9841 resultaten.
nss haiku
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 134 ik zie ze vliegen
rondom het huis ter duin
spreeuwen drones?…
De grote jager
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 300 Hij stijgt uit boven de wapperende driekleur op
het hoge huis, vliegt hoger en hoger.
De verkenner ziet
op zandgrond gebouwd
het hoge huis…
Het huisje in de duinen
poëzie
3.0 met 20 stemmen 3.769 Daar staat 't verlaten huisje
Nog in het distlig duin;
Het kruid schiet uit de stenen;
De mol wroet in de tuin.…
Zomernacht.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 673 Ik stond op 't duin onder maanlichte lucht,
Rein blauw, dat plechtig rees en teder helde,
- Of 't aarde omveilgen wou - ver achter velden,
En ijle bomenlaan naar klein gehucht,
En stille duinrij, ingeslapen vlucht
Van doffe golven naast de lichtdoorwelde
Woelgolven van de zee.…
De palmboom.
hartenkreet
2.0 met 14 stemmen 1.420 Zorgeloos liep ze over de stenen,
Het droge shirt deed haar goed.
Haar broekje was dan wel kort,
Maar de zon deed zijn werk goed.
De palmboom op haar hoofd,
Bewoog zachtjes heen en weer.
En de kleine steentjes onder haar voeten,
Deden haar geen zeer.
Haar oranje zwembandjes,
Waren inmiddels afgegaan.
En al moest ze terug naar het huisje…
mijn gedachten
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 428 mijn gedachten teer naakt ontkleed
breekbaar in behoedzame onschuld
waarin mijn moedertaal ligt geborgen
ongrijpbaar stort het de woorden
in ongebreidelde poëzie ontknopend
uit de slapen van mijn denken
ontvouwend, ontwikkelend uit mijn hand
tastend en gissend zichtbaar op het papier…
jouw schoonheid
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 684 jouw schoonheid, sierlijk ontleend
aan de broze teerheid van bloesem
ontwakend in tijd van het uur van puur
pogend te blinken in het spoor van elegantie
schoonheid wat simpel speelt op de achtergrond
in de transparantie van zachtheid
bespeeld met jouw deinende ogen in een lichtval
van begeerd geluk, reikend over de horizon…
Jarig
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 718 Hij bloeit
weer
wit en teer
en dat al
voor de tweede keer
vijf september
jarig ben je
en ik zie je bloeien
wit en teer
als een rododendron
weer…
Geluk
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 269 Geluk is zo teer
houdt het daarom stevig vast
zolang het nog mag.…
Afscheid
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 2.560 Natuurlijk kom ik
terug, zei je
en pakt de stoute
schoenen
ga maar, ga maar
en tart mijn tere
ziel
loop langs de zilveren
stranden en waai de wind
die zacht je
ogen kust
en leg je lege lichaam
in de duin, die afscheid
heet
ga maar, ga maar
ik zal je later
zoeken.…
Zeeuws-Vlaanderen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 128 Water, stranden, duinen uitgestrekte polders en kreken zijn hier ook.
Alleen de zee slaat haar armen niet volledig om haar heen.
Fruitvelden, bomenrijen wortelen in de vruchtbare grond.
Kronkelende landlijnen schrijven geschiedenis in de Zeeuwse klei.
Hier en daar een huis.
Hier een daar een dorp.
Hier en daar scheuren in het land.…
André
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 106 Ooit in bepaalde kringen niet 'bon ton'
Omdat hij slechts een zaal wou amuseren
Is bijna iedereen hem gaan waarderen
Met exposities en een Edison
Dan werd hij ook nog 65 jaar
Het is zoals men zegt: ' dik voor mekaar!'…
Zwerver ben ik
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 188 Zwerver ben ik in
Gods handen -
Al heb ik geen huis,
Geen woning of wat
Daar op lijkt,
Overal ter wereld
Ben ik in Zijn handen
En ben ik per slot van
Rekening altijd thuis…
De dijk, de duinen en de zee.
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 168 De dijk, de duinen en de zee,
rustig deinend water,
kabbelend in avondlicht
van ondergaande zon.
De dijk, de duinen en de zee.
De dijk, de duinen en de zee,
aan de horizon een schip,
silhouet in avondlicht
van ondergaande zon.
De dijk, de duinen en de zee.…
huis
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 114 Zie de kerk
het huis van god
die ook niet meer weet
waar het allemaal over gaat
het ter beschikking stelt
van makelaars en geestelijkheid
in nauwe samenhang…
duinen van Klein Zwitserland
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 546 nooit
heb ik later
die geur nog geroken
de warmte gevoeld
m'n dorst zo gelest
als van de dennen
het door de zon
verhitte zand
en
de koele
gepasteuriseerde melk
de langhalsfles ingegraven
onder de schaduw van
de duindoorn…
Duinwandeling
netgedicht
4.0 met 50 stemmen 1.104 de schittering van het gebroken schelpenpad
dwingt mij af en toe een oogje toe te knijpen
maar statige koningskaarsen weten mij tijdens
mijn zoektocht naar het vurig slangenkruid
feilloos langs de alom aanwezige duindoorn
te leiden
zonder daarbij te worden afgeleid door de
lonkende en zwaar geparfumeerde duinrozen
die het tot nu toe moesten…
The Dangling Conversation
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 127 zachtjes waaien klanken
over duinen vang ik woorden
in jouw voetsporen
kleuren treden donker
waar stemmen praten
schep ik water in de nacht
wijl zee mijn enkels drinkt
huilen vissen het verdriet
in het rode licht van de toren
schaduwen flessen op 't zand
rond mijn middel kiemen algen
laatste stukjes huid reizen af
de ochtend vecht…
Duinlied.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 595 door duinen omschorst;
Wat u belaag' op de vloed of op 't land,
Zwichte als de golven voor 't schuttende zand.
-------------------------
uit: De Gids (1839)…
voorzienigheid bij rampspoed
hartenkreet
5.0 met 4 stemmen 645 Talud is versteviging in kunstmatig aangelegde duinen - zoals bij Ter Heijde. In herfst en winter komen zij nu al jaarlijks bloot te liggen. Hetgeen wil zeggen dat de zee er bijna door heen zit. Het dure alternatief: opschuiven van de strandlijn.…
Tussen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 328 tussen strand en duin
en vlakke polders
staat mijn huis
tussen regen en wind
man, kinderen en dieren
heerst familiale sfeer
tussen willen en weten
en nog niet kunnen aanvaarden
regeert pijn
tussen dag en nacht
en lichamelijke aftakkeling
triomfeert een creatieve geest…
Aan mijn vrouw
poëzie
4.0 met 14 stemmen 1.915 Zwaar is uw last, maar schoon ter schouder;
eerst mijn kroost, dan mijn kruis.
Jaren gaan snel, doch geen hart wordt ouder,
liefde, in uw heerlijk huis.…
Bloemenwals aan zee
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 133 Het Kind
Gekoppeld aan Het Licht dat komen ging
Nog graasde in de duinen schapenwol
Om elke nog te komen boreling
Wond zich alvast een zilverkleurig lint
Ons bloed werd Glühwein, warm en liefdevol…
Suites voor Annemieke XXVII
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 141 moe van het zwemmen
het spikkeltje in zee
waar drijft het heen
terug in de tijd
naar het huis van geboorte
van zee en duinen
lassche la cafee
lachende cacao bloesem
een vertrouwd raadsel
gewoon doen alsof
ze er nog is de keuken
of boodschappen doet
zeker onzeker
buitengesloten luchten
op het grasveldje…
Door de Duinen
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 1.469 En zo lopen wij
door de dalen heen
waarachter toekomst
is, te weten
aan de stappen
in het heden…
het duin en ik
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 314 buiten schijnt de zon
dagen lengen nog wat dagen
natuur oogt fris en groen
in duin gisteravond
voor het eerst
sinds vele jaren
vele konijnen jong en oud
ze springen weer
om te knagen en te vreten
van het helmgras
opdat de wortels groeien
de korrels niet verstuiven
de poolse paarden prachtig allemaal
alleen ja moeilijk uit te leggen
wat…
duin
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 597 uit duinen waar ik zonnewandel
verzweeft mijn geest over het land
bij ‘t ruisen van het zilte branden
door weeë luchten overmand
over een panoplee van paden
stamp ik mij lodig door het zand
en voel mijn zool de treden raken
mijner gedachten, hand over hand
uit schilf’rend drijfhout dagen wijde
beelden, azuur, een oceaan
totdat een prikkeldraad…
Duinen
gedicht
3.0 met 20 stemmen 9.308 Zoals altijd is er een dierenspoor.
Er staan gewone brem, slangenkruid,
ossetong en koekoeksbloemen. Sommige
konijnen begonnen een hol, maar
groeven niet door.
In de spaarbekkens hangt het water;
je zou er munten in kunnen gooien
als in het bassin van een fontein.
Bast is van jonge bomen afgeknaagd.
Zie toch hoe de dag werkelijk wentelt…
Op het duin,
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 556 Er stonden meisjes op het duin,
stil, in het laatste licht gevangen
van de ondergaande stralen,
gekleurde nagels op de lange
rokken, het avondrood smeert de
smetteloze wangen, de bleke lippen
tuiten zich in gene van een
groot verlangen, de sokken tot
de magere knieën opgetrokken,
de blonde lokken verleiden zich
en de zwoele avondwind,…
Duinen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 109 Duinen als schaduwen
je ruikt de zilte zeelucht
een zomernacht aan zee.
Het lege strand waar wij
lopen langs de vloedlijn
onder een sterrenhemel.
Hand in hand onze harten
samen tot een gesmeed
door de liefde omarmd.…