193 resultaten.
De schoonheid van verval
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 181 Wind die meedogenloos
Heeft huis gehouden,
Luiken los geschuurd,
Hengsels hangen er maar bij;
Kletterende hagel,
Razende stormen teisterden
Het houtwerk -
Verf die allang haar eigen
Kleur verloren is,
Ze is door en door verschoten,
En toch is wat nog rest
Van ongekende schoonheid -
Het leven is er zichtbaar
Doorheen getrokken…
Wit in geel opbloeien
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 557 zag je lentebloem
wit in geel opbloeien
een vlinder zo dichtbij
zij kende alle geuren
vloog in sneeuw en hagel
regenboogde alle zorgen in
fladderend komen zo voorbij
ja ik was godvergeten blij
koester alle kleuren
die jij geeft bewonder jou
en weet dat jij ook om en met
mij naar een nieuwe zomer leeft…
29 februari
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 110 We leven, als bekend, nog wel in maart
Waar Mars de oorlogsgod met gouden zwaard
Traditioneel met hagel onrust baart
En als vanouds in stormwinden rondwaart
Nu roert hij in de sprokkelmaand zijn staart
Zelfs de Kalender raakt zo van de kaart
En denkt één dagje nog, dan is 't pas maart
...alsof hij in de sterren had gestaard...…
een wolf in onze stad
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 818 er schuifelt een wolf door de stad
dicht langs de huizen, laat door de straten
voorbij Blokker en C&A waar
de rolluiken zijn neergelaten
een wolf vanachter de heuvels
uit een Pools woud
snuffelt nu door de Nieuwstraat
langs slagerij van Hout
ik vind het niet zo vreemd
dat heb je met een koudegolf
daar krijg je sneeuw en hagel van
en af…
Genezing
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 585 het dekbed van stilte waaronder ik mij had verscholen
om zachtjes weg te glijden uit dit leven
lichtte zij op met haar fluwelen stem
door mij te noemen gaf ze mijn bestaan terug
speelde de hagel tegen de ruit
een etude van Chopin
zingend ruimde zij de dorre bladeren
die ik had verzameld voor mijn graf
al gaat het donderen
al slaat de…
Schreef cirkels pijn
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 289 ze schrok vloog op
zag de hagels
van het schot
haar verenkleed
roodbruin verteren
vleugels scheerden
kort de vlucht
het suizen
klonk vertraagd
als ruisen van
een schaduw door
te zware lucht
ze vloog haar weg
schreef cirkels pijn
fladderde en duikelde
struikelde het gras voorbij
ontvlamde zacht
gespreid in doodse stilte…
Even, voor een eeuw
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 398 rusteloos
beweegt mijn adem
ergens laag boven
de grond
of is het mijn stem
die niet meer
bestaat
omdat ik zwijg
onder natte rouwkransen
van gras en water
te vroeg komt
elk geluid, als hagel
op getelde uren
alsof duizend nachten
drukken op het landschap
van één dag
ingezwachteld
onafgebroken stil
draag ik
de transparante…
Met kerst in je haar
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 588 jij klokte
sneeuw vlokte
en hagel
zong op de wind
je vroor
en ontdooide
laag in de zon
speelde als kind
danste op
feesten met
kerst in je haar naar
een knallend nieuw jaar
nu krokus je
tussen kristal stil
bloeit al heel pril
de kleuren van lente
kust iedereen
met die intens
stralende lach voor
de allerbeste wensen…
Milka Zomer
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 351 De hagel slaat het koren
op het ritme van de klok
kwinkslagen stokslagen klokslagen.
Dong!
Dingdong klepel koeien
bijen doen de was.
Boeh! Gele bloemen.
Boeh! Lekker gras.
Zwoele bellen lila loeien
uiers witte plas.…
Inherent aan vrees
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 187 Ik beschilder geen doek
met stadse aangelegenheden
de druk op het stof
zou mijn dood kunnen wezen
inherent aan vrees vlij ik
mij tegen jouw borst, zoek de geur
van zweet en bedien je
schoonheid op het ritme
van mijn kloppend orgasme
het gespuis dat me belaagt
zekert mijn hart in weersfonteinen
geen hagel zo slagvast als jouw liefde
die…
Zoals je thuis tikt
gedicht
2.0 met 7 stemmen 3.569 Lichte hagel, scherp
als nagels, klinkt er nu
en dan in mee.…
Het mythisch vuur
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 239 het is tijd
om weer te dwalen
door sprookjes en verhalen
met lange
reepjes zon de
zomer terug te halen
de kleur en geur
van lange dagen
mag nog niet vervagen
want de koude is nabij
sneeuw en hagel wachten
op het keren van het tij
warm je aan
het mythisch vuur
van sagen en legenden
tot koning winter
weer de lente als
prinsesje…
in je slankevingerhand
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 258 ik hoef je
niet te raken
in samen verenigen
we staten en maken
zo de wereld vrij
in je lach
schijnt steeds de zon
en als ik hagel
of weer donder
regenboog jij alles om
in je slankevingerhand
voel ik me veilig
kan ik doen en laten
wat ik wil jouw
liefde is me heilig
als jij je koppie
op mijn schouder legt
en…
Lichtbrekende regen
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 46 ik heb
met jou de
regenboog
zien opgaan
in een door zon
verblinde bui
waarbij
donker zwarte
wolken de
horizon raakten
en met hagel
schade maakten
de volle kleuren
kregen nog een
schaduwboog
tot cumulus
de lichtbrekende
regen verschoof
en wij nog vol
ontzag voor dit
immens natuurlijk
gebeuren de intense
kleuren nog op het…
De warme herfstzon
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 164 ik dartel weer
sinds tijden
in de warme herfstzon
hagel heb ik
kunnen mijden
de donderslag was niet voor mij
zie de mensen
zachtjes ernstig praten
geschokt door mijn verlaten
maar ik voel me vrij
het aardse leven
is er nog even voor mij
ga hen met
mijn speelsheid plagen
antwoord geven op nog open vragen
in samen zijn
zullen…
Gordijnt grijs
netgedicht
4.0 met 47 stemmen 31 zacht en
vlagend grijs
gordijnt de regen
in somberbui
waar zon
de druppels
altijd doet
glinsteren
speelt de
koude wind
met lichte
onderkoeling
het voorstadium
van hagel hangt
nog in de lucht
die vriezend zucht
wij zijn niet
tegen dit plagen
opgewassen
ook niet tegen
de smerige
opspattende
plassen die ons
met vuil benatten…
De vallende wind
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 57 ooit heb ik
het donker
in je ogen
zien bliksemen
opkomende
tranen die
van kwaadheid
vervloeien
een losbarstende
bui waarbij
woorden in staccato
hun gif hagelen
in afwachting
van de vallende
wind heb ik mij
omgedraaid
ben weggegaan
om jou even de tijd
te geven woede af te
reageren met regen
in een opklarend
ogenblik…
Winterkind
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 502 Het land een diepe kou
die donker wolken kwast
sneeuw en hagel rijpt
dwars op de horizon.
De mens een zwoegen
dat zucht onder het juk
van zonloze dagen lood
de verpulvering tot as.
De lente een leven
dat niemand nog kent
begraven is in grond
als gewapend beton.…
Het tijdelijk wit
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 91 weer brandde geestdrift
zijn heilig vuur
trok vitaliteit zich
niets aan van jaar en uur
ik speelde als kind
met hagel en sneeuw
wind liet ons dansen in
een wereld van voorheen
het tijdelijk wit
had alles begraven
waar wij eerder om gaven
het voelde zo een
in samen smelten
warmde eeuwige jeugd
kou deerde mij niet
wist dat de zon…
februari
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 302 verborgen onder
glinsterende kralen
aan natte takken
nog niet groen
zitten knoppen
verscholen
in een jasje
van lentegroen
na natte sneeuw
hagel hard
gure westenwind
en grauwe lucht
komt met stralen
licht en
warm de zon
een lentezucht
tinten teer
nog nooit gevangen
waaieren uit
brengen geur
alles komt
tot leven
een groot…
loslaten
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 270 Een hagel witte pagina.
Startend met het heden.
Starten met een nieuw leven.
Loslaten is zo verkeerd nog niet.
Leef vandaag en droom van morgen.
Het leven zit vol schatten maar soms moet je loslaten want de mooiste schatten liggen verborgen.…
Vogelvrij
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 139 als zweefvliegtuigen
Ze zien alles
van bovenaf
en van een afstand
meer van lucht dan van land
Hun vlucht
vaak op rij
in de vorm
van een V
En nee,
ik ben
niet jaloers of afgunstig
op hun vliegen
Ik vrees
de hoogte
waarop ze cirkelen
waarop hun vlucht
Ik ben beducht
-bij nader inzien-
voor hun toekomst:
een schot hagel…
ik wil haar stilte zien
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 518 ik lees de wind
die stormt in de regen
die vlaagt met hagel
als ondeugend kind
ik wil stilte zien
in dwarrelende sneeuw
zachte vlokken die mij
rust geven misschien
ik ben haar moe in
eeuwigdurend langs gaan
wil weer vertrouwde lucht
de veranderingen langzaam
laat me mezelf nu zijn
bedaar, ga liggen en rust uit
je wispelturigheid…
Winterse gedachten
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 132 nog sneeuwt het
winterse gedachten
haalt felle hagel
venijnig zijn gram
maar verdrinkt
in de milde regen
wij schaatsen op
het ijs dat niet kwam
ik zie lente
in je ogen kleuren
als je zacht
ontluikend lacht
de zon klimt
iedere dag iets hoger
in het subtiel
verkorten van de nacht
toch zal ochtendvorst
de ruiten rijpen
gelukkig…
Veel meer
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 168 ze staan me glashelder voor ogen
de fluwelen nachten
vorst, hagel, sneeuw of storm
ze kunnen ons niet deren
we vinden bij elkaar meer bescherming
dan in ons huis van beton
onze jeugd ligt al achter ons
maar ons bloed verhit nog steeds
's nachts komen dromen
op raspaarden binnen
laten schatten achter op ons bed
die we innig minnekozen…
Westenwind
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 938 Onstuimig raast
de westenwind
door straten en stegen
je raakt verblind
door hagel en regen
bliksem en donder
beangstigt een kind
teistert het veld
takken geknakt
bomen ontveld
woest zijn de golven
van de zee
sneeuwvlokken
komen naar benee
aangejaagd door de storm
is snel het groen
onder 'n witte deken bedolven
ons herfstig gevoel…
groeiend verval
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 366 ik raap de nog
groene druiven
door hagel gevallen
op het mos
ontrukt aan
stramme ranken
nog eer zij bloeiden
lieten zij
de schepper los
ik waak bij een
stervende mus
te pletter gevlogen
tegen beton
een ongewenste
dodelijke kus
door een opgebouwde
dode muur
die van natuurlijk
mededogen
niet weten kon
zo…
Een tint geschil
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 207 Daar liep ik in een luchtaanval
tinten grijs niet te vermijden
Deze wolken als nooit tevoren
vlogen me met hagel om de oren
Het werd nog voor er iets zou bloeien
een gevecht in plaats van stoeien…
mijn winter wandelpad
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 110 waar kiezels van hagel en ijs
fonkelen als ruwe diamant
de weg wijzen naar het aards paradijs
op een bedje van zilver en goudgerand.
waar vele kleuren geuren naar koud
in een lucht zo fris en zo blauw
en waar iedereen elkander vertrouwt
ja...daar wil ik wandelen met jou!…
je godvergeten onweersgeur
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 526 ik neem je in de onweersluchten
je cumulust zo torenhoog
laat zelfs de snelle zwaluw vluchten
angst scheert langs de regenboog
je dondert stemmig lage tonen
bliksemt de problemen weg
de lentebui zal niets verschonen
en hagel hoort niet wat ik zeg
in het tikken op je vinger
krijgt mijn zon de goede kleur
je bent nog maar een beginner…