Alle inzendingen over Het dorp 1945

. ----------------------------------------- Uit: Recht onder de merels, 1971 van Tom van Deel (1945)…

Fritz Korbach 1945-2011…

Zij heeft het riet in huis gehaald, waar altijd met een zweem van streling, snaren klonken. Zij wil niet als de klarinet behagen, niet verlokken als de fluit. Zij stelt. Zo eenzaam heb ik haar als meisje nooit gehoord. Met haar oprecht en puur geluid blaast zij zich daaglijks verder weg. Wat nu? Ik bied haar fluisterende tegenstemmen op het aangetast…

Zodra je zijn tover met kinderkonen waardeert, doet hij een greep naar de verte. Denk niet dat je zijn bedoeling even determineert. Hol dus naar het volgende symbool. Daar heeft hij je begrip te pakken: omgekeerd en in een vreemde handstand tuimel je door de geschiedenis, door al haar opsmuk -- Vorm en kleur hebben het mensdom zwaar…

Het dorp waar ik ben geboren Mijn dorp Het dorp waar ik lief en leed leerde kennen.…

Men droomt van grootse liefdes in betere steden en men kijkt uit het raam in een huis in een dorp. En het dorp wordt een stad en de stad de wereld. ------------------------- uit: 'Lagerwal', 2008.…

zomer is het feest in het dode dorp feest voor de afstammelingen van de bewoners van 1914 het dorp leeft voort…

geen hekken meer geen bevelen meer geen "Ausweiss!" meer geen "Jude" meer geen ster meer geen vrienden meer geen ouders meer geen angst meer bevrijd... ... in de dood.…

Ons erfgoed is dat wat men ons nalaat, de erfenis van de oorlog een gebeuren wat men haat. Doden ontelbare doden hebben die oorlog tot gevolg gehad, doden die we herdenken. Dat is ons erfgoed en geven we onze kinderen mee. Diezelfde kinderen die geen notie hebben van oorlog en verminkingen. Geen honger kennen geen bominslagen…

Met een vrucht in de schoot en een tas in haar hand stak ze weifelend de Weichsel over. Want de Rus naderde 't Kasjoebenland, die primaat, die hongerige rover. Weg uit Pommeren, verstoken van brood, wie had er in zo'n eind van de oorlog geloofd? Een brave bakker deelde haar nood, ze treinden naar 't Waasland, berooid en beroofd. Hoe pover…

XXVIII - HET PROCES - 1945 herinneringen schimmen uit een verleden in zeeën van tijd zuigende golven voor zover we kunnen zien staan we pal - robert brasillach waartoe gerechtigheid verwacht van ongerechten bereid gevonden in de gangbare spelling de toekomst te zijn in de verte ligt de vertrouwde horizon blauw over blauw…

de kleine witte keeshond plaste in het dorp Piaam wij kwamen er en keken naar de ganzen die zich volvraten voor de voorjaarstrek de hond sprong de auto uit en danste al plassend door het dorp van plek naar plek in zo’n dorp kan zo’n hond als vroeger leven overdag zijn neus na als een vagebond zonder zich te ver van huis te begeven bij…

Daar waar het dorp was omgeven door de rust van de nacht visten zij voor hun bestaan, zoals hun vaders al hadden gedaan Aan dat alles kwam een eind toen de hoge heren met hun kracht, besloten dat ons dorp moest worden geofferd aan hun macht.…

Het hele land in 't klein, de weegschaal van de staat, De schave van de jeugd, de schole van de daad, Het dorp der dorpen geen, waar ieder' steeg een pad is, Maar dorp der dorpen een, waar ieder' straat een stad is.…

5 mei 1945, Nederland bevrijd waar 5 jaar op moest worden gewacht. Wat waren de mensen verblijd Ondanks de ellende die de oorlog bracht. Vijf lange jaren van onderdrukking Onbeschrijfelijk leed is er geleden. Dood en verderf waren niet gering Bombardementen op vele steden.…

Geschoren schapen warmen zich in de zon schaduw onder de schuine bomen een badkuip gekanteld tot trog de dijksloot een lint roodalg afgebladderde borden op de grens water en land het kabbelen knabbelt aan het talud langs het kruinpad kraagt gras ik wandel langs het wijde water hier gieren geen banden soms op zuidwester dagen de…

Drie herderinnen leiden hun schapen, spelen voor dorpsagenten.…

Het was een etmaallange benefiet Waartoe Het Dorp van dokter Klapwijk leidde Dat waren nog eens televisietijden Waarvan soms vaag een flard te binnen schiet Dus wat bij Klapwijks doodsbericht gaat dagen Zal met de krant van morgen wel vervagen…

De wereld is klein in het dorp. Waar ieder de ander kent bij naam. En bij bijnaam als dat zo moet zijn. Een dorp is een wonder van een wereld in het klein waar er voor elkaar geen geheimen kunnen zijn. Een dorp is een kern met daaromheen het leven waarin alle aspecten van het mens zijn worden bedreven. Klein en daarom bekoorlijk.…

Straks zijn de winkels uit elk dorp verdwenen Door supermarktenstrijd gaan zij teloor De huizenprijzen dalen daar ook door En menig dorpeling neemt snel de benen Geen zaak die overlevingskansen heeft Wanneer een dorp zichzelf heeft overleefd…

dorp onder lagen as en puin we zagen het beloofde land we deden niets…

Het mis-missen is hem een ergernis. Dus weigert hij met veel misbaar zijn eten om de afwezigen te laten weten dat hun gedrag niet te geloven is. Maar bij het kerkvolk dat wij ernaar vroegen, veroorzaakt deze actie slechts misnoegen.…

"Een dorp in de maas." verzucht de visserzoon, in zijn linkerhand een hengel en met zijn rechterhand wijzend naar een koperen haantje dat boven het water met de wind meedraait. "Een verzonken dorp." Tussen wal en schip en met het komen van de herfstvloed, in havenzicht verdronken.…

De wereld leek ons dorp En opeens wordt ons dorp de wereld. Voor even wellicht. Een uitgelezen moment om over het leven na te denken.…

Denkend aan Bonhoeffer † 9 april 1945…

Denkend aan Bonhoeffer † 9 april 1945…

Een gewoonte, zomaar een gebruik. Je angsten laten varen, door een luik. Voor de laatste maal, achterom kijkend. De zon zien wegzakken, een gezicht zo onbegrijpend. Niet wetend, wat de toekomst brengen zal. Je tranen, maken een waterval. Verloren, het zicht voor eeuwig verduisterd. Enkel nog gehoor, maar niet een die luistert.…

Een gewoonte, zomaar een gebruik. Je angsten laten varen, door een luik. Voor de laatste maal, achterom kijkend. De zon zien wegzakken, een gezicht zo onbegrijpend. Niet wetend, wat de toekomst brengen zal. Je tranen, maken een waterval. Verloren, het zicht voor eeuwig verduisterd. Enkel nog gehoor, maar niet een die luistert.…

Dansend over het strand, lopen zij hand en hand. Helemaal alleen, een krab bijt in een teen. Lachend laten zij zich vallen in het zand, op een handdoek van kant. Zo kijken zij naar de ondergaande zon. Ver weg aan de hemel is een luchtballon. Een hart van schelpen ligt om hen heen. Ze zitten in een harten kring van schelpen met z'…

Ik zou willen reizen, heel ver weg Naar verre landen, met prachtig weer Misschien zelfs wel naar arme landen, want hier wil ik alleen maar meer. Ik zou willen reizen, heel ver weg Naar een land met meer geluk Want hier gaat alles alleen maar stuk. Ik zou willen reizen, heel ver weg Het liefst ver van mezelf vandaan Maar ik weet dat dat in…