"kwalitijd" voor mijn zieke vriend
De blik vooruit, niet al te ver, maar wel met passie, doelgericht
wat wensen plannen, en wat mensen, kleine beetjes, vederlicht
en toch door een oneindig groot verlangen, vol gewicht.
Is het reëel of erg onnozel om nog wat vooruit te denken?
ongepast of heel erg pijnlijk om daar aandacht aan te schenken?
Ik denk het niet, want toekomst is wat komt na dit moment
van overpeinzing, dat voorbij is vóór je 't je bewust geworden bent.
Ik wens jou al jouw dagen bol en barstensvol van “kwalitijd”,
want al het heden wordt verleden; absorbeer het zonder spijt
om wat nooit komt, of is verloren;
maar beleef het in verwondering en hartstocht naar behoren!
en zorg ervoor dat elk moment het waard is te bewaren
als herinnering voor morgen of voor over vele jaren.
Geplaatst in de categorie: ziekte