Alle inzendingen over Heeft tijd een humane waarde?

in deze dunne tijden moet men van ijzer zijn het wijze lot zendt geen waarschuwing vooraf moeder van het bos zijn een baobab kaarsrecht als een Romeinse pilaar glinsterend in de zon blaadjes van de perenbloesem zijn vluchtig reizen als vlokjes sneeuw in deze smalle dagen moet men waarachtig zijn het wrede lot laat weinig van…

Vele leeftijden geleden ik vond de tijd ergens op de bodem van mijn stille oceaan Zwemmend naar beneden ik nam de tijd Zij gaf me weer wat adem Ik besloot toen door te gaan Daar in het verleden ik vergat de tijd Zij bleef er stilstaan, stiekem Ik moest zonder haar voortaan…

Dat de mensheid zichzelf en de aarde in rap tempo naar de verdoemenis helpt, kun je ook besluiten te zeggen, maar liever huppel je mee met de tijd en begraaf je de Godin in jouw schokbewegingen die ik heus wel zie.…

Door het inslikken van menig blaasinstrument ontstaan keelklanken fluit Charles Bronson, eentonig schurkengeluid, blikt toegeknepen.…

Toekomst, de tijd tikt ongestoord, verleden mag niet roesten of worden gesmoord. Iedere tijd heeft zijn zegeningen. Is de opmaat naar alle nieuwe dingen.…

en de tijd tikt onverminderd voort…

Tijd is er om aan anderen te denken. Met liefde schrijf ik en deel ik graag gedichten en woorden. Mooier kan het haast niet zijn, het delen maakt mij blij.…

Ik weet gewoon al wat me staat te wachten Iets wat ik hier niet in details beschrijf Het zakt méér uit, mijn seniorenlijf Toch wil ik eigen hangvlees niet verachten Ik stel mezelf dus vaak gerust, zeg luid: Toe Inge, zak maar lekker onderuit!…

Het wordt tijd helaas, uitgeslapen of niet, om op te staan.…

En ik… Ik heb geen tijd!…

De tijd gaat snel , de tijd vliegt Soms denk ik dat de tijd liegt Dat de tijd nie echt is Dat de tijd een gevecht is Maar dan laat ik het los Voordat het me meer tijd kost…

in eeuwenoud onbestemd verlangen kruipen de trage uren razendsnel voorbij…

Och mocht ik maar eens de tijd vasthouden met mijn ogen open, even voor één keer, ’n seconden, nog eens doorlopen. Tijd is een relatief begrip, een punt aan het einde van een regel, ’n stip.…

Leven gaat voorbij afdrukken in ieders hart ooit vervliegen ze Hoe enige draden van heimwee en herinneringen van een afgelopen periode worden gevlochten in mijn hersenweefsel Horizontale en verticale lijnen kruisen en overlappen elkaar, op hetzelfde moment kronkelt een diagonaal doorheen het onvolledig en onafgewerkt spinsel. Aanwezig en…

in Stenen Tijden, oh nooit op Tijd, hij Tikt weg, te zijner Tijd, Hij is Tragedie en Tranendal in één, Hij Uit zich in Uren, Hij Veert op, Vergeet-me-niet, Wijst op Wakkere Tijden, naar Xenofoben met o of X benen, IJsberen is hem vreemd, IJveren eveneens, oh IJdele Tijd, de mens Zwabbert, Zwiert, Zwaait alsof jij er niet bent.…

Toen de goden nog geen doden waren en als glanzende goden sliepen in de zee toen onze ziel nog niet haperde Verborgen we in een kruik de huiver van verdwenen jaren lieten haar achter in een zee van barmhartig zout Toen de maan in de hemel hing een vleugel achterbleef in het web van de spin snakte de tijd onder het asfalt naar lucht…

ziezo. ook al zijn zij vast aan tijd en lijf gebonden de zomer blijft voor altijd aan dit ogenblik verbonden. het schone zal zich mettertijd van hen verschonen maar het geheim werd leesbaar in dit lied vertaald. ook al is de weg dan weg, zij blijven samenspraak: liefdesklanken blijven klinken evenwijdig in de tijd.…

het is tijd om te slapen het is tijd om te eten het is tijd om- waarom tijd bestaat weet niemand maar wij hebben onze versie van tijd uitgevonden Klokken, tijdstippen, slaaptijden, leeftijden..…

ingevulde tijd is minder zwaar te verduren dan welke die ledig is…

Als je haar ziet lopen zie je mij Als je haar hoort praten hoor je mij Mijn mooie meisje Niemand is haar ketting Van kind tot zelfbewuste vrouw Wanneer ze de nacht naar de dag in lacht Ogen die spreken En zeggen dat ik er weer moet zijn Voor mijn meisje En ik zal er zijn voor mijn kind Omdat ik er nooit was Eenentwintig jaar een deel…

op kan bouwen Iemand die echt van je zal houden Iemand die met jou wil trouwen En een gezin wil opbouwen Iemand die het waard is om van te houden Maar het is moeilijk om iemand te vertrouwen…

Ik hunker naar die kleine hint die ergens stil ligt verborgen die mij de moeite waard vindt en wil vechten voor een morgen Ik zal niet barsten of buigen voor angst, verdriet of pijn al valt alles helemaal in duigen het zal de moeite waard zijn Ik wil mijn leven weer oppakken sinds het ooit is weg gegleden maar ik voel dat het blijft…

‘Ziet u die lage druk bij de Azoren?’ Sprak met een breed gebaar de weerprofeet ‘Vandaag was het bij ons nog tropisch heet Maar dat orkaanfront gaat de boel verstoren’ De jongensboekentaal van Erwin Kroll Die maakte hem iconisch in zijn rol…

Nu 1 jaar later Zit ik in de tuin september in de zon en denk aan wat er toen gebeurde waarvan niemand dacht dat zoiets kon Zij die achterbleven moeten leven met begrippen als “aanvaarden” En “de tijd heelt alle wonden” Wat betekent nog het woord geluk Voor hen zijn het bizarre waarden 11 september ging hun leven stuk ik hoor ze dapper…

De mensen zoeken waarde Voor hun spullen en hun geld En om dat te bereiken Gebruiken ze wapens en geweld Mijn buurvrouw huilde zachtjes Toen haar zoontje overleed Zijn lichaam niet te herkennen Nadat die tank er over reed Het huilen en de tranen…

We zingen samen "Stille Nacht" luisteren naar "Vrede op Aarde" maar intussen worden elders mensen als beesten afgeslacht, helaas heeft vrede weinig waarde voor op macht belustte kwellers.…

niet wat nog is en wacht tot alles wat gesproken werd van waarde rust en leef in plaats van sterven in mijn woorden leef en ik zal horen leef de morgen…

Ik zwiepte woedend met mijn staart voor wat het waard was, het deed zeer. En nu, bevrijd van steen en ei kan ik scheppen wat ik wil. Hier woont juffrouw kikkerbil en zonlicht, bloesem, adem, tijd.…

Ik tracht een tijd te doen herleven die waarde moet geven aan het heden, reëler dan wat wij vroeger deden en ook waren in onze fantasie. Bij ons thuis was in mijn memorie (ik kijk dus even terug in dat verleden) iedereen ook min of meer tevreden dus het meeste ging in harmonie.…

Het aan meer dan niets vormgeven en minder dan alles begrijpen duurt een mensenleven, zal door tijd rijpen.…