Alle inzendingen over In Memoriam

nu je sterft uit een verlaten lichaam vogels zingen van de voorjaarszorg, uitbundig blij en tomeloos het leven vieren zucht ik vrijer over zeven uren zweeft jouw stille lach zonder machteloze durf een andere tijd tegemoet hoe zoet is dan het sterven blijer zal ik zijn als jij jouw haren glanzen laat in bovenaardse zon In memoriam…

de dood komt en gaat blijft de trouwste vriend van aarde tot stof waarvan dromen zijn gemaakt ergens daar tussenin ontspringt een woord een vogel zingt een regel ontstaat wat later een gedicht over de liefde op het hoogste punt hoe kan het anders van de Mont Ventoux * In memoriam Ger Klein Ikkink soms wel Ger van Wijck geheten, stichter…

in memoriam Ed Leeflang Ik zie je lopen op de kinderhoofdjes die altijd glimmen langs het plein je stopt, gaat de Auberge binnen Madame, die altijd thuis zal zijn, verwelkomt je: je bent 'te laat en nooit te vroeg', zo zegt haar tegel (ze ging je voor in eeuwigheid dit blauw fluweel dat wacht op dichters, op hun palet veelkleurig woord…

In Memoriam Gerrit Hingstman Royaal kijk jij me Aan vanuit de hoogte Koning op vier benen Edel wat betreft statuur En oogopslag - je ziet Goedkeurend toe als ik Je vertel dat ik je mooi Vind - volmaakt in schoonheid Te midden van dit kristallen Landschap waarin alles blinkt Alsof het van zilver is, en dan Beginnen je ogen te…

(in memoriam A.P.) ------------------------------------------- Heden voelen mijn voeten zich goed, 2002.…

draait het leven achterstevoren gaan we terug naar waar 't ooit begon het moment dat hij mij komt halen kijkt hij me recht in mijn ogen aan ontsnappen blijkt een illusie er is maar één weg om nu te gaan als dan de einder langzaam nadert word ik door schaduw overmand rest er niets dan overgave op mijn schouder rust zijn hand *~ In memoriam…

hopelijk komen gaat terecht gekomen in de sluizen van de tijd het oude achter zich gelaten, het nieuwe binnengevaren, niet wetend wat er komen gaat - onwetend van de liefde en het leven dat hen overkomen gaat en van de dood die -nog - niet bestaat n.a.v. reunie klas 1 chr. mulo Ter Apel 1967 in memoriam…

ontstemd als jouw naam wordt uitgesproken spreekt mijn hart, van slag verslagenheid overweldigt wel dicht ik dit gemis maar ik zit er naast niet naast jou die plek naast me is leeg leeg als mijn zelfvertrouwen onbetrouwbaar voelt wat nieuw is ik vernieuw liever het oude ouder wordende herinneringen ze omringen mijn hart liefde in memoriam…

er hing een merkwaardig vuil licht over het verveloze kruis alsof het ingegroeid was, vastgebonden zonder inscriptie ieder dag liep ik er langs raakte het verweerde hout net niet aan doodsbang om met de doden tikkertje te moeten spelen vandaag, jaren later zag ik het kruis weer het viel uit het dunne schrift waarin ik een memoriam…

gegeven in het leven hier op aard klaverjassen in de Baskuul met vette blow deden we zo groot de lol bulderend lachen kon je goed gaf men moed in bange dagen met jongeren werken daar lag je hart morgen 'n nieuwe start maar zonder jou je bent begonnen aan jouw reis op jouw manier eigenwijs wel thuis lieve Tim ~* In memoriam…

in memoriam sororis meae 23 januari anno domini l998 jij kruipt naar haar toe jij schaart haar in jij weidt haar af tot op het bot heer en meester ben jij kreeft van haar liefde echter niet het laatste vertrek een kist en wilde ganzen uiterwaardenwaarts hellouw door tot aan de waal waar de veerman niet meer vaart in de tocht een wak…

as, Old Spice en bier flessen leeg, chaosrommel alweer een goed glas gevuld met gebruikte penselen ik verstop me want verfvingers op smetteloze moeder deur, wij hebben allen aparte kamers en jij een minnares om de hartstocht te delen ik lijk op jou volgens de moeder niet bedoeld als compliment is maar ten dele waar jij had talent in memoriam…

voelt de zee aan tranen onophoudelijk zout intense ontplooiing op velerlei vlak maakt alledag dragelijker, dan toen toen ze los moest laten, met volle tegenzin op de rand van de einder rooit ze het al zevenhonderddertig dagen, vierentwintig maanden, twee jaar en vaart ze nog iedere dag op jullie liefde *~ Martin Brouwer in Memoriam…

boven dode jaren leefde dat, als zachte troost en warme handen zelfs nu ik je zo verloren ben, groet goud in witte bloemen, eeuwig waar hun naam zich noemt jij en zij bloeien in een ander uur, maar immer mooier dan de eerste dag mijn dochterkind, ik groet graag mee in zachte vlindervleugels en het zingen van mijn lach (in memoriam…

Houten kruis gekanteld Tegen een stenen schuur Knuffels, kaarsen, bloemen Herinnering aan een noodlottig uur Het lijden van nu en van de eeuwigheid Bij elkaar gebracht in de tijd ----------------------------------------------- In Memoriam Kees-Jan Dusseljee die in nieuwjaarsnacht door een eigen gemaakte vuurwerkbom om het leven kwam…

IN MEMORIAM HENNIE JONGBLOED-WEGGEMANS * 15 maart 1937 + 19 april 2013 'k Heb je vandaag Laten gaan, liefste Zus die zo lang ik Me herinneren kan Bij mij geweest is, Zus die zich zo vaak Gelijkertijd mijn Moeder voelde - In liefde laat ik Je vandaag gaan Naar de overkant Van deze oceaan Waar de hemel zich Probleemloos…

hij schitterde in de zon een naam er in gekerfd, een edele naam die in eeuwigheid niet sterft wel duizend keer gezegd over het aangeharkte pad ontdaan van afgevallen blad naar de rustplaats gebracht waar stille wijsheid van oude bomen traag bewegend in de najaarswind troostwoorden fluisteren heb daar de witte steen zacht als een Memoriam…

zon - zee - wind - vuur - rotsen zij werden man & vrouw in memoriam van verlichtende zon en verzengende vuurbal tot fletse noorderzon van verkwikkende zee en verwoestende springvloed tot verraderlijk brakmoeras van verkoelende wind en geselende stormen tot verstikkende windstilte van verwarmend vuur en uitslaande branden tot smeulend koudvuur…

In memoriam Jakob Potze geboren 1923, Sellingerbeetse overleden 1944, Meppen, Emsland, Duitsland…

jou zullen we nooit weten, maar dat 'ie te zwaar bleek, was 'n feit het maakte niets uit hoeveel we van je hielden, langzaam maar zeker verdronk jij in jouw poel der wanhoop waar jij zo naar verlangde was voor jou in dit leven niet weggelegd jij koos voor zomerland *~ weg van het aardse maar voor altijd in ons hart ~* *~ In Memoriam…

In memoriam Hans Faverey, Bestaan; en het vergeten. Leven; en weten van de weg; het keert terug, in zichzelf, spreekt met dubbele tong, vraagt om een reden. Loslaten wat is, wat zich afspeelt in het uiterste kwadraat; een gespiegeld ik, gevangen in het oog van de draak. Beginnen met geluk. Waar?…

schietijzer wappert Al als kind heb ik van zijn krimi's genoten, zijn slagzin "Harry, fahr schon mal den Wagen vor" Wij Krimi-kijkers missen hem nu hij ons is ontschoten Maar voor de fan die nog altijd graag naar Derrick kijkt leeft de legendarische Duitse acteur voor eeuwig door ----------------------------------------------- In memoriam…

in memoriam Teddy Scholten Een niet bepaald aantrekkelijk ideetje Dat ons vervult met wanhoop en met smart, Ons somber maakt, onzeker of verward De een heel veel, de ander slechts een beetje: Ooit slaakt een mens zijn allerlaatste kreetje En stroomt het laatste bloed weg uit zijn hart.…

. ----------------------------------------------------- *In memoriam Cees Erkelens (1889-1959). Het leven van de Nederlands kampioen op de weg in 1912 - tevens mijn opa - wordt beschreven in mijn pas verschenen biografie Hervormd op wielen (Soesterberg 2005).…

Nog maar kort Geleden is het Dat ik een vers Voor jullie schreef De pijn daalt neer Was opgedragen aan Jullie, vrienden van Mij in de Open Hof Een luttel aantal Dagen later nog maar Hangt de foto van jullie In Memoriam boven de schouw In de woonkamer van de pastorie - Herkenbaar jullie uitdrukking Nog maar zo kort geleê…

In Memoriam Anton van der Giessen *19 april 1952 - +4 maart 2014 Langzaam, Stapje voor stapje, Adem voor adem, Ben je bij ons Weggegleden Jij die ons zo lief Bent, grote kleine broer, Onmisbare schakel in De kring van onze familie - Jij verbond iedereen Met iedereen, was De spil die niet Viel weg te denken - We laten…

Vrij naar Nip en Heidegger Met dank aan Rinse Bakker (in memoriam) Ik ben omdat ik in de wereld ben Verklaar ik u beschroomd met klem Niet omdat ik er had moeten zijn Maar kennend uit geluk en pijn Ik ken dus ben in essentie Slechts vanwege mijn existentie Hoewel ik vol metafysisch begrip Mijn ogen ophef in een scherpe blik Ik ben dus…

vergeten was die zwarte dag toen, spoorslags, hij te paard moest gaan toen ik, met zeis, mijn slag wou slaan bevroor mijn hand (een hard gelag) uit deernis door zijn zelfbeklag ik waande mij Samaritaan de tuinman bofte, hij ontkwam die dag was ik een Robin Hood hij houdt zijn sterven nog te goed de dood is wel mijn boterham Den Haag en in memoriam…

Nadat ik het In Memoriam Wyslawa Szymborska gelezen had, Zag ik een moordenaar staan Op straat. Als ik vanavond nog leef, Schrijf ik daar dan een gedicht over, Schreef ik. Ik leef nog, zoals je ziet. Hij was klein van stuk en zwaar van lijf, ik schat Zo’n honderd kilo. Hij deed niks, hij wachtte.…

(In Memoriam Gilbert) gesneden uit goed hout het moet een berk geweest zijn slordig gevlekt weliswaar doch aan bast herkenbaar wit het gebladerte ook in grijze lucht lichtvoetig, te kwetsbaar om de zon niet door te laten de man die vocht met taal totdat het speelgoed werd dompteur van cijfers en wetten als waren het zijn geliefde…