Alle inzendingen over HEKS

Vensters in het hoofd over het hek van illusies, springen lammeren.…

(voor mijn moeder) Als kind schrok je van die Duitse soldaten, die zomaar rond de boerderij marcheerden, terwijl je vader een schuuruil opzette en jij naast Hans Werkman in de schoolbanken zat. Verliefd? Je wilde nooit trouwen met een boer, liever met een meester of een dominee. Het werd dat laatste. Ooit liep je met zelfmoordgedachten…

Flubber Bubber Wabel Rabel Elke dag een nieuwe fabel Zobbel Wobbel Lepel Laal Zo ontstaat nieuwe moraal Wiebel Weifel Kriebel Keifel Er is geen tijd voor getwijfel Knoebel Knebel Stoebel Steel Alle delen worden heel…

Toledo 1934 Tussen de kloosterzaal en de kathedraal was een dubbel getralied hek en achter dat hek zat die non. zij had haast geen tand meer in haar mond, haar huid was geel, haar blik ongezond, zij was niet wijs en niet gek.…

dwars over het hek kwikstaartjes op snelheid haar pony springt mee…

Langzaam draai jij Het hek met zijn Eigen ronding dicht Tralies dekken de Bloemen af die jij Vandaag met liefde Verzorgd hebt maar Niet verkocht. De dag is rond, Net als jouw hek, De tijd is om Je dag zit er op De vrijheid lonkt Als de avond valt.…

ze grommen hun donkere dreiging in laagtonig geluid strak bewegend golven ze aan het miljoen zonder baan een enkele articulatie als zweep om te gaan nog is het hek niet bereikt maar confrontatie is slechts een kwestie van tijd een nietsontziende ontlading opent het hek ze stoppen verbijsterd ook daarachter blijft alles gelijk…

Kroostige slootjes verzakkende bootjes stukgevallen hekken vermolmde schrootjes…

sinds dagen blaft een hond tegen de hitte op de villa is potdicht de eigenaar aan zee het hek is op slot de buurvrouw brengt hem proviand en water maar hij denkt al aan later als de villa niet meer potdicht is als zijn baas niet meer aan zee is als het hek niet meer op slot is want ofschoon er valt te kluiven en de buurvrouw kortgerokt…

geen hekken meer geen bevelen meer geen "Ausweiss!" meer geen "Jude" meer geen ster meer geen vrienden meer geen ouders meer geen angst meer bevrijd... ... in de dood.…

De fiets tegen het hek Er staat een fiets tegen het hek De sleutel die nog steekt Het is de fiets van iemand die iedereen vertrouwt, of van zij die niets meer hoeft Onbaatzuchtig en in dienst van een ander Altijd geven, nooit willen ontvangen Je drukte nooit je mening door, maar nu: nu staat er een fiets tegen het hek.…

het hek sluit ik moet gaan mag niet langer hier blijven staan de toegang wordt achter een hek gezet de nacht komt er aan ik moet nu echt gaan het liefst zou ik deze nacht met je delen nog bij je blijven staan het leven sluit de dood in de nacht buiten het gezichtsveld niemand mag dan blijven staren naar de plek die de liefste de…

Politici hoor ik om hekken vragen. Zo spannen zij het paard achter de wagen. ----------------------------------------------------------------- ...Om te voorkomen dat er stenen en stoeptegels op auto's worden gegooid, wil minister Peijs op bruggen en viaducten 'met een verhoogd risico' hekken plaatsen...…

Van ’t Hek, het oude jaar, een vloek, een zucht. Het liefst geen afgekloven botjes want die hadden ’t hele jaar de overhand. Het is een “conference” en geen klucht.…

Maar toen het me overkwam Was het hek van de dam Maar ben er sterker uitgekomen. Het kwam Door een splijtzwam.…

het heeft iets weg van een sprookje de jongens aan de deur van het knibbelknabbelhuisje gelukkig is de heks even niet thuis mogen zij toch nog van geluk spreken…

Er was eens een heks in het Noorden Die een zwarte toverspreuk hoorde Ze zond heel gezwind Veel licht met de wind Dat alle duisternis doorboorde…

Voor en om het niets: een hek. Pas op! zegt het hek. Niet passeren, niet proberen aan te raken. Alleen zitten, kijken. Straks breekt het uit. Ondertussen gefluister. Van meer en minder en nog minder, bijna niets, ook voor mij. Ook voor ons. 'Zei je wat?' vroeg ik. 'Nee,'zei jij. ------------------------- uit: 'Vitrine', 2004.…

Ik kan je zien dus weet je bent er nog alleen het hoge gras geeft vorm aan je vertrek en even verder bij het hek toch ommekeer: een groet.…

Zo lagen we tegen de aarde en tegen elkaar, terwijl het hek kraakte tegen de opdringende paarden. ------------------------------------------------------ uit: 'Wie wat vindt heeft slecht gezocht', z.j.…

Een kleurrijke heks bij Medemblik krijgt van magische drankjes een kick Is de maan weer vol dan is niets te dol Zij betovert echt elk ogenblik…

Een kleurrijke heks bij Medemblik krijgt van magische drankjes een kick Is de maan weer vol dan is niets te dol Zij betovert echt elk ogenblik…

Waar is dat hek van de dam? Ik wou dat ik de herdertjes was die lagen bij nacht in het veld uitgeteld…

mocht mee op je bezemsteel in een luchtzak ging het mis molenwiekte met arm en been door woeste wolken heen voor mijn inslaan kwam jij net je had de tijd even teruggezet en je vroeg: wil je nu alleen? ik zei witjes: liever niet, neen!…

harnas Achter het schild verbergt ze de geestdrift, het visioen en zijn kroon De dolk kortwiekt de lokken Elk aanlokkelijk spoor word gewist beschermd tegen de dolle drift van schildknaap en bastaardzoon de hoon van schriftgeleerden die haar in een kruisverhoor tot hun stram geloof bekeerden Dit ketters kind lijkt verdacht veel op een heks…

SKRIES OP DE HIKKE Maitiidsgedicht Warber en optein Roppend en fleanend Deftig yn it kleed Fernaam omsjend De skries op’ e hikke. By dy fyn ik de natoer werom Yn it lanskip fan myn jeugd Mear minsk en mear mansk no Ree foar in neie maitiid. Do fleanst samar fuort Ik blieuw der’t ik bin Mear allinnich Mar do blieuwst der altyd Foar…

elk jaar zeshonderd jaar opnieuw in het harnas stil de straten van Domrémy duivels vrouwelijk gemaskeerd de wereld tegemoet de vijand tegemoet noodlottig voor zilverlingen verkocht gemarteld likten de vlammen uiteindelijk de Seine voerde haar mee zie die boerenmeid haar noodlot een vrouw zijnde bewustzijn hemels ingegeven? speelde…

steeds meer vult de schaduw van het huis zich met verhalen la vie sans rose signeert de sombere vragen die nog roerlozer dan ooit voordien de zon schuwen ik laat mezelf los vastgebonden aan het bord - te koop - en zink onberedeneerbaar in de transparantie laat niets achter dan een liefde en een kat die zich vasthaakt…

het water wilde niet scheiden in jouw stroom en de mijne het bleef vloeien uit de bron die we samen hadden geslagen ik geselde wind jij verdroogde de regen wij kwamen elkaar steeds weer tegen hebben de vloed toen gesplitst bij de oorsprong met stenen de bedding verlegd maar het hek van de dam heeft het niet kunnen houden wij…

jij bloeide in mijn cirkeltuin en gaf seizoenen kleur van lentelach tot zomers lui en loom gaf jij de middaghitte droom oogstte donker herfstrood legde op het winterswit je moede hoofd te ruste met heg en hek heb ik je voor gevaren afgesloten mijn zorg en liefde heeft je toen gebroken alleen in vrijheid kan jij groeien dan pas…