Alle inzendingen over Hun mooiste uur

De strijd was bikkelhard, uur per uur De overwinning smaakt heerlijk, zalig en puur. De zielige madelief werd een beeldschone prinses Gemoedsrust overheerst, nooit meer stress. De gruwelijke donkere bittere hel veranderde in volwaardig mens zijn Paradijsvogel triomfeert, elke dag mag een groots feest zijn.…

Slechts te leven van uur tot uur, en onbewust te ademen, het hart zijn slagen te laten, zijn kloppen dat niet stopt, niet voor vrees, niet voor geluk, zelfs niet voor liefde. Gelukkig dat er morgen weer nieuwe dag komt, met eigen vreugden en hopelijk wat vrede.…

Daverend schoot de trein voorbij uur na uur elke dag alsmaar weer Die trein, hij stopte nooit voor mij desondanks hoopte ik ‘t elke keer Denderend sneed één stuk metaal als een kogel langs de stille nacht Met eigen ritme, in zijn eigen taal sprak hij dat hij mij had verwacht Woedend hortte ‘t staal langs mij krijsend nodigde zijn ijzer…

Tien uur in de avond rijd ik opgewonden naar haar toe mijn vrouw weet ervan ben verliefd geworden zeg ik kan er niets aan doen hoe vertel ik het deze Spaanse schone dat ik hals over kop voor haar gevallen ben voor haar rood gestifte lippen die dansende blik in haar ogen de pracht van haar flamencojurk wat een gevaarlijk overspel speel…

Eerst nu uit overvloed van leven en uur aan uur het moordend vonnis wordt geschreven in bloed en vuur, eerst nu de bloesem stuift verloren wijd, overal, ligt droefenis, als niet te voren, in bloesemval.…

Hoorbaar voor het luisterend oor Die dagelijks van haar zachte levenslied genoot Viel haar wit bekroonde bloemenhoofd Zachtjes op het spiegelende tafelblad Zichtbaar voor het oude oog Die uur na uur haar pracht doorzag Was de dood gestaag in haar bladeren omhoog gekropen Om haar sprankelende schoonheid langzaam te doen uitvagen Voelbaar…

Als ’t prangen van de nood hevigst overstelpt, En alles ons vervolgt en woedend gaat verslinden, Dan is ook ’t uur naastbij dat God de bidder helpt; Maar verst, wanneer men ’t acht in mensenhand te vinden.…

Ik heb vannacht tot twaalf uur gewacht: Er zal toch wel iets vreselijks geschieden, Met moord en doodslag en met rampgebieden? Maar nee, niks aan de hand nog, tot vannacht. Ach raakt u nog niet al te zeer van streek, Ik spreek u aan het einde van de week.…

zij laat het licht aan voor de angsten voor de schimmen op de muur haar deur dichtgaan voor geluiden voor gevaren elk uur haar ogen open voor de dromen voor de stemmen in haar hoofd haar tranen lopen voor de schaamte omdat niemand haar gelooft…

Een rit naar Paling City met ‘n taxi ver na het middernachtelijke uur is al met al tóch al behoorlijk duur dus ik verbaas mij over haar reactie: Toen de chauffeur zei: “Da’s dan dertig pop” deed zij daar nog een schepje bovenop.…

Dus telt hij maar één stembiljet per uur. Hij wil wel, maar hij kan gewoon niet sneller. Het kost hem welgeteld een viertal jaren Om Bush of Gore tot winnaar te verklaren.…

Een uur met jou lijkt welhaast "niets" een week met jou zelfs evenmin omdat ik jou met heel mijn hart voorgoed en levenslang bemin Een leven zonder jou is een onzegbaar diep gemis omdat met jou dat "niets" voor mij eigenlijk alles is…

En wil je het weten dan zeg ik het juiste uur. Ook al sta ik daar stil, ik zal voor altijd lopen, want door jouw liefde aan mij gezonden, blijf ik voorgoed opgewonden.…

dan slaat mijn metro een half uur over en schop ik de kou uit mijn benen de man met de kop van Kanis en een hoed loopt rond - er lijkt een vrouw bij hem te horen - ze draagt fluwelen oorkleppen en volgt hem overal…

Donkere tunnels vol symboliek verlicht door een enkele fakkel de dood kijkt mij aan en ik zoek een weg naar jou verbonden in gedachten samen één het uur is nabij treur niet mijn lief wij zijn voor altijd…

ik rek deze dag nog even met mijn rug tegen de muur geniet van elk uur dat hij mij teruggeeft in warme stralen er groeit een boom uit de maan wil ik soms vliegen dan de grond wordt koud ik sta maar eens op ik ga ervoor…

Maar wel heb ik, met het milieu begaan, Om drie uur ’s nachts het licht toch uitgedaan.…

En dus bestaat nu ons amusement Uit twee uur zitten in een lege tent.…

Regen genegen zwegen tegen wegen postuur dit uur met de montuur als een frituur met alweer de gastheer want veel meer dan zeer, meneer en waar? Daar? Raar. Klaar. verstrooide statistiek voltooide romantiek in het publiek sjiek!…

Zijn adem was bedomen, Zijn leven van korte duur, Het enige wat slaagde, Dat was zijn laatste uur. Geschrokken en gebroken, Vernield, totaal kapot, Vedriet, woede, een grote angst Zijn leven zit op slot.…

In het donk’re uur als de zon koud zwijgt komen ze soms langs tijdelijk losgelaten herkenbaar vermomd maar toch ongrijpbaar marcherend zonder ritme tot ik het licht aan doe een eind maak aan de maskerade die maar geen blijspel worden wil…

Maar blijft u alsjeblieft hier nog drie uur, Dan open ik daarna op u het vuur.”…

Dit zijn de dagen, dat elk kostbaar uur, zo diep wordt doorleefd, door mij.…

Een uur voor het weggaan staan de koffers klaar gevuld met wat nodig is Wij kijken naar buiten wachten op de bestelde taxi Ons verlangen naar nooit meer vertrekken groeit en toch gaan we wanhopig weer…

Ik wil de woorden van jou lenen ze abstraheren in dit dicht ik wil de woorden van jou menen ze gebruiken in het licht ik wil de woorden van jou omarmen in ze opgaan ieder uur ik wil de woorden van jou verwarmen want ze zijn zo heerlijk puur…

Het zijn mooie flitsende kleurrijke plaatjes op de televisie, 24 uur, 365 dagen per jaar maar niet om aan te horen laat staan te beluisteren dat vinden ze bij de tv ook als ze afsluiten met uitsluitend: 'BEDANKT VOOR HET KIJKEN'!…

Ooit komt het uur op 'n dag vol zon en regen Steeds dichterbij Het zal koud zijn en warm tegelijk als je iemand dankbaar en jou zo dierbaar voorgoed vaarwel zegt en dan ineens mist..…

Een uur krijg je Om op te rotten, Sprak ze streng tegen de Man die ze er zonder enige grond Van verdacht met een ander Het bed te hebben gedeeld - Na zijn heenzending Troostte hij zich met Verse droge worst, hij had Immers deze zaak zo goed als verspeeld…

Ik lig op bed Ik huil, ik lach Nu al voor 't vierde uur op rij En ik denk aan haar Aan hoe ik haar wangen streel Aan hoe ik haar lippen kus Aan hoe ik haar beide handen stevig omarm met de mijne Hoe ik haar nooit meer zou laten gaan…

Het ging een tijd goed, Maar nu is het weer 3 uur s’nachts Je voelt de vermoeidheid Maar op dit tijdstip is er eindelijk vrijheid 4 deuken in het plafond En 6 posters op de muur Je zou het kunnen dromen Maar toch lig je hier nog wakker…