Alle inzendingen over Hugo de Groot OR uitvaart OR dood

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Toen doorsijpelde dat er bij mijn uitvaart geen alcoholische dranken op tafel kwamen bleven meer dan de helft van mijn nabestaanden weg!…

Leven wijst onherroepelijk naar de dood. Dat is een zwaarmoedig makend feit. Het wordt hoog en hoog tijd, voor jong en voor oud, dat we ons serieus gaan voorbereiden. Is onze uitvaart al geregeld? Is onze diagnose al gesteld? Dood wijst onherroepelijk naar ons leven. Dat is een blijmoedig makend feit.…

Op de TV houden Mark en zijn maat Hugo al voor de tiende keer een lulverhaal. En zo staan deze twee demissionarissen zoals gebruikelijk weer eens voor paal.…

ik heb geen woorden aan je meegegeven hooguit goede reis voor jou was het eindelijk prijs gekoesterd als wens herinneringen en fragmenten verhalen jouw aandacht in de mens jij hebt gedeeld bent gegaan blijft toch bij ons in voortbestaan…

de auto’s rijden al een tijd in zwart of grijs mij vlaggend tegemoet ik heb daarvan nooit opgekeken alsof je het intuïtief tijdens het leven hebt gemeden zij zijn uitdagend schoon vervoeren het theater waarin de droom is uitgewoond het laatste tripje net zo liggend als vroeger in het kribje langs de bekende plaatsen met…

Plotseling zag hij een helder licht En waar kwam die wondere wijs toch vandaan Voor hem stond nu een spichtig kind Een meisje, nog heel jong, was voor hem gaan staan Zij zong hem toe over boven de wolken Waar enkel liefde bestaat, en tederheid Zij gaf hem het vertrouwen om los te laten En hij hulde zich weldra in de vergetelheid Immers,…

Het evangelie van het brekend licht, dat ons een groot geheim laat zien. Hoe de dood zichzelf verjongt. Verterend in een hemels vuur. Vergaand in moeder aarde. Het geheim dat ons het verhaal vertelt. Hoe onze voorouders en onze kinderen, verder blijven leven in het licht. Van een eeuwenoud verbond. Wij levenden zijn fakkeldragers.…

voor de vorm zou ik je willen kussen in de nabijheid van een warmtebron ik zou je willen pellen je huid je schaven en de krullen tellen en stoetsgewijze plaatsen naar grootte en hoeveelheid pigment een compositie van leedvermaak en van verleden heden op de uitvaart is er niemand zelfs de kist is leeg alleen is er de lucht van afgesloten…

Nadat haar nicht Maria-Jean heel stilletjes was heengegaan en besteld was tot de aarde zonder dat dit opzien baarde, besloot Mevrouw Van Kaelekak–op-Peren haar eigen uitvaart zelf te componeren. Een gezongen Mis, met minstens twee koren, als betaamt de Edelwelgeboren. De bloemen had ze al besteld, de mooiste kransen voor veel geld.…

de ijzeren hamer beslecht het laatste lot en daalt als donderslag bij herhaling neer op de dodenkamer; zes houten planken bekleed met een blauw vod zij omsluiten het vertrokken leven een man met verleden nu door spijkers in het donker gedreven de priester zingt doorheen de mist van wierook over ons laatste oordeel dat zuigt aan ons…

Geen oven meer, geen maden en geen wormen en ach, de dood is immers toch al zuur… En na het droef gesnotter en gesnuit een kopje oploskoffie tot besluit.…

Nee niet bedolven of begraven in het zand voor de oogst geplant…

Er ligt een staat te sterven, Die ogen hebben zien 't - Heeft menig menig werven Een goede dood verdiend. Er ligt een staat te sterven, Heel zachtjes, zonder pijn. Twee volkeren zullen erven. Ik zal op de uitvaart zijn.…

Meer dan slechts wiskunde Hugo Brandt Corstius Kwam ook in Opperlands Steeds weer op stoom Knutselde vlijtig de Edelstaalplaatslede Want hij was gek op Een gaaf palindroom…

in deze stad ben ik van huis geen brug die spant of buigt alleen het staande water boten liggen zwaar langszij de statiegevels als portretten van berekenende burgerij alleen de kabels aan de schepen schuren geur van teer en wier op nauw bemerkte deining stroomopwaarts kunnen varen golven maken die basalt beroeren hoge bruggen bij een…

Stilte draagt ver vandaag ze slurpt de snelweg op omhult de hamerslagen in straten vindt traagheid haar bedding terug, kinderstemmen kaatsen en sleutels vragen aandacht als komma, treingeraas uit de verte als punt…

De Here had deze keer weer eens genomen en met grote droefenis hadden wij kennis gegeven en vertrokken wij om 2 uur van het sterfhuis. In de eerste volgauto's zwijgend de mannen: iets van aartsvaders hadden ze - hoewel de meesten toch maar gewoon kantoorbediende waren.…

Daar staat een zwarte auto te draaien in de straat. Het lijkt of er weer iemand de buurt verlaten gaat. Ja daar komt men naar buiten, hij is goed ingepakt. Een mooie eikenhouten kist, zelfs prachtig afgelakt. Ik kende hem nog van geen kant, en ook niet van een wal. De buren zeiden dikwijls, 'Die man, dat is een kwal.' De stoet, die…

Zo'n tien jaar terug voor haar gevallen; het duurde maar een maand of drie. Toen kwamen drank en jaloezie en achterklap de boel vergallen. Op zich geen grond voor nostalgie - zo ging het vroeg of laat met allen - maar het is vreemd nu ik de smalle doodkist in deze aula zie. Iets wat ik nooit geheel aanvaardde blijkt plotseling ontstellend…

Toen hoorde ik, in mijn droom, een koor van klokken, Die allen plechtig voor een uitvaart luidden. En statig stapte, in 't wit gewaad der bruiden, Een stoet van maagden met omkranste lokken. Een zwerm van vogels vlood naar 't verre Zuiden En de eerste sneeuw viel zacht, in donzen vlokken. Mij klopte 't hart beklemd, bij wilde schokken…

De middernacht laat hoog in de lucht Zijn sterren branden Bij de uitvaart des doden; Onzichtbre handen Breidden zacht het sneeuwen dodenkleed uit. Heur leden Gehuld in de rouwwade, sussen de steden Haar wielgerucht. Vreze des doods de aarde overspreidt..…

De laatste bel, ze roept het leven heeft een nieuwe uitvaart, jouw erfgoed moedig in haar nieuwe wending steeds geëerd. In liefde worden jouw woorden gemist zoals een film, een laatste documentaire de dood hij heeft het voortouw genomen, hij zag je duidelijk graag.…

Beheerste treurnis bij sterven op hoge gezegende leeftijd; de verwerking is gespreid, de dood is doodgewoon doch onmenselijk als de stervende lijdt. Ontspanning dat stervenslijden voorbij is, wordt uitvaart weerzien van familie en vrienden; de dood leeft sterk en ze komen van heinde en ver afscheid nemen.…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Dus Mark en Hugo kiezen voor 2G Voor toegang tot theater of de kroeg Is negatief getest zijn niet genoeg Genezen of geprikt, een van de twee Ooit werden toegangstests gepropageerd Er zijn miljoenen in geïnvesteerd…

weet wie haar bediende in het vermaaklijk Purmerend onder de bewoners pikte men het niet men ook haar achternaam verkrachte tot ieders grote stadsverdriet Purmereutel- was het onverwachte.…

Victor Hugo, een beetje vrij vertaald: “Geschiedenis wordt altijd weer herhaald.”…