Alle inzendingen over Honderd Liefdesbriev

‘t Is honderd jaar geleên, ‘k en was nog niet geboren, en Gij, o goede God, Gij wist me, in uw gena; wat heb ik toch gedaan, hoe ben ik uitverkoren, dat honderd, duizend niet bestaan... en ik besta! ‘k Besta!…

Wel honderd keren ten einde raad en wel honderd keer vragen, die niet eens meer wilden horen, niet wilden delen dodezeezout in het water wilder emotioneler uitbarstingen die alle inzichten dreigden te stelen.…

De vrouw werd honderd. Door cadeaus verblijd nam zij het woord en liet een ieder horen: 'M'n hoge leeftijd dank ik aan het feit, dat ik zo lang geleden ben geboren.'…

. -------------------------------------- Als je de honderd jaar bereiken mag, Dan komt de burgemeester in Almere Je met een welverdiend bezoek vereren, Maar ’t zijn nu eenmaal mensen van de dag. Dus is het van tevoren even checken: Valt er nog iets van leven te ontdekken.…

Licht melancholisch menselijk tekort Vervat zowel in proza als gedichten De moeite om voor even uit te lichten Daar de auteur toevallig honderd wordt Want ach, 't is rond Carmiggelt na zijn leven Als Juffrouw Nifterink zo stil gebleven…

Met naam en toenaam vlogen wel honderd vogels in zijn regels rond. Toen zag hij honderd grassen naamloos mooi in bloei en stierf.…

met naam en toenaam vlogen wel honderd vogels in zijn regels rond toen zag hij honderd grassen naamloos mooi in bloei en stierf…

vervlogen tijden woelen koortsig in mijn brein liefdesbrieven in een doos terug gevonden, vertellen hoe, het voelde zo verliefd te zijn ook verkleurde foto's laten openlijk zien hoe de liefde is begonnen we waren jong en onbezonnen, vonden alles superfijn maar tijd vervliegt, ontsnapt, zoals het gas uit mooi gekleurde…

Ben ik vanochtend in uw taal gevallen als een vlieg in uw woordensoep een walvis in uw letter oceaan het is met een waarom, een vragen naar hoe gaat het met u dezer dagen is uw leven alle moeite waard de verbintenis verbroken door een ononderbroken taal van zwijgende liefdesbrieven zonder antwoorden spiegel ik mijn vragen aan uw zielsverlangen…

Ofwel, hoe een statisticus dat ziet: U haalt de honderd of u haalt het niet, Meer smaken zijn beslist niet aan de orde. De kans is - wetenschappelijk bepaald - Vijftig procent dat u de honderd haalt.…

ik sloot me op in het strandhuis met alles wat ik wist over eb en vloed tekende ik je ogen op de muur schilderde je armen over ons bed mijn kussen vol gedichten en een deken van liefdesbrieven door mijn tranen langs het raam boetseerde je zandtorens reeg je schelpen tot een ketting kleurde je met je ogen touw blauw en oranje langs mijn…

Daar is de boer terug na honderd jaar. Hij wil weer aan het werk, maar alles is zo raar. De stal is zo anders en hoe je melken moet? Het is niet te begrijpen wat een boer nu doet. Daar is de dokter terug na honderd jaar. Hij wil weer aan het werk, maar alles is zo raar.…

Het was, zo sprak een krasse vrouw in Drenthe Voor mij gewoon een soort van levenslot: Ooit win ik honderd euro uit de pot Want honderd euro vind ik best veel centen Maar dat het vijftigdúizend euro was Dat vind ik toch qua lot wat al te kras…

Wat een wijf Zuiderparksociaalgestoord Maar in één woord, geweldig Waar ze dwars kan liggen, Daar ligt ze dan ook Vierenzeventig Ze lult honderd in het uur Haar ogen schieten nog altijd vuur Nettie Soms klink je bedonderd Maar ik vind je geweldig Wordt maar lekker honderd…

het kraken doet mij vragen of de zon mij nog wel lust kan geven, deze zomervlagen als zij mij met hitte kust en haar felle stormen waaien mijn zware kruin verdraaien en stukken breken, uit mijn eigen zijn zal ik dan sterven deze zomer aan het eind van honderd jaren uit het leven van de dromer?…

Het jeugdvoetbal-WK maakte furore, Maar aangezien de mens steeds ouder wordt Is het naar mijn verwachting binnenkort Ook tijd voor een WK voor senioren En zijn wij weldra allerminst verwonderd Over ons voetbalteam boven de honderd.…

Ik werd door mijn gezondheidszorg gehinderd, Maar nu is er een middel op de markt Dat onze kansen op een hartinfarct Opeens met liefst twintig procent vermindert. Dus als ik elke dag vijf pillen slik Heb ik nooit last meer van mijn rikketik.…

En als ze jou eindelijk eens wilt plezieren, bedenk dan honderden manieren.…

Ons kabinet doet het straks extra goed, Want de ministers trokken honderd dagen Van hot naar her om ons om raad te vragen En weten nu precies hoe of het moet. Maar eerst zijn zij, van dat gereis doodmoe, Aan net zoveel vakantiedagen toe.…

Honderd keer zei je al ik hou ook van jou. En wel tweehonderd gedichtjes heb ik voor je gemaakt. Overal gingen we heen, ik jouw Heer en jij mijn Dame, gezellig hand in hand en wij maar kussen. Ik had niks in de gaten en ondertussen val je, duizend bommen en granaten nog an toe voor die asociaal, dat stuk rapaille.…

De beeldsnijder maakt een kleine treinreis, draagt een wortelstronk, door bliksem geraakt Hij zeult te voet verder; een kleine stad naakt. Wacht daar vrije opdracht of strakke eis? Eindelijk zingen hout en beitel hun wijs: een gaper voor de drogist wordt gemaakt. Het werk komt gereed: zware ruzie blaakt! De winkelier biedt veel te lage…

Ik schreef jou wel honderd brieven. Wel honderdmaal begonnen zij met “lieve”. Wel honderdmaal was de inhoud gelijk, Wel honderdmaal voelde ik mij de koning te rijk. Wel honderdmaal werd ik door je afgewezen. Ik stop er mee Ik ga wel een boekje lezen.…

Levensadem, die heel Nederland mint, waait al een eeuw vol ontembare kracht, doolt over het waddenrijk als kustwacht, is tegelijk een stuwende landwind. Met de aard van een nieuwsgierig zoekend kind schuifelt hij voort door Veluwes ruige pracht, blaast zacht geurend in zoele zomernacht bij weidezang, als krekelliefde hem zint. De bereisde…

jarig zijn zit niet meer in haar brein dat allang is ingehaald door het verleden honderd als een niet bekend getal in de tuin en in het nu is het genieten groot geluk met al die vage en toch lieve mensen om haar heen als de nectar uit de rode klaver is vergaard vindt ook de hommel in de schaduw van een boom haar rust…

Uit honderd kranen stromen herinneringen, als enige opvang is mijn beker wat pover. Geen handle om de stromen te bedwingen, dus spoedig is de beker vol en spoelt over. Op de vloer vermengen zich de stromen tot een branding van verdriet, vrees en hoop waar herinneringen ongedeeld samenkomen, als een tsunami in de straat waarin ik loop.…

Al honderd dagen zijn voorbijgegaan Maar het wil nog niet lukken met formeren. Al wordt er nog zo door de Haagse heren Geschaafd, gelijmd en weet ik wat gedaan Maar nu komt er gelukkig hoop van boven Want Gert-Jan Segers laat ons weer geloven…

Toch wilde je liever nog naar Annie op zoek, onhandige liefdesbrieven heb je haar geschreven als je ’s avonds klaar was met een zieke roek.…

Hij is het die zegt dat wij niet moeten zeiken over de honderden mensenlijken. Hij is het die zegt dat wij ons niet moeten hinderen aan de dood van honderden kinderen. Hij hoort vast niet de noodkreet, die vooraf gaat aan heel veel leed. Degene die dit alles niet interesseert, is hij die de wapens levert en fabriceert.…

Met wel honderden wachtend op een vlaagje wind om uit te zweven…

Honderd en nog blij Zo wordt iedereen toch graag een dagje ouder…