik schilder en strijk strepen met een gezicht in mijn gedachten laat ik mij volledig meeslepen reikhalzend verlangen, eerder... smachten. ik schilder en droom strepen het gezicht krijgt stilaan een gelaat maar ik kan enkel in mijn dromen dwepen als ik lachen wil, terwijl ik even... met je praat!…

Het is groot Het is een verlangen Een dezer dagen voel ik me groot Zal ik je hart vangen En dan zal ik je vragen…

Laat me opnieuw verlangen, maakt me weer jong en blij. Buiten geurt het overal, met prachtig tere tinten. Met bloemen zonder tal, die uit de aarde spruiten. Het lauwe windje speelt, de lucht is vol met fluiten. Ik kan alleen maar zwijgen bij al dit jubelend lentespel. Ik kijk en luister… en voel verwondering opwellen.…

Kom, laat ons saam de weg op gaan. Ik weet een bergbeek en een brug, Daar vindt het hart zich weer terug. Men kan er uren blijven staan, Want niemand zal ons vragen doen. Daar op de donkere terrassen Groeit jonge rijst in zilveren plassen, De wereld is er jong, en groen. De bergen zijn er donker blauw, Zo hooggestapeld in hun bouw.…

Jubelend vol verlangen. Iets mooiers is er niet. Nog even en de lucht is vol met geuren, en kleurt zich met een tere bloesempracht. Hoe heerlijk is die lentetijd, Mooier en beter… Dan je had gedacht.…

Is mens-zijn dan een oeverloos verlangen, een zoeken zonder echt te vinden ooit? Ik weet het niet, maar wil toch blijven vragen.…