Alle inzendingen over Ik kom tot de conclu

Woorden die als Losse flodders De ruimte in Worden geschoten - Niet geschoten Is altijd mis, Is het devies - Overdaad aan woorden Die niet beklijven In de lucht waarin Ze worden uitgesproken - En dan die paar Die overblijven Als de rest Naamloos is verdampt: Ik hou van jou, Kom nu naar je toe En doe er verder Het…

Kom maar bij me als je wilt wil je huilen huil met me mee wil je lachen lach me toe wil je vrijen wees zo vrij wil je stilte ik zal het zijn denk niet na kom als jezelf…

Kom erbij zei de bij; De koningin tegen haar lakeien. Bijzonder is, dat wij met onze honing de mens kunnen verblijden. Alle werkbijen en hun koningin richten menig raat met hun honing in. Weersgesteldheid kent de mens, maar ook de bij tijdens zijn honingzoet vermeien. De natuur kent onze wens.…

Pas nu heb ik gelezen dat je ziek bent, jij, allerliefste Adriaan, en waar komt toch die ziekte plots vandaan want jij was altijd toch een sterke vent? Ik heb geen tijd en zin nu om te dichten maar 'k moet iets schrijven, nu ik dit toch weet en zeker ook omdat ik dichter heet wil ik dit liefdewerk voor jou verrichten. Dus, beste Adriaan,…

Ik ben niet de beste ik ben ook niet goed Ik ben een betere een constante betere en daar werk ik dag en nacht aan en daar zal ik en u het mee moeten doen!…

Ik heb je gewacht, negenentachtig jaren en wacht je nog steeds. Je bent steeds welkom voor koffie en een praatje over je geluk. Eigenlijk ben je al eeuwen altijd bij me en praat je met me. Ik heb je gehoord, begrepen in je streven naar hoogste geluk. Eigenlijk zijn we al eeuwen samen op weg in liefdes hemel. Toch…

Of woorden die verheugen mogen ook wel komen, of die vertellen van een groot en oeverloos geluk maar ook die woorden willen maar niet komen, en daarom scheurde ik al vele blaadjes stuk. Moet ik dan toch nog maar wat blijven zwijgen tot er weer woorden zijn die echt iets zeggen?…

Met gesloten ogen lig ik in je armen, al genietend voel ik je mijn hart verwarmen. Stiekem droom ik daarna nog vaak van dit moment, sinds de nacht dat ik ons gevoel heb gekend. Ineengestrengeld tellen wij de uren, hopend dat dit eeuwig moge duren. Deze aanraking doet ieder besef van tijd verdwijnen, en doet alle onzekerheid met de minuut verkleinen…

je zal nooit echt begrijpen wat me hart voelt voor jou, ik ben bang dat we uitelkaar groeien en ik alleen verder moet gaan zonder jou....…

Dat Hugo, Maarten, Jan en Adriaan elk op hun eigen, subjectieve wijze met boeken al of niet hun moeder prijzen dat is de trouwe lezer niet ontgaan O moeders, doe wat terug voor úw icoontjes en schrijf eens boeken over moederszoontjes!…

Ruud Sontag, Topman bij het, ons zo internationale vliegveld Schiphol Zou het in z’n naam zitten: Sondag Zondag, Sunday, Sontag Dat de zon gaat schijnen boven Aalsmeer veel minder strepen aan de lucht overdag en een flinke streep door de nachtvluchten Het zit in de naam en het zit in de persoon Zoals ook ik met mijn naam Krediet: vertrouwen…

ik kom hier als het kan ieder jaar om mijn land te groeten, zittend aan de rivier een stille tuin vol groen wonderlijke vlinders een strakblauwe lucht genietend van mijn familie zie een blozend, donker meisjes gezicht, zwart haar gevangen in goudgeel licht ik flirt een beetje met haar dat is zo de gewoonte daar groet de buurman…

Het spijt me daarom, dat ik langs liep en je interessant vond. Eerlijk waar, dat moet jij toch wel weten. Dat we verschillen anders zijn als anderen die zo verschillen.., -van mening. Waakzaam zijn om van alles wat zo mooi kan spoken. Ik voel het opkomen, het komt opdagen om voor te dragen. Nu ben ik nog rustig en mezelf, straks keer ik mij…

Als de duisternis neigt in de vallen vergaap ik mij aan het laatste licht als een gulzig jeugdig jongetje wat de laatste restjes gretig verorbert 'T daglicht bevalt me het beste, goed maar de nacht zie ik niet als kwaad en wat het daglicht niet kan verdragen gaat met en aan mijn slaap voorbij Dan komt er weer een nieuwe dag de duisternis…

Schakels aan elkaar verbonden voor eeuwig en altijd. Als hij breekt, is het waar dat ons leven maar aan een draadje hangt. Ik heb zo’n ketting. De schakels zijn nog gaaf, de blinkende zijn mijn liefde voor de kinderen die ik baarde. Het zware slot, zijn de armen van mijn lieve man die het loodzware lot torst waar het nodig is. Er hangen…

rusteloze ogen onthullen een onrustige ziel herinneringen, nooit losgelaten al die slapeloze nachten ….niet te tellen treuren om een jeugd, nooit gehad weet ze nauwelijks te overleven ze is nog steeds verbijsterd…

sommige dingen laat men beter rusten ze komen gewoon te laat niets meer in te halen.…

die een hoge positie bekleed bij een bank getrouwd is en twee prachtige kinderen heeft een goed mens is. ik realiseer me dat deze soort van bijlagen me weer een knauw hebben gegeven juist omdat de mensen van wie ze komen zich als “heilig“ gedragen.…

De snottertijd is weer eens aangebroken Want, wat ik ook vermijd, het heeft geen zin Al spuit ik anti-alles-stoffen in Ik word, zoals gewoonlijk, aangestoken Het schept voor menigeen een band, dat wel: De wereldbol is als een snottebel…

als de zon opkomt dan omarm ik mijn dromen, innig… dankbaar (geef ons nog wat tijd) het verleden en sommige mensen heb ik reeds achter me gelaten ik ben nog niet klaar wij genieten van de zon, van elkaar van de natuur, en wederom van elkaar de herinneringen die gemaakt zijn vastgelegd ik ben nog niet klaar en ook zo bang…

De vis in de kom had een kater. Aan z'n komgenoot vroeg-ie: 'Bestaat 'r een god?' - En z'n maat zei: 'Als God niet bestaat, wie ververst er dan altijd ons water?'…

Oost-Souburg heeft niet veel om op te bogen, Er is een kerk, een molen en een pad, Toch heb ik daar een goeie tijd gehad, Ook híj is er geboren en getogen. Vandaar dat ik beweer in dit gedicht: Met Blind komt het EK alsnog in zicht.…

de spreuken zijn gezegd rituelen volbracht blauwsel op verborgen plekjes vooral als mensen je graag zien geliefden beschermen je want bloed is dikker dan water hun cultuur kent mogelijkheden Menig keer werd er een als vijandig gezien individu besproken hardop , in een kring werden de bijpassende spreuken gezegd deze woorden met…

Ik heb het wel gehad en volg eens een geheel ander pad heb veel bereikt en ben tot de slotsom gekomen dat niets is wat het lijkt je kunt wel blijven dromen maar het leidt nergens toe, dat lijkt een treurige conclusie vooral daar ik overal de zon in zie maar dromen komen spontaan en wijzen mij een weg waarvan ik zeg hij is mooi en goed…

kocht zij een jurkje, het stond haar lief en ze zag zijn gezicht al in bewondering ze had helemaal geen jurkje nodig gehad het koste een kapitaal eerlijk gezegd had ze het ook niet gekocht om wie dan ook te plezieren geschuild had ze voor de regen het was de Chinees geweest of deze super dure kledingzaak ze had echter geen trek…

(uit mijn zustertijd) zuster in huis zij loopt op ervaren voeten menig keer geveegd villa, rijtjeshuis of boerderij iedere keer een ander verhaal andere zorgen verpakt in ieders eigen taal voor korte of langere tijd Magda Haan…

Hij speelde heel verdienstelijk klavier Wist mooi het saxofoonriet aan te blazen Op de trompet deed hij 't publiek verbazen De Big Band schonk hem mateloos plezier De swing was hem als 't ware aangeboren En deed hij iets van Mozart of van Bach -Wat in de jazz scene af en toe wel mag- Ook dan liet hij spontaan syncopen horen Vandaag, de…

KOM!...ik beroer nog maar een keer die vertrouwde, verkwikkende harde rand; met mijn dorstige lippen zuig ik verlangend naar meer... Op jou kan ik altijd rekenen... elke ochtend weer... Mijn Lovemug met koffie!…

ze wil dat we haar straks komen afhalen, ze wil door ons worden thuisgebracht ze wil dat we haar daarna heel zacht over haar wang en haren strelen ze wil dat we echt van haar houden, ze wil dat we - al was het maar een nacht - voor haar alleen de aller-echtste pracht van die wondermooiste droom afspelen ze wil dat we haar thuis gaan brengen…

Ogen schieten raak onrustige gebaren verraden bewogen zinnen verwaaid in beleefde uren Ik kom pas los in ons jij en ik terwijl elk woord geleefd verdriet spreekt verpakt in een geschenk van het verleden Nimmer was grijs zo grauw, in gelopen passen richting nu waar noord het westen niet meer draagt maar loslaat in de wind…